mhm... byćmoże troszke przerysowany "dramat" modelek przycinanych do rozmiaru sukni. W końcu same sie na to godzą więc chyba chcą tak wyglądać jak wyglądają. Marzenie zamknięte w puszce daje nadzieję na jeszcze lepszy wiersz. Pozdrawiam.

co dobrego:

- bez "te"



generlanie uważam, że do tej prawdy czy realiów, które postanowiłaś opisać mogłabyć dodać nieco ciut więcej z środków, które by przekaz ubogaciły, albo podały go mniej wprost - przynajmniej część, bo sporo u Ciebie motywów ze świata mody; tytuł też rozwiązuje mi wszystko nie dając pola do jakiejś wyobraźni czy poszukiwań, interpretacja, że to modelki po prostu spada na mnie

eee tam smutne od razu... "nie modelki" też bywają smutne. Ja znam kilka modelek, których całym życiem jest to by dobrze wyglądać i pokazywac się światu właśnie takimi jakie są. pozdr.

Takie nijakie, bo co w związku z tym? Jakie widzisz rozwiązanie?
Ja nie widzę tragedii, gdy ludzie są świadomi tragedii. Problem z modelkami nie jest taki, że cierpią one, ale że są zadowolone i wydaje im się, że pełnią zaszczytną i dobrą rolę. Zgroza człowieka ogarnia gdy słyszy w radiu jak modelka z przekonaniem tłumaczy, że to bardzo ważna funkcja bo „modelka to musi mieć serce w stopach” (sic!).

Kilka zdań wydaje mi się dziwnych:


Ciekawy jestem komu; chyba psom…
Modelki znane są ze swojej brzydoty i patyczkowatości; nie ma chyba mężczyzn którym by się one podobały. Serio! przecież nie maja piersi, ani krągłości, kto by się nimi podniecał?
Modelki to nie aktorki, to tylko chodzące wieszaki i straszydła, nikt ich nie lubi. Stanowią wzór chyba jedynie dla kobiet, bo i o to chodzi by reklamowały dla kobiet ubrania.


Nie żebym był za makijażem, ale gdyby sądziły, że same w sobie są „wystarczająco doskonałe” to by świadczyło o ich zarozumiałości, a więc byłaby to jeszcze większa tragedia, bo tragedia moralna. Grzech pychy za który należałoby im uciąć głowy.


Co to za marzenie? jeśli ktoś marzyłby o czymś tak przyziemnym, to świadczyłoby o dogłębnym zwyrodnieniu mózgu.

////
Koniec końców chce się w tym wierszu doszukać jakiegoś sensu ponad dosłownego (z modelkami) i zapewne o coś takiego ci tutaj chodziło. Byłoby dość stereotypowe gdyby ktoś stwierdził, że „wszyscy jesteśmy takimi zagubionymi modelkami, w tym szalonym świecie”. Nie lubię jednak takich nijakich bezowocnych konkluzji.

Pozdr.
Ten Śmiertelny