Myślę że za dużo powtórzeń.

Zapomniałam nakarmić lustra
zamknąć za soba książki
i przekazać klucz porankowi

rozwieśić wspomnienia
nastawić budzika na czekanie
żeby odkryć jutrzejsze fotografie
wypowiedzieć imię by zatrzymać je na ustach

zapomniałam zapomnieć

pozdrawiam...

ja nie bede tego traktował jak wiersz bo musialbym mu uciąc głowe ale jak potraktuje to jaka piękną liryczna ballade to ona tu wygrywa juz mi sie akordy ukladaja do tego same pozdrawiam

Witaj Anitko-Stokrotko,

jak na debiut nie jest tak źle, ale zawsze może być lepiej.
Może zacznijmy od drobiazgów, te wielkie litery na początku wersów nie wyglądają ciekawie, proponuję zmienić na małe, bo inaczej wyglądają, jakby word zrobił Ci psikusa. I powiedz mi proszę co to za dwie kropki w ostatnim wersie? To z rzeczy drobnych, jeśli zaś chodzi o treść, to drażniła mnie wyliczanka, która stała się odczuwalna już od drugiej cząstki. Staraj się też unikać nadmiaru bezokoliczników - te nie służą tekstom.

Pointa nie jest zbyt odkrywcza właściwie ociera się o banał, a przydałoby się zatrzymać nią czytelnika.

Intryguje za to 'Poranek' zapisany wielką literą - jakby świadomy zabieg, ciekawi dlaczego?

Jak wspomniałam na początku, nie jest źle, ale zobaczymy, co pokażesz nam dalej. Pozdrawiam.

"Porankiem" chciałam uosobić jakiegoś rodzaju "rozwiązanie". Chodzi o poszukiwanie jakiegoś punktu docelowego niosącego za sobą odpowiedź i ukojenie. Pojęcie to chciałam jednocześnie wyróżnić jak i podkreślić jego abstrakcyjność.
Wszelkie uwagi koduję natychmiast i bardzo za nie dziękuję.

Co do "dwukropku"- stał się moją dziwną manierą. Dlaczego? Może to poetycka wersja trzech kropek. Nutka zuchwalstwa z którym raczej nie jest mi po drodze.
Pozdrawiam