Nad jezioro przyszedł tchórz.
"Jestem głodny", rzekł, "No cóż,
trzeba złapać więc śniadanie."
Ujrzał ją niespodziewanie.
W wodzie tam pływała rybka,
piękna, smaczna, ale szybka.
Odezwała się do niego:
"Złap mnie, mój drogi kolego!"
Tchórz do brzegu podszedł, ale
woda sucha nie jest wcale.
Dotknął tafli i krok w tył.
"Jak wpadnę, nie będę żył.
Nie dam rady, się utopię,
w życiu tej rybki nie złowię."

Wtem z oddali przybył lis.
Spojrzał, nie powiedział nic.
Panna z wody rzuca okiem,
lis też ją ocenił wzrokiem.
Skoczył bez zastanowienia,
złapał, no i do widzenia.

Tchórz nad brzegiem nadal stoi,
mokrej wody tak się boi.
Czeka, lecz nie ma śniadania.
To efekty są zwlekania.