Schody do nieba - Ela Samek
Poezja » Pogranicze » Schody do nieba
Schody do nieba
Kwietniowy, sobotni wieczór Kościół w Opactwie Tynieckim pod Krakowem, światło odchodzącego dnia wpadające przez okna w absydzie, kładzie długim cieniem na posadzce zarys obrysu kamiennego ołtarza. Nawa główna; siadam w ławce po lewej stronie. Wnętrze wypełniają ludzie - lekki szmer cichych rozmów - oczekiwanie.
"Baraka"- dialog ekumeniczny. Niesiona losem właśnie dziś jestem tu, Opactwo Benedyktyńskie w Tyńcu, założone w 1044 roku na skale. To z zakonu Benedyktynów pochodziło czterdziestu Papieży, Św. Benedykt, założyciel zgromadzenia był pierwszym europejczykiem i dziś jest patronem Europy.
Schyłek dnia - reguła - dziedzictwo. Benedyktyni są zakonem autonomicznym. Dzisiejsi nie ci sami, a przecież co wieczór, od 1044 w Opactwie Benedyktyńskim na skale w podkrakowskim Tyńcu, przed ołtarzem zakonnicy odprawiają kompende, modlitwę wieczorną-śpiewy gregoriańskie.
Co wieczór od setek lat Wołanie do Boga.
Jest dziś.
Ucichły szmery rozmów i wypełniła wnętrze cisza.
...delikatny dźwięk suwania podeszwy sandałów o kamienne płyty posadzki, z mroku powoli, jeden za drugim, wyszli zakonnicy, w cieniu ołtarza, ledwie widoczni stanęli. Po prawej stronie krucyfiks, paląca świeca nie rozświetla prawie nic.
40 zakonników w mroku wnętrza prezbiterium i my zastygli w oczekiwaniu
Misterium Ciszy
.
.
.
zamknęłam oczy, czekam i oni czekają
.
z oddali pojedyncze dźwięki -
chór męskich głosów przestrzeń miedzy dwoma stojących po bokach ołtarza rzędami zakonników wypełnił i pod sklepienie wzniósł się, echem odbił, od ścian bocznych biegł i na powrót do śpiewających powrócił.
Nie rozumiałam słów śpiewanych po łacinie, a przecież w sobie głosem przeszłości tych lat minionych je słyszałam.
Modlitwa Gregoriańska co wołaniem do Boga Jest.
.
.
Tak jak rozpoczęli, tak i głosem milczenia śpiewać w mroku przestali.
.
rok 1044... 2008 rok
.
Muzułmanie na progu nawy głównej, przed ołtarzem w katolickim kościele ze swoimi instrumentami usiedli. Instrumenty nastroili. Palce ciemnoskórego muzyka, delikatne strun szarpanie - dźwięki przez wnętrze kościoła drżeniem po kamiennej posadzce na palcach przebiegły. Nie nasze, brzmieniem innej religii.
Rozmowa z Bogiem - śpiew Suficki.
A przecież nadal w przestrzeni naddźwiękiem nieobecnym śpiewy gregoriańskie pod sklepieniem były.
Wołanie do Allaha, do Boga Wołanie.
Przed Krzyż z ukrzyżowanym Chrystusem Derwisz wyszedł, i w białym stroju wirował... Wirował! Aż z tym naszym katolickim symbolem jednością się stał.
Zamknięte powieki.
Słuchałam.
A imię Allaha po stokroć innym imieniem, innym dźwiękiem wołane było!
Słuchałam... i dźwiękiem jego imienia się stawałam.
I nie było kościoła, nie było nas, i ich nie było - rozedrganą ciszą setek lat obecności Zakonu Benedyktynów - pierwszy obecnością tu Muzułmanów.
Jednością w Obliczu Stworzenia My i Oni byliśmy.
.
Dźwięki - kamienie wrzucanie do głębi trwającego w nas jeziora.
Opowiadały.
Pytały.
Pytaniem powracały.
Kręgi na wodzie.
Kim jesteśmy ? Jacy jesteśmy?
Czy w nas jezioro? Czy w nas błękitna toń światła jest?
Czy jest?
. . . . . . . . . . . . . .
zakonnicy przez nawę głowną w milczeniu do kaplicy przeszli i zabrzmiały słowa Bogurodzicy Dziewicy, jak co wieczór od 1044 roku
Misterium dnia dokonało się.
/fragment z "chwil nieistotnych" E.Samek-Sadkowski 2010/
Kwietniowy, sobotni wieczór Kościół w Opactwie Tynieckim pod Krakowem, światło odchodzącego dnia wpadające przez okna w absydzie, kładzie długim cieniem na posadzce zarys obrysu kamiennego ołtarza. Nawa główna; siadam w ławce po lewej stronie. Wnętrze wypełniają ludzie - lekki szmer cichych rozmów - oczekiwanie.
"Baraka"- dialog ekumeniczny. Niesiona losem właśnie dziś jestem tu, Opactwo Benedyktyńskie w Tyńcu, założone w 1044 roku na skale. To z zakonu Benedyktynów pochodziło czterdziestu Papieży, Św. Benedykt, założyciel zgromadzenia był pierwszym europejczykiem i dziś jest patronem Europy.
Schyłek dnia - reguła - dziedzictwo. Benedyktyni są zakonem autonomicznym. Dzisiejsi nie ci sami, a przecież co wieczór, od 1044 w Opactwie Benedyktyńskim na skale w podkrakowskim Tyńcu, przed ołtarzem zakonnicy odprawiają kompende, modlitwę wieczorną-śpiewy gregoriańskie.
Co wieczór od setek lat Wołanie do Boga.
Jest dziś.
Ucichły szmery rozmów i wypełniła wnętrze cisza.
...delikatny dźwięk suwania podeszwy sandałów o kamienne płyty posadzki, z mroku powoli, jeden za drugim, wyszli zakonnicy, w cieniu ołtarza, ledwie widoczni stanęli. Po prawej stronie krucyfiks, paląca świeca nie rozświetla prawie nic.
40 zakonników w mroku wnętrza prezbiterium i my zastygli w oczekiwaniu
Misterium Ciszy
.
.
.
zamknęłam oczy, czekam i oni czekają
.
z oddali pojedyncze dźwięki -
chór męskich głosów przestrzeń miedzy dwoma stojących po bokach ołtarza rzędami zakonników wypełnił i pod sklepienie wzniósł się, echem odbił, od ścian bocznych biegł i na powrót do śpiewających powrócił.
Nie rozumiałam słów śpiewanych po łacinie, a przecież w sobie głosem przeszłości tych lat minionych je słyszałam.
Modlitwa Gregoriańska co wołaniem do Boga Jest.
.
.
Tak jak rozpoczęli, tak i głosem milczenia śpiewać w mroku przestali.
.
rok 1044... 2008 rok
.
Muzułmanie na progu nawy głównej, przed ołtarzem w katolickim kościele ze swoimi instrumentami usiedli. Instrumenty nastroili. Palce ciemnoskórego muzyka, delikatne strun szarpanie - dźwięki przez wnętrze kościoła drżeniem po kamiennej posadzce na palcach przebiegły. Nie nasze, brzmieniem innej religii.
Rozmowa z Bogiem - śpiew Suficki.
A przecież nadal w przestrzeni naddźwiękiem nieobecnym śpiewy gregoriańskie pod sklepieniem były.
Wołanie do Allaha, do Boga Wołanie.
Przed Krzyż z ukrzyżowanym Chrystusem Derwisz wyszedł, i w białym stroju wirował... Wirował! Aż z tym naszym katolickim symbolem jednością się stał.
Zamknięte powieki.
Słuchałam.
A imię Allaha po stokroć innym imieniem, innym dźwiękiem wołane było!
Słuchałam... i dźwiękiem jego imienia się stawałam.
I nie było kościoła, nie było nas, i ich nie było - rozedrganą ciszą setek lat obecności Zakonu Benedyktynów - pierwszy obecnością tu Muzułmanów.
Jednością w Obliczu Stworzenia My i Oni byliśmy.
.
Dźwięki - kamienie wrzucanie do głębi trwającego w nas jeziora.
Opowiadały.
Pytały.
Pytaniem powracały.
Kręgi na wodzie.
Kim jesteśmy ? Jacy jesteśmy?
Czy w nas jezioro? Czy w nas błękitna toń światła jest?
Czy jest?
. . . . . . . . . . . . . .
zakonnicy przez nawę głowną w milczeniu do kaplicy przeszli i zabrzmiały słowa Bogurodzicy Dziewicy, jak co wieczór od 1044 roku
Misterium dnia dokonało się.
/fragment z "chwil nieistotnych" E.Samek-Sadkowski 2010/
Poleć
Pobierz
RSS
- Poleć ten artykuł znajomemu
- Znajomy został poinformowany
Ela Samek · dnia 04.10.2010 09:24 · Czytań: 1351 · Średnia ocena: 2 · Komentarzy: 21
Inne artykuły tego autora:
Komentarze
Cytat:
To z zakonu Benedyktynów pochodziło 40 Papieży,
~ słownie liczby.
Cytat:
Schyłek dnia - reguła - dziedzictwo.Benedyktyni
~ spacja.
Cytat:
40 zakonników w mroku
~ słownie.
Cytat:
Nie nasze, brzmieniem innej religii -rozmowa z Bogiem-śpiew Suficki.
~ spacje między znakami.
Cytat:
zakonnicy przez nawę głowna w milczeniu do kaplicy przeszli i zabrzmiały słowa Bogurodzicy Dziewica,
~ główna - literówka
~ Bogurodzicy Dziewicy lub Bogurodzica Dziewica.
Bardzo mnie zaciekawił tekst, zarówno ze względu na sposób pisania jak i tematykę. Utkałaś nam niezwykły obraz historii klasztoru, a każde słowo pomagało mi wytworzyć sobie obraz tego co opisujesz. Czuje tu jakieś przesłanie, ale może się mylę. Wrócę tu później i przeczytam jeszcze raz.
Pozdrawiam.
poprawiłam literówki – dziękuję -niestety pisząc często "połykam interpunkcje i literki"
Almari... tekst - przesłanie ?
dla mnie uczestnictwo w tym wydarzeniu było wyjątkowy przeżyciem duchowym i chciałam się nim z Wami podzielić
Almari... tekst - przesłanie ?
dla mnie uczestnictwo w tym wydarzeniu było wyjątkowy przeżyciem duchowym i chciałam się nim z Wami podzielić
Coś mi tu zaświtało, ale dementujesz, więc wstrzymam się z własnymi odczuciami 
Każdy rozumie na swój sposób prawda?
Pozdrawiam.
Każdy rozumie na swój sposób prawda? Pozdrawiam.
Wygląda raczej na impresje łapane "na gorąco" niż do końca przemyślaną próbę zmierzenia się z absolutem. I te "obrazki z koncertu" wychodzą Ci zgrabniej, niż stawienie retorycznych pytań (w których tak trudno uciec od banału czy wręcz kiczu).
Pozdrawiam
P.S. Tytuł ściągnął mnie do przeczytania z przyczyn oczywistych.
Pozdrawiam
P.S. Tytuł ściągnął mnie do przeczytania z przyczyn oczywistych.
Cytat:
Kwietniowy, sobotni wieczór Kościół w Opactwie Tynieckim pod Krakowem, światło odchodzącego dnia wpadające przez okna w absydzie, kładzie długim cieniem na posadzce zarys obrysu kamiennego ołtarza.
Jak dla mnie to zdanie powinno być zdecydowanie rozbite na trzy: Kwietniowy, sobotni wieczór. Kościół w Opactwie Tynieckim pod Krakowem. Światło odchodzącego dnia, wpadające przez okna w absydzie, kładzie długim cieniem... Zarys obrysu też jest dosyć niefortunnym określeniem
Cytat:
Św. Benedykt, założyciel zgromadzenia był pierwszym europejczykiem
że co?
Cytat:
Dzisiejsi nie ci sami
Cytat:
Po prawej stronie krucyfiks, paląca świeca nie rozświetla prawie nic.
Dobra, nie poprawiam więcej. Bałagan, bałagan, i jeszcze raz bałagan. O pisaniu masz bardzo mgliste pojęcie.
Oke_Mani
ad.???
polecam książkę Ludmiły Grygiel "Św.Benedykt - pierwszy Europejczyk"
http://www.opoka.org.pl/biblioteka/.../lg_ben_europejczyk.html
za przeczytanie tekstu i poprawki dziekuje
pozdrawiam serdecznie
ad.???
polecam książkę Ludmiły Grygiel "Św.Benedykt - pierwszy Europejczyk"
http://www.opoka.org.pl/biblioteka/.../lg_ben_europejczyk.html
za przeczytanie tekstu i poprawki dziekuje
pozdrawiam serdecznie
Niezwykły tekst! Dla mnie nie wszystko w nim jest zrozumiałe, ale myślę, że za pomocą zdań, nie zawsze poprawnych ( nie stawiaj za często orzeczenia na końcu zdania), budujesz niezwykły nastrój, tego co spoza naszej codzienności.
Chętnie poznałabym większy fragment, tym bardziej, że często przejeżdżam pomiędzy Tyńcem a tym drugim klasztorem na górze... aha: Bielany, i zawsze mnie intryguje, jak tam jest w środku, na czym to wszystko polega. Nie mówiąc już o mistycznej stronie zagadnienia. Tańce Derwiszów i wszelkie inne przejawy każdej wiary wywołują chyba w każdym poczucie niezwykłości, czego nie da się określić słowami.
W pospiechu zajrzałam do innych twoich tekstów i wiedzę, że mnie się ta książka będzie podobać. Już wydana?
Chętnie poznałabym większy fragment, tym bardziej, że często przejeżdżam pomiędzy Tyńcem a tym drugim klasztorem na górze... aha: Bielany, i zawsze mnie intryguje, jak tam jest w środku, na czym to wszystko polega. Nie mówiąc już o mistycznej stronie zagadnienia. Tańce Derwiszów i wszelkie inne przejawy każdej wiary wywołują chyba w każdym poczucie niezwykłości, czego nie da się określić słowami.
W pospiechu zajrzałam do innych twoich tekstów i wiedzę, że mnie się ta książka będzie podobać. Już wydana?
cd dla Oke_Mani
"W naszych czasach, kiedy bardzo dużo mówi się o budowaniu „nowej” Europy, warto powrócić pamięcią do czasów, kiedy na gruzach Cesarstwa Rzymskiego zaczęła się tworzyć europejska cywilizacja. Jednym z jej twórców jest niewątpliwie święty Benedykt z Nursji(...) fragment ze strony www.opoka.org.pl
"W naszych czasach, kiedy bardzo dużo mówi się o budowaniu „nowej” Europy, warto powrócić pamięcią do czasów, kiedy na gruzach Cesarstwa Rzymskiego zaczęła się tworzyć europejska cywilizacja. Jednym z jej twórców jest niewątpliwie święty Benedykt z Nursji(...) fragment ze strony www.opoka.org.pl
Witaj
Wiersz to dla mnie bardziej niźli prozy powiew a uczucia ujmujacy i przykuwajacy jak puszczyka zew w wieczoru ciszy.
Zdecydowanie udało Ci się zbudować nastrój a ewentualne niedociągnięcia w stylu wydają mi się jedynie wpadkami przy próbach delikatnej stylizacji języka.
I przyznaję, że tytuł mnie również przyciągnął i nieco innych klimatów był zapowiedzią, nie mniej nie żałuję, że tu wpadlem
pozdrawiam
Wiersz to dla mnie bardziej niźli prozy powiew a uczucia ujmujacy i przykuwajacy jak puszczyka zew w wieczoru ciszy.
Zdecydowanie udało Ci się zbudować nastrój a ewentualne niedociągnięcia w stylu wydają mi się jedynie wpadkami przy próbach delikatnej stylizacji języka.
I przyznaję, że tytuł mnie również przyciągnął i nieco innych klimatów był zapowiedzią, nie mniej nie żałuję, że tu wpadlem
pozdrawiam
Weszłam w ślad za skojarzeniem z piosenką Stairway to heaven.
Po pierwsze, powtórzenie tytułu. Pozornie drobiazg. Ale tylko pozornie. Działa na wejściu tak, jakbym miała do czynienia z narratorem, który myśli, że słuchacze są głusi, jest nieuporządkowany lub cierpi na kłopoty z pamięcią (drapie się po głowie i: ten, tego, czy ja mówiłem, czy nie mówiłem już państwu, jaki tytuł będzie? e, to powiem na wszelki wypadek jeszcze raz) Oczywiście, rozumiem, że ludziom zdarzają się naturalnie zachwiania koncentracji, jakieś rozproszenia, ale tutaj robi się z nimi niewiarygodnie: wg mnie opowiadacz ze sklerozą lub roztargniony do bólu albo bałaganiarski - to nie jest gatunek bajarza, gawędziarza, relacjonującego, o którego spotkaniu się marzy najmocniej. Łagodnie mówiąc.
Po drugie, Allach. Może czegoś nie wiem, i w polszczyźnie obowiązuje oboczność form, dopuszczam, rzecz jasna, taką możliwość, ale tak czy inaczej, wolę w tym wypadku pisownię zgodną z oryginałem imienia, czyli Allah. I nie podoba mi się wyjątkowo ten rodzaj traktowania nazw bóstw. Nie ze względu na jakieś moherowe uniesienia, a ze względu na rzetelność. W ten sam sposób ktoś może napisać Hrystus lub Bódda i tłumaczyć, że to przybliżanie słowa językowi polskiemu. Bo wychodzi po polsku jakaś Al Lacha, jak Al Capone.
Po trzecie, wydają mi się dość zniechęcająco wybrane rozwiązania graficzne. Pomijam już np. brak spacji tu: modlitwę wieczorną-śpiewy gregoriańskie, tak że robi się, od czapy raczej, łącznik zamiast myślnika. Ale mówię o układzie akapitów oraz kropkowaniu odstępów itp. Na mnie sprawiają wrażenie jakiejś takiej mało świadomie przyjętej strategii.
Po czwarte, niespójność stylistyczna. Synkretyzm stylów bywa interesujący, jak najbardziej, ale tutaj - znowu - wygląda raczej na brak zdecydowania lub zjawisko, które wynika z tego, że piszący nie panuje nad tym, co chce powiedzieć itd. tymi tropami. Nie wiadomo w końcu, czy chodzi o wrażenia, czy o wykład krajoznawczy, urozmaicony refleksją, czy o medytację, czy o retorykę itd. Robi się miszmasz. Czyli bigos-chaos.
Po piąte, wszystko, co wyżej, może i czemuś sprzyja, ale wg mnie refleksji religijnej to raczej nie za bardzo. Miałam ochotę prędzej posprzątać, niż pomyśleć. A później pomyślałam, że zanim posprzątam, myśleć mi się odechce. Dlatego sobie pójdę i włączę Led Zeppelin. Przepraszam. I życzę powodzenia w następnych próbach.
Po pierwsze, powtórzenie tytułu. Pozornie drobiazg. Ale tylko pozornie. Działa na wejściu tak, jakbym miała do czynienia z narratorem, który myśli, że słuchacze są głusi, jest nieuporządkowany lub cierpi na kłopoty z pamięcią (drapie się po głowie i: ten, tego, czy ja mówiłem, czy nie mówiłem już państwu, jaki tytuł będzie? e, to powiem na wszelki wypadek jeszcze raz) Oczywiście, rozumiem, że ludziom zdarzają się naturalnie zachwiania koncentracji, jakieś rozproszenia, ale tutaj robi się z nimi niewiarygodnie: wg mnie opowiadacz ze sklerozą lub roztargniony do bólu albo bałaganiarski - to nie jest gatunek bajarza, gawędziarza, relacjonującego, o którego spotkaniu się marzy najmocniej. Łagodnie mówiąc.
Po drugie, Allach. Może czegoś nie wiem, i w polszczyźnie obowiązuje oboczność form, dopuszczam, rzecz jasna, taką możliwość, ale tak czy inaczej, wolę w tym wypadku pisownię zgodną z oryginałem imienia, czyli Allah. I nie podoba mi się wyjątkowo ten rodzaj traktowania nazw bóstw. Nie ze względu na jakieś moherowe uniesienia, a ze względu na rzetelność. W ten sam sposób ktoś może napisać Hrystus lub Bódda i tłumaczyć, że to przybliżanie słowa językowi polskiemu. Bo wychodzi po polsku jakaś Al Lacha, jak Al Capone.
Po trzecie, wydają mi się dość zniechęcająco wybrane rozwiązania graficzne. Pomijam już np. brak spacji tu: modlitwę wieczorną-śpiewy gregoriańskie, tak że robi się, od czapy raczej, łącznik zamiast myślnika. Ale mówię o układzie akapitów oraz kropkowaniu odstępów itp. Na mnie sprawiają wrażenie jakiejś takiej mało świadomie przyjętej strategii.
Po czwarte, niespójność stylistyczna. Synkretyzm stylów bywa interesujący, jak najbardziej, ale tutaj - znowu - wygląda raczej na brak zdecydowania lub zjawisko, które wynika z tego, że piszący nie panuje nad tym, co chce powiedzieć itd. tymi tropami. Nie wiadomo w końcu, czy chodzi o wrażenia, czy o wykład krajoznawczy, urozmaicony refleksją, czy o medytację, czy o retorykę itd. Robi się miszmasz. Czyli bigos-chaos.
Po piąte, wszystko, co wyżej, może i czemuś sprzyja, ale wg mnie refleksji religijnej to raczej nie za bardzo. Miałam ochotę prędzej posprzątać, niż pomyśleć. A później pomyślałam, że zanim posprzątam, myśleć mi się odechce. Dlatego sobie pójdę i włączę Led Zeppelin. Przepraszam. I życzę powodzenia w następnych próbach.
ad Sokol i Oke_Mani
tutaj przesyłam Wam trochę faktów - link opisujacy słowami "zwyczajnymi" to samo wydarzenie/ sa tez zdjęcia/
http://www.arabia.pl/content/.../152/
pozdrawiam
tutaj przesyłam Wam trochę faktów - link opisujacy słowami "zwyczajnymi" to samo wydarzenie/ sa tez zdjęcia/
http://www.arabia.pl/content/.../152/
pozdrawiam
Sokol
Dziękuję za przychylne słowa - odczucia chwil wyjątkowych tak trudno w słowa ująć. Pisze aby pamiętać, aby zatrzymać czas ulotny.
A co do książki, to fragmenty były publikowane w „Proza, proza proza…” ZLP
Pozdrawiam serdecznie
Dziękuję za przychylne słowa - odczucia chwil wyjątkowych tak trudno w słowa ująć. Pisze aby pamiętać, aby zatrzymać czas ulotny.
A co do książki, to fragmenty były publikowane w „Proza, proza proza…” ZLP
Pozdrawiam serdecznie
Mnie się wydaje, że tekst nie został przemyślany treściowo i stylistycznie. Zapisane jak dyktuje dusza, ale to nie do końca dobrze. Szyk przestawny powoduje patos, ale ani trochę nie zwiększa przeżyć estetycznych i religijnych. Są fragmenty ładne, pobudzające, ale stoją obok takich, które określiłabym jako kicz. Połączenie Benedyktynów i Muzułmanów jest dla mnie niezrozumiałe. Co prawda pada słowo ekumenizm, ale w jakim kontekście to nie wiem. Jak to łączyć?
Zapis graficzny mnie nie przekonuje, na pewno nie niesie za sobą czytelnych treści, a skoro nie niesie, to po co utrudniać?
Technicznie kiepskie, słownictwo ubogie, interpunkcja kuleje.
i
Mnie nie przekonuje ten tekst, chociaż na początku jest klimatycznie, ale to tylko dlatego, że widziałam podobny obrazek.
Pozdrawiam.
Zapis graficzny mnie nie przekonuje, na pewno nie niesie za sobą czytelnych treści, a skoro nie niesie, to po co utrudniać?
Technicznie kiepskie, słownictwo ubogie, interpunkcja kuleje.
i
Cytat:
posadzce zarys obrysu kamiennego
Mnie nie przekonuje ten tekst, chociaż na początku jest klimatycznie, ale to tylko dlatego, że widziałam podobny obrazek.
Pozdrawiam.
Ludziom się zdaje, że jak będą dziś robić coś tak samo, jak robili to prawie 1000 lat temu to... Ha, sam się złapałem na tym, że nie wiem. No, dobra - odprawiają nabożeństwo jak zawsze od 1044 roku. I co?
I nic. Przynajmniej nic nie wynika z tego, co napisałaś.
I nic. Przynajmniej nic nie wynika z tego, co napisałaś.
"odprawiają nabożeństwo jak zawsze od 1044 roku. I co?" -piszesz Jack t-N
"Czuje tu jakieś przesłanie" napisała Almari
napisałam tekst który niesie pytanie do czytelnika, nie niesie odpowiedzi
Jack t-N to ze odprawiaja kompende w opactwie w Tyńcu od 1044 roku, do mnie powraca pytaniem o ulotność naszego bycia tu... powraca radością z każdego kolejnego poranka
"Czuje tu jakieś przesłanie" napisała Almari
napisałam tekst który niesie pytanie do czytelnika, nie niesie odpowiedzi
Jack t-N to ze odprawiaja kompende w opactwie w Tyńcu od 1044 roku, do mnie powraca pytaniem o ulotność naszego bycia tu... powraca radością z każdego kolejnego poranka
Modlitewnika, OŻ. 
Dziękuje wszystkim za komentarze. Dobrego dnia i
„... śpiew - modlitwa – dźwięki, jak kamienie rzucane w głąb studni która jest w każdym z nas. Kręgi na wodzie. Czy w Nas głębia szmaragdowego jeziora jest, a może studnia wyschła i tylko suchy, martwy piach na dnie jest?"
„... śpiew - modlitwa – dźwięki, jak kamienie rzucane w głąb studni która jest w każdym z nas. Kręgi na wodzie. Czy w Nas głębia szmaragdowego jeziora jest, a może studnia wyschła i tylko suchy, martwy piach na dnie jest?"
Ostatnio dodane recenzje
- Czy guguły mogą być smaczne?
- Samotność Boga – Antoni Grycuk
- „Zabójca w bezpiece”, czyli proza niedoceniona
- Poetycka opowieść o wojnie w Donbasie - recenzja książki S. Żadana "Internat"
- Recenzja książki portalowej koleżanki
- Kazimierz Junosza „Buntownik” - recenzja książki
- Kompot. Trudny powrót do życia - recenzja książki
- Jezioro
- Król
- Pokora
- Sen o stołku
- Kuzynka
- Co to za mundury?
- Marionetki (fragment)
- Saudade - fragment
- Prostytucja w PRL cz. 5
- Na nieznanym globie 20 lat później. cz.2
- Problemy byłego więźnia cz. 4
- Bajka o królu Srulu
- Żydek
- Dykciarze i inni, cz.3/3
- Dykciarze i inni, cz.2/3
- Dykciarze i inni, cz.1/3
- Nieporadnik przed wypłynięciem na szerokie wody pisarstwa
- Na nieznanym globie 20 lat później. cz.1
- FILIPEK CONTRA FILIP. HISTORIA MAŁO ROMANTYCZNA
- COME BACK
- Tęsknota za łzami
- Przedwieczorny seans
- Benek
- Urodziny
- Korzenie
- Młynarz i król
- Odrażający drab
- Jarek wpada w kłopoty, cz. 3
Proza: Dolna Półka
- Mężczyzna z uschniętą różą
- Egzaminator 07
- Domorosły detektyw.
- Wszyscy jesteśmy różami
- Winowanie
- Egzaminator 06
- Sto donośnych słów
- Golda. Rozdział 2 Siedem razy TAK
- Żywoty świętych 2
- O wieczności
- O ludziach
- O nienawiści
- Golda. Rozdział 1. Mgła nad Miastem.
- Umierają nawet cmentarze
- Zamknięty krąg
- Prezent dla Mikołaja
- Egzaminator 05
- Stanik testowy
- Współlokatorzy
- Witch, ty głupia Babo!
- wehikuł czasu (dane wejściowe plus teoria chaosu)
- świątynia
- Rzecz o pisarstwie *
- Nie da rady
- Niedomoga
- Wyrapidlo
- Myśli niezespolone
- Plaśnięcia
- Solarpunk
- Dnoryt
- Fosfeny
- Co słonko widziało *
- Dowody nieobecności
- o zmarłych albo dobrze
- Na wiosenne życia tchnienie
- Ostatni wieczór
- plamy słońca i cienia
- jesteś. jestem
- Poezjo, ty moja..
- jakie to proste
- Zapalniczka
- Taszczyciele wymiarów
- to nie jest wiersz o kasjerce
- Teraz możesz bezpiecznie wyłączyć ogródek
- Nadzabijaj
Poezja: Dolna Półka
- Zabawa
- Marzenie o niebie w gębie
- nic o pokoju
- Serce jak z lawy
- nogami w chmury
- Z optymizmem na garb lat
- Niesamowite
- rozkwitanie
- Niedoskonałe
- kartki z kalendarza
- Niekontrolowane
- Do wytrącenia z oczu
- upadek Ikara
- O przedświątecznym myciu okien
- Żółtoróżowe
- Erotyk o nienasyconym
- pusto tutaj
- O zasłużonym w stanie... spoczynku
- wiosenne kurze
- Ananas czy z wodą ambaras
Galeria
Polecane
Nawigacja
-
Promocja -
Społeczność -
Konkursy -
Przydatne Linki -
Nasze Antologie
Ostatnie komentarze
- d.urbanska
- 15/04/2024 19:06
- Poruszający tekst, świetnie napisany. Skrzący się perełkami… »
- Marek Adam Grabowski
- 15/04/2024 16:24
- Kopiuje mój cytat z opowi: "Pod płaszczykiem… »
ShoutBox
- Leszek Sobeczko
- 02/04/2024 18:12
- Komu po drodze -Zapraszam [link]
- Zbigniew Szczypek
- 01/04/2024 10:37
- Z okazji Św. Wielkiej Nocy - Dużo zdrówka, wszelkiej pomyślności dla wszystkich na PP, a dzisiaj mokrego poniedziałku - jak najbardziej, także na zdrowie ;-}
- Darcon
- 30/03/2024 22:22
- Życzę spokojnych i zdrowych Świąt Wielkiej Nocy. Wszystkiego co dla Was najlepsze.
- mike17
- 30/03/2024 15:48
- Ode mnie dla Was wszystko, co najlepsze w nadchodzącą Wielkanoc - oby była spędzona w ciepłej, rodzinnej atmosferze
- Yaro
- 30/03/2024 11:12
- Wesołych Świąt życzę wszystkim portalowiczom i szanownej redakcji.
- Marek Adam Grabowski
- 30/03/2024 10:46
- Składam wam wszystkim serdeczne życzenia świąteczne
- Kazjuno
- 28/03/2024 08:33
- Mike 17, zobacz, po twoim wpisie pojawił się tekst! Dysponujesz magiczną mocą. Grtuluję.
- mike17
- 26/03/2024 22:20
- Kaziu, ja kiedyś czekałem 2 tygodnie, ale się udało. Zachowaj zimną krew, bo na pewno Ci się uda. A jak się poczeka na coś dłużej, to bardziej cieszy, czyż nie?
- Kazjuno
- 26/03/2024 12:12
- Czemu długo czekam na publikację ostatniego tekstu, Już minęło 8 dni. Wszak w poczekalni mało nowych utworów(?) Redakcjo! Czyżby ogarnął Was letarg?
Ostatnio widziani
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
Gości online:0
Najnowszy:Usunięty
Najnowszy:Usunięty
© Copyright by Portal Pisarski 2006-2024
Ważne: Regulamin | Polityka Prywatności | FAQ
Polecane: | montaż anten Warszawa | montaż anten Warszawa Białołęka | montaż anten Sulejówek | montaż anten Marki | montaż anten Wołomin | montaż anten Warszawa Wawer | montaż anten Radzymin | Hodowla kotów Ragdoll | ragdoll kocięta | ragdoll hodowla kontakt