oj Kamyczku tak niby frywolne to halo, halo, a jednak ciężkostrawność tematu przytłacza, sama prawda życiowa, och i co to się porobiło, że trzeba za chlebem, ile to kosztuje ludzkich łez czy warto? czy jabłka krajowe mają mniej witamin od cytrusów?Sama zobacz co zrobiłaś tym tekstem wywołałaś lawinę niekończących się pytań i odpowiedzi w domyśle, więc temat interesujący i na czasieSerdeczności z mojej kieszonki

tęsknota-wredna rzecz, dopada każdego a najbardziej przygniata kiedy sami sobie ją fundujemy, powoli staje się znakiem naszych czasów i o tym czytam
pozdrawiam

Ładny wiersz, jak zwykle bałam się, że będzie sentymentalny, ale nie jest, jest raczej nostalgiczny, z lekkością napisany. Dobry temat, aktualny jak zwykle, Polacy na emigracji. Poruszający!
Pozdrawiam :*

smutny wiersz...tęsknisz ,czekasz..łzy ocierasz...takie życie..

O, widzę, że należymy do tego samego klubu!
Ryzykantka z ciebie. Rymowanka, do tego ckliwy temat, telefoniczna rozmowa o niczym, tęsknota do owoców (!) - a mimo wszystko się podoba. To przez to, że nic tu nie ma na siłę, że masz dystans do siebie i do tego, co piszesz, który daje się wyczuć. Ja też tęsknię za jabłkami z jabłonki, którą kiedyś nazwałam "moją". I za innymi przyziemnymi rzeczami tęsknię, których tu brak. Za kilkoma ludźmi tęsknię najbardziej! Nie kapią mi łzy, inna to tęsknota, ale kilka razy w roku dopada na chwilę...

Manno kochana znowu się spotykamy, niezmiernie mi miło. Cieszę się, że się podoba. Wiersz jest mi szczególnie bliski, zwłaszcza dzisiaj... kap... kapnęła łza Serdeczności

Abi to zaszczyt dla mnie usłyszeć, że lubisz moje pisanie. Tak nieszczęśliwie wyszło z tym niebem - chlebem. Dzisiaj już nic konkretnego nie wymyślę, bo makówa nie pracuje, ale rozważę po świętach możliwość zmiany, takiej, aby zachować równą ilość sylab (może łąką - kromką - widzę, że się krzywisz... - jeszcze gorzej, prawda?)
Pozdrawiam świątecznie