Witaj, msh. To moje poetyckie początki, więc liczy się każdy komentarz.
Nie będę tłumaczyła sensu, bo nie o to chodzi. Rzecz jasna słowo "nici" to ciąg dalszy ostatniego wersu, tylko się nie zmieścił.
Pozdrawiam

Dobre początki. Warto jednak zmienić wersyfikację. Pomyśl...
PoZdrówka!

Ja również głosuję za zmianą wersyfikacji, Zawsze Spalonka.

A przy okazji wytłumacz mi tytuł, bo za diabła go nie rozumiem:

to nie-nic że nie mamy odwagi - zwłaszcza tego "nie-nic".

Pozdrawiam.

Ale dlaczego to połączenie "nie-nic" bez spacji przy myślniku?
Może daj tak?

to nie - nic, że nie mamy odwagi - wtedy tytuł staje się jasny.

Masz taką próbkę, a teraz żongluj sobie wersami do woli, aż ułożą się dokładnie tak, jak czujesz, że powinny być:

kto by pomyślał
że będę na własną rękę czytał poezje
albo że spróbuję w dzień odkrywać

wstyd to takie niepoważne
szukać za oknem jesieni
kiedy już zimą boję się zmarszczek

przy twoim policzku każdy siwy odcień
jest tak samo czerwony i groźny

chyba nikt nie zgadł że dziś
wiadro soli dalej
za pomocą pióra będę
szarpał nici

Zastrzegam sobie, że to tylko taka moja próbka i wcale nie musi być dobra. Sama się baw aż do skutku.

Milu, to byłoby zaprzeczenie do całej drugiej części, a ja chciałam zaprzeczać właśnie słowu "nic". Wersy niech mi się uleżą, może wtedy coś wykombinuję. Ale dzięki wielkie, popróbuję.

Zolu, fajnie, że wpadłaś. Miało być wiadro. ; ) Tu też jest syf, jaki chyba miał być, ale zobaczymy - może z czasem okaże się, że coś innego mi w głowie siedzi. A takich "zboczonych" ludzi - lubię. ; ) Pozdrowienia

Witaj, Wasyl. Faktycznie, niełatwo. : ) Dzięki wielkie.

O, Wasinka! : ) Tego z altanki nie zaliczyłabym do wierszy, jeśli jednak Twoje zdanie jest inne - tym mi milej. Dzięki za wizytę
Pozdrawiam również
PS Mam nadzieję, że do zobaczenia w Altance

Darku, ja wcale nie uciekam. Tak tylko wpadłam, w gościnę, do przyjaznych stron : D. Pamiętam, gdzie mój "dom". Dzięki.

Witaj, Kushi, dziękuję za komentarz.
Co do interpretacji - wprawdzie każdy interpretuje tak, jak czuje, więc i Twoja jest słuszna. Mnie jednak chodziło o coś nieco innego: wiadro soli to to samo, co beczka. Zjadanie soli to symbol poznawania się, spędzania wspólnego czasu, dojrzewania. Szarpanie nici zaś to w moim zamyśle nic innego, jak zrywanie nici porozumienia, a więc szarpanie jej, jakże inaczej, jeśli nie za pomocą słów (pióra)?
Nie mniej jednak doceniam Twoje próby i fakt, że przystanęłaś tu przy mnie. Dziękuję.
Pozdrowienia.

Dzięki, Deborah, za "odkurzenie". Miło, że wpadłaś.