w głębi zanurzcie się światłości, - o Autora przypis proszę, bo jest zrozumieć trudno to mi.

Wodniczko.

przepraszam za tak długi wywód ale nie potrafię inaczej
Sądząc po Twoim komentarzu, potrafisz. Twoje wyjaśnienie jest czytelne. Nie przestawiasz wyrazów w szyku, używasz prostych, współczesnych słów.
Gdybyś poszła tą drogą również w poezji byłoby o wiele lepiej (moim zdaniem).
Po co Ci taki szyk przestawny: w głębi zanurzcie się światłości, ?

Po co ci takie słowa jak niknąć, bytność, odziewanie?

Spróbuj też unikać wyeksploatowanych niemiłosiernie i szpetnych metafor dopełniaczowych, takich jak: głębia światłości, jasność jutra, melodia jutra.

Zastanów się nad sensem stosowania powtórzeń (ich nadmiar sprawia wrażenie, że nie stać Cię na więcej):
niech góra równa się z dołem,
niech brak im ciemności,
niech zniknie ta szarość
chcę łapać wiatr w dłonie,
chcę dotykać słońca,
i niech takie życie

Całość mogłaby się pozbyć niepotrzebnego patosu i wydumania a dla czytelnika stałaby się bardziej przystępna (moim zdaniem).
Mam nadzieję, że te rady przydadzą Ci się na coś i że nie gniewasz się za zaczepny ton pierwszego komentarza. Pozdrawiam.

Zgadzam się ze Stefanowiczem.

Urozmaiciłabym też nieco formy gramatyczne, bo ich jednostajność powoduje pewne znużenie przy czytaniu.
- odejdźcie/zanurzcie/niknijcie/nie zaznajcie/nie tońcie/nie bójcie/budźcie itd.

A jeżeli ballada, to popracowałabym nad rytmem, żeby był śpiewny.
No i Stef także ma rację co do prostych słów, bez ogranych metafor.
Spróbuj napisać po prostu drugą wersję tego wiersza i porównaj.
Patosu naprawdę można uniknąć przy odrobinie wprawy.

Pozdrawiam

Wiataj Miladoro i mariammagdaleno
ten wiersz już został całkowicie poprawiony i teraz całkowicie mi się nie podoba... zatracił się w wirze poprawek i nic już z niego nie będzie. Przeczytałyście dosłownie inny wiersz. Dzisiaj miałam go zamiar skasować. I to chyba niestety zrobię.

dziękuję za komentarz