Podoba mi się "kromka mojego słowa", Zoluniu, wiem, co chciałaś powiedzieć, ale Kabanosek ma sporo racji...
Czytając, nie spojrzałam na nick. Nie rozpoznałam Cię w tym wierszu i byłam lekko zaskoczona na końcu.
Zgrzytnęła mi "powszednia komunia", brzmieniowo także.
Zakończenie natomiast jest dobre...
Może pobaw się tym wierszem jeszcze, co?
buziak bez ocenki, przyjdę i popatrzę jeszcze raz potem...

Kabanosie, przykro, że nie przekonuje. Skoro Ty mówisz, że wiersz jest słaby, znaczy, że tak jest! Niestety - nie mam gumki do wymazywania z siebie słabych wierszy! ;(

Zola, lubię Ciebie czytać, czasem też podpowiadać, Ty wiesz o co chodzi, "szturchać" też
Ukłony

Milunia, ale to "wynoś się", może być bardzo przewrotne...
Mówi : wynoś się , a myśli : nie chcę skrzywdzić np... W wierszu nie wszystko trzeba napisać. Czasem więcej jest powiedziane między słowami niż w treści...

Ja wiem, Kochani...
Mickiewicz też coś podobnego napisał - "... precz z mej pamięci... precz z moich oczu..." - rozumiem, a i tak się wkurzam.
Nie traktuję tego, Zoleńko, jak spowiedzi... piszę, co myślę...
Dlaczego miłość nie może być prostsza? Bo by się szybko znudziła?
Dlaczego ludzie nie potrafią sobie o niej mówić...?
Dlaczego nie potrafią docenić tego, co otrzymują..."
Kurde, Zola, skoro mnie tak wkurzyłaś, to znaczy, że to jest jednak dobry wiersz i tyle Ci też daję.
Wiesz, Zoluniu, to może być dla większości ludzi niezrozumiałe, ale nie ma we mnie zazdrości, ponieważ uważam, że uczucia uszlachetniają człowieka, a zazdrość lubi pozbawiać godności niestety... więc dla tych dwóch uczuć razem nie powinno być miejsca w sercu... (no, malutka szczypta do smaku... )
buźki więc niezazdrośliwe
PS. a może zmień przynajmniej na:
"jak komunię powszednią"? albo:
"jak codzienną komunię"? (to lepsze)

Abi! Kompromisik? Więcej nie zmienię! A niech Wam się nie podoba! Macie takie prawo, macie rację, ten wiersz jest do d...y! Przechodzę do działu za Sisey'a. Niech odpocznie!

Miladorko! Zaufaj mi, jutro ten wiersz będzie Cię wzruszał, a fragment "powszednia komunia" - szczególnie! Ty "ofiarowujesz" uczucie czyste i piękne, a ktoś myśli, że mu się należy, jak czysta koszula co rano na krześle, jeszcze cieplutka spod żelazka! Aż Ci to w końcu "staje w gardle", a tu nie ma czym popić, nic w rezerwie, ani kropli krwi w tym związku! ;( Do jutra!

Arkady! Oczywiście, że do Ciebie także! Wielu z Was tutaj bardzo cenię!

Nie będzie mnie wzruszał, Zolcia - będzie mnie nadal wkurzał, bo nie uważam, żeby komuś wszystko należało się za darmo.
Ja żądam wzajemności i partnerstwa...
I jeżeli nie mogę tego mieć, to zabieram swoje uczucia i odchodzę...
Odkładam je na dno szuflady, do rachunków zapłaconych...
Nie pozwalam, by ktoś zaciągał u mnie kredyt w nieskończoność...
buźka

Stachura też napisał wiersz pod takowym tytułem. Warto poczytać