hmmm ciekawy wiersz... rozumiem plente, ale dwie pierwsze zwrotki nie pasuja, jesli zamiarem twym bylo upomniec pisarskich marzycieli, o to by w zyciu stawiali taka sama wage na jego istotne sprawy jak na poezje, a te dwie zwrotki temu nie pasuja poniewaz, sa jakby skarceniem dla tych wlasnie realistow... szczegolnie slowa "bolesną przeszłość lub teraźniejszość,
doświadczenie siwych włosów." bo wszyscy mamy jakies doswiadczenia zyciowe, tylko nie wszyscy o nich piszemy... a gdy juz to jesli przynosza one komus slawe, to tylko dlatego, by pokazac innym jak sie z tego zlego dzwignac... troche moralizatorsko ale od serca

staszku, ale mnie zaskoczyłeś. Czytałam wiersz do końca, nie podglądajac celowo kto go napisał. Dlaczego? Bo zaskoczyła mnie treść tego typu na tym portalu.
Nie odgadnęłam do końca kto jest autorem, choć nasuwały mi się niektóre osoby.
Nie przypuszczałam że z ciebie taki młodo-moralny staruszek.
Co ja powiem na taką treść?
Ja również piszę takie trochę moralitety i uważam że to nikomu nie przynosi szkody, a raczej z takich treści można wyciągać pozytywne wnioski. Masz rację w wielu myślowych ujęciach, że nie daje żadnej korzyści wyjaskrawione opisywanie podbojów miłosnych, chyba że jako parafraza poprawi samopoczucie.
W literaturze zawsze szukano porownań do życiowych wydarzeń, lub też na odwrót, opiswano je dla wiedzy.
Mowi się mądry , bo oczytany i w tym jest wielka prawda.
Ale zależy po co się czyta i co się czyta.
Dlatego zachęcając do dyskusji ja z czystym .... daję świetny.
Świetny bo mądry mogę tak uważać, choćby to była sprzeczna z inymi ocena.
do ciebie.

Wiersz świetny,przemawia do mnie obrazami.a najbardziej podoba mi się ostatnia zwrotka,mogłabym sobie ją obrać za motto
pozdrawiam i czekam na więcej!

A mnie za bardzo ten wiersz niestety nie przypadł do gustu. Jak dla mnie zbyt moralizatorsko i za bardzo wprost.