Skoro autor utożsamia się w wierszu z Kopernikiem , to w trzecim wersie trzeciej zwrotki wypada być konsekwentnym, pasuje - mi. Błąd merytoryczny został już wypunktowany przez poprzednika. Bez oceny, pozdrawiam.

Myślę, że nie należy do wiersza przykładać miary ściśle historycznej i że Autor był świadomy faktu, że Kopernik zmarł śmiercią naturalną. Podobnie Abakarow mówi o stosach, które płonęły dla Galileusza, a przecież jeśli brać dosłownie, to jest nieprawda. Jeśli już ktoś z wielkich głosicieli nowego (innego) porządku świata spłonął na stosie, to był nim Giordano Bruno. Zatem oba sformułowania, zarówno Triturusa, jak i Abakarowa nie są najszczęśliwsze. Zakładam jednak, że obaj Panowie dobrze znają prawdziwe fakty historyczne.

Co do zarzutu Dali(a)? Wydaje mi się, że może zostać tak, jak to napisał Autor. Bo to jest dalszy ciąg tego, co mówi Bóg.

Generalnie moim zdanie wiersz udany.

Różyczko, teraz już młody człowiek nie pomyśli, bo są komentarze i rozwiewają wszystkie wątpliwości.

A co powiesz o wierszach wydziwaczonych, gdzie bez komentarza ani rusz?

Nie, nie do jednego worka. Oczywiście są różne rodzaje poezji. W omawianym przypadku sama powiedziałaś, że wiersz "przekazuje po części wiedzę historyczną". A ta pozostała część? No właśnie. Według mnie autor może wypełnić ją dowolnie, stworzyć fikcję, która niewiele ma wspólnego z prawdą historyczną. Zwłaszcza kiedy autor nie zaznacza we wstępie: napisałem wiersz historyczny.

Chwileczkę, chwileczkę... "stylizacja i poetyczność" - o tych atrybutach choć głośno nie mówiliśmy, rozumiało się samo przez się, że mają miejsce, wszak poruszamy się na gruncie poezji.

Co do pierwszej sprawy, nie, nie wiem za autora. Zatem czekamy na jego głos.

Ale dyskusja. Pierwsza rzecz, zdaje sobie sprawę, że Kopernik nie został spalony na stosie, chodziło mi tutaj o to, że w tamtych czasach każda nowość naukowa która zadawała kłam ówczesnym dogmatom była surowo karana. I nie piszę o tym że został spalony na stosie tylko, że za swoje odkrycia mógł zostać. To jest różnica. A co do nieszczęsnego zapisu to rzeczywiście moje niedopatrzenie. Bóg wypowiada się w prawie całej trzeciej zwrotce. Tutaj natomiast chciałem zawrzeć aluzję do znanego obrazu Jana Matejki. Pozdrawiam gorąco i nie wydaje mi się abym przekłamał historię. Chyba, że ktoś sądzi inaczej.

Wcześniej pojawiły się zarzuty o fałszowanie historii (stos itd). Rzeczywiście może nie do końca zrozumiały i źle wyrażony jest ostatni wers 2 strofy. Co powiesz na małą korektę? "Lecz cenę wysoką przypłaciłbym życiem" ?

"Lecz cena wysoka - przypłaciłbym życiem." Bardzo dobre rozwiązanie.Zarzuty były uzasadnione z powodu (przez pomyłkę zapewne) użytego czasownika dokonanego, teraz wszystko jasne i klarowne.

A i ja tego nie wymagam. Wiecie, że jestem początkującym na tym portalu dlatego liczę na komentarze i pomoc od tych z dłuższym stażem.