Morfeusz - wodniczka (miniatura) - wodniczka
Kilka nierówności w mięsistym podłożu wygładzam lekką konsystencją balsamu. Nakładam starannie, by nie przekroczyć konturu. Przeglądam się w kwadraturze idealnie odwzorowującej najdrobniejszy szczegół. Zastanawiam się, czy nie nadać sobie większej wyrazistości i ubrać to, co powierzchowne, większą intensywnością. Sięgam po odcień czerwieni. Komponuje się z bluzką delikatnie odsłaniającą nagie, blade ramiona.
Zazdrość martwego przedmiotu doprowadza go do drobnych pęknięć - tworzy teraz fragmentaryczną strukturę. Zaczyna mnie zniekształcać. Dzięki bliskości elementów pozostaję dalej odbiciem, jednak jestem pozbawiona dawnej perfekcji obrazu, który zawsze pozwalał wierzyć w to, że jestem idealna.
Czuję mokrą substancję. Oplata dookoła jak pas - zniewala suchą materię. Obracam głowę. Widzę przewrócony wazon. Róża chłodzi płatki w zimnej wodzie. Zazdrosna o kolor, w który ubrałam usta, demonstruje niezadowolenie. Kubek z czekoladą pęka. Łyżeczka, brzęcząc, wszczyna alarm. Nie chce mieszać zgorzkniałej słodyczy.
Bojąc się buntu kolejnych przedmiotów, szybko uciekam z pokoju i zbiegam schodami w dół. Słyszę głośne skrzypnięcie. Któryś ze schodków wyłamuje się. Śmiech i zadowolenie dobiega spod drewnianej powierzchni. Kolejne skrzypnięcia są coraz głośniejsze. Tracę równowagę. Zaczynam staczać się ciałem niczym tornado.
Leżąc na podłodze, doznaję dziwnego uczucia miękkości. Dzwonek do drzwi przerywa wszelkie myślenie. Rozbrzmiewa co chwilę, zmuszając do fizycznej aktywności. Próbuję wstać, by otworzyć natrętnej osobie. Po chwili odrzwia zanikają. Zamieniają strukturę w wodną substancję, tworząc rozlewającą się plamę. Zaczyna docierać strugą do ciała. Nie mam dokąd uciec. Ktoś zakłada mi szal na szyję. Odczuwam coraz większy nacisk na krtań. Krzyczę, krzyczę, krzyczę...
Otwieram oczy. Widzę kota. Patrzy zielonymi ślepkami, ogonem oplatając moją szyję. Rozglądam się dookoła. Lusterko jest całe. Róża dalej zdobi drewniany, hebanowy stolik. Kubek z niedopitą czekoladą stoi na biurku. Wstaję. Kot, Morfeusz, posłusznie schodzi z łóżka. Idę wziąć zimny prysznic. Muszę pozbyć się resztek strachu, który zakradając się w zakamarki podświadomości, rozgrzał ciało.
Schodzę schodami w dół. Na wszelki wypadek Morfeusz idzie pierwszy.
Zazdrość martwego przedmiotu doprowadza go do drobnych pęknięć - tworzy teraz fragmentaryczną strukturę. Zaczyna mnie zniekształcać. Dzięki bliskości elementów pozostaję dalej odbiciem, jednak jestem pozbawiona dawnej perfekcji obrazu, który zawsze pozwalał wierzyć w to, że jestem idealna.
Czuję mokrą substancję. Oplata dookoła jak pas - zniewala suchą materię. Obracam głowę. Widzę przewrócony wazon. Róża chłodzi płatki w zimnej wodzie. Zazdrosna o kolor, w który ubrałam usta, demonstruje niezadowolenie. Kubek z czekoladą pęka. Łyżeczka, brzęcząc, wszczyna alarm. Nie chce mieszać zgorzkniałej słodyczy.
Bojąc się buntu kolejnych przedmiotów, szybko uciekam z pokoju i zbiegam schodami w dół. Słyszę głośne skrzypnięcie. Któryś ze schodków wyłamuje się. Śmiech i zadowolenie dobiega spod drewnianej powierzchni. Kolejne skrzypnięcia są coraz głośniejsze. Tracę równowagę. Zaczynam staczać się ciałem niczym tornado.
Leżąc na podłodze, doznaję dziwnego uczucia miękkości. Dzwonek do drzwi przerywa wszelkie myślenie. Rozbrzmiewa co chwilę, zmuszając do fizycznej aktywności. Próbuję wstać, by otworzyć natrętnej osobie. Po chwili odrzwia zanikają. Zamieniają strukturę w wodną substancję, tworząc rozlewającą się plamę. Zaczyna docierać strugą do ciała. Nie mam dokąd uciec. Ktoś zakłada mi szal na szyję. Odczuwam coraz większy nacisk na krtań. Krzyczę, krzyczę, krzyczę...
Otwieram oczy. Widzę kota. Patrzy zielonymi ślepkami, ogonem oplatając moją szyję. Rozglądam się dookoła. Lusterko jest całe. Róża dalej zdobi drewniany, hebanowy stolik. Kubek z niedopitą czekoladą stoi na biurku. Wstaję. Kot, Morfeusz, posłusznie schodzi z łóżka. Idę wziąć zimny prysznic. Muszę pozbyć się resztek strachu, który zakradając się w zakamarki podświadomości, rozgrzał ciało.
Schodzę schodami w dół. Na wszelki wypadek Morfeusz idzie pierwszy.
Poleć
Pobierz
RSS
- Poleć ten artykuł znajomemu
- Znajomy został poinformowany
wodniczka · dnia 07.04.2011 20:05 · Czytań: 1189 · Średnia ocena: 0 · Komentarzy: 19
Komentarze
Nie przychodzę podcinać skrzydła, wręcz przeciwnie. Mam nadzieję, że Cię zmotywuję. To, czego najbardziej nie lubię w Twoich tekstach, to niedopracowanie. Warstwa liryczna, podskórna jest zawsze przemyślana i ułożona, ale w reszcie panuje bałagan. Tu niepoprawna forma gramatyczna, tam literówka, gdzieś zaimkoza, powtórzenie i brak przecinka.
Jestem purystką. Lubię piękne opakowania. Mam nadzieję, że w takie zapakujesz kolejny kawałek tortu.
Jestem purystką. Lubię piękne opakowania. Mam nadzieję, że w takie zapakujesz kolejny kawałek tortu.
Witaj
wyeliminowałam kilka wyrazów typu ''który'', z pięć zaimków opuściło tekst
, literówki nie widziałam, braków w przecinkach też : (. Wiec jakbyś była taka miła to prosiłabym o wskazanie tych miejsc.
Nie wiem - może mój styl bałagani.
Nie podcinasz skrzydeł - każda uwaga cenna
pozdrawiam serdecznie
wyeliminowałam kilka wyrazów typu ''który'', z pięć zaimków opuściło tekst
, literówki nie widziałam, braków w przecinkach też : (. Wiec jakbyś była taka miła to prosiłabym o wskazanie tych miejsc. Nie wiem - może mój styl bałagani.
Nie podcinasz skrzydeł - każda uwaga cenna
pozdrawiam serdecznie
witaj wodniczko
Masz duszę poetki i chociaż piszesz prozę jest ona wyczuwalna. W swoich tekstach używasz porównań, które bardzo mi się podobają.
Ciekawa miniaturka.
- nie za blisko
Masz duszę poetki i chociaż piszesz prozę jest ona wyczuwalna. W swoich tekstach używasz porównań, które bardzo mi się podobają.
Ciekawa miniaturka.
Cytat:
zaczynają zanikać. Zamieniają strukturę w wodną substancję, tworząc rozlwającą się plamę. Zaczyna docierać strugą do ciała. Nie
- nie za blisko
Cytat:
Zaczynam staczam się ciałem jak tornado.
~ To zdanie mi ewidentnie nie leży. Jak to ma niby wyglądać? Nie potrafię sobie tego wyobrazić.
Cytat:
tworząc rozlwającą
~ literówka. Rozlewającą.
I taka jeszcze mała, osobista uwaga:
Cytat:
Otwieram oczy. Widzę kota. Patrzy zielonymi ślepkami, ogonem oplatając moją szyję. Rozglądam się dookoła. Lusterko jest całe. Róża dalej zdobi drewniany, hebanowy stolik. Kubek z niedopitą czekoladą stoi na biurku. Wstaję. Kot Morfeusz posłusznie schodzi z łóżka. Idę wziąć zimny prysznic. Muszę pozbyć się resztek strachu, który zakradając się w zakamarki podświadomości, rozgrzał ciało.
Ostatnie zdanie trochę mnie wytrąciło z czytania, bo znowu wchodzisz w metaforykę i język poetycki, podczas gdy zaczęłaś ten akapit czystą prozą. Sądzę, że psuje ono kompozycję, bo ten kontrast pomiędzy I częścią (poetycką) a drugą(prozatorską) jest wyczuwalny i myślę, że nie ma potrzeby go zacierać dodatkowymi metaforami.
Ale to taka uwaga, jak powiedziałam, osobista
Co do treści - ładnie ci te "mieszanki" słowne wychodzą, ale mam zastrzeżenie. Skupiłaś się bardziej na odpowiedniej metaforyce
niż na puencie. Tytuł wskazuje na kota, o którym wspominasz na końcu dosłownie w dwóch zdaniach. Za daleko odeszłaś od jądra tekstu. Przesłanie gdzieś mi uciekło, a kot był dla mnie mało ważny. Nie wiem czy tak miało być, ale tak odebrałam.
Pozdrawiam.
P.S - Gdzieniegdzie brakuje kilku przecinków, jak sądzę, ale nie wypiszę ich bo nie jestem na 100% pewna.
Cytat:
Kilka nierówności w mięsistym podłożu wygładzam lekką konsystencją balsamu. Nakładam starannie, by nie przekroczyć konturu. Przeglądam się w kwadraturze idealnie odwzorowującej najdrobniejszy szczegół. Zastanawiam się, czy nie nadać sobie większej wyrazistości i ubrać to, co powierzchowne większą intensywnością. Sięgam po odcień czerwieni. Komponuje się z bluzką delikatnie odsłaniającą nagie, blade ramiona.
Cytat:
Zaczynam staczam się
Cytat:
rozlwającą
literówki
Cytat:
Po chwili odrzwia zaczynają zanikać. Zamieniają strukturę w wodną substancję, tworząc rozlwającą się plamę. Zaczyna docierać strugą do ciała.
Cytat:
Na szyi czuję miękki szal. Odczuwam coraz większy nacisk na krtań.
Cytat:
Krzyczę, krzyczę, krzyczę […]
a gdzie reszta tekstu?
Cytat:
Kot Morfeusz posłusznie
Kot, Morfeusz, posłusznie
Cytat:
Schodzę schodami w dół.
a można zejść do góry?
Znam jednego kota o imieniu Morfeusz. Ładne, trafne. Podoba mi się.
No tak wiem, Oke, ale ten kot, pomimo swego zacnego imienia, w ogóle mi tutaj nie pasuje. trochę to mało powiązane wszystko.
Gdyby spojrzeć z twojego punktu, to tytuł trafiony co do snu, ale biorąc pod uwagę mój punkt widzenia i siedzenia, to Morfeusza, kota, mało w tym tekście i nie odgrywa on żadnej znaczącej roli. Także, może niech autorka się wypowie o którą wersję jej chodziło.
trochę to mało powiązane wszystko.Gdyby spojrzeć z twojego punktu, to tytuł trafiony co do snu, ale biorąc pod uwagę mój punkt widzenia i siedzenia, to Morfeusza, kota, mało w tym tekście i nie odgrywa on żadnej znaczącej roli. Także, może niech autorka się wypowie o którą wersję jej chodziło.
Witajcie dziewczyny
miło Was widzieć
czarodziejko - wiem, że czuć poezję - dlatego zawsze ciężko mi zakwalifikować teksty - i jak już piszę - to metaroryka jest wyczuwalna. Cieszę się, że się podoba. Masz rację - za blisko - coś trzeba będzie pokombinować.
Almari - wiem, wiem z tą prozą poetycką. Ciężko mi się przestawiać na czystą prozę bez metaforyki. Co do puenty - to jej chyba nawet nie ma. Bo ten kot Morfeusz jest przewrotny - jak zauważyła Oke.
To zdanie z tornadem - zamiast pionowe - tu jest poziome - stoczyła się turlając - a to zdanie też niestety wynika z czasem pokręconego mojego stylu. Dzięki za litrówki - poprawię. Przecinki - tak szczerze, to ja nie widzę braków - bo tam jest dużo imiesłowów - a przed tymi co mam to się nie stawia - choć pwenie różnie z tym bywa bo ja wszystkich zasad i dopuszczalnych poprawności nie znam. Cieszę się, że podobają się te mieszanki słowne))
Oke - dzięki za wychwycenie błędów - poprawię
reszta tekstu - hm... nie wiedziałam jak zaznaczyć, że ona już tylko krzyczy w tym akapicie. I chciałm tym zasugierować, ze cały czas trwa ten stan.
z tymi schodami dobre - fakt - nie przewidzialam tylko tak zdanie mi sie skomponowało - bez tego w dół mialam uczucie, że jest jakieś ucięte
Tytuł - to trafiłaś w sedno. Cieszę sie, że się podoba
dziękuję Wam ślicznie za przybycie i podzielenie się odczuciami - w najbliższym czasie postaram się poprawić
pozdrawiam serdecznie!
miło Was widzieć
czarodziejko - wiem, że czuć poezję - dlatego zawsze ciężko mi zakwalifikować teksty - i jak już piszę - to metaroryka jest wyczuwalna. Cieszę się, że się podoba
. Masz rację - za blisko - coś trzeba będzie pokombinować.Almari - wiem, wiem z tą prozą poetycką
. Ciężko mi się przestawiać na czystą prozę bez metaforyki. Co do puenty - to jej chyba nawet nie ma. Bo ten kot Morfeusz jest przewrotny - jak zauważyła Oke.To zdanie z tornadem - zamiast pionowe - tu jest poziome
- stoczyła się turlając - a to zdanie też niestety wynika z czasem pokręconego mojego stylu. Dzięki za litrówki - poprawię. Przecinki - tak szczerze, to ja nie widzę braków - bo tam jest dużo imiesłowów - a przed tymi co mam to się nie stawia - choć pwenie różnie z tym bywa bo ja wszystkich zasad i dopuszczalnych poprawności nie znam. Cieszę się, że podobają się te mieszanki słowne))Oke - dzięki za wychwycenie błędów - poprawię
reszta tekstu - hm... nie wiedziałam jak zaznaczyć, że ona już tylko krzyczy
w tym akapicie. I chciałm tym zasugierować, ze cały czas trwa ten stan.z tymi schodami dobre
- fakt - nie przewidzialam tylko tak zdanie mi sie skomponowało - bez tego w dół mialam uczucie, że jest jakieś ucięteTytuł - to trafiłaś w sedno
. Cieszę sie, że się podobadziękuję Wam ślicznie za przybycie i podzielenie się odczuciami - w najbliższym czasie postaram się poprawić
pozdrawiam serdecznie!
Ale mnie broń boże nie chodzi o przestawianie się na prozę, zwróciłam tylko uwagę na to, ze skoro zaczęłaś akapit prozą, który ma parę zdań zaledwie, to niepotrzebne to poetyckie zdanie na końcu
Tornado - raczej nie grasuje po linii prostej, ma ruch bardziej wahadłowy. Ale to takie niuanse.
Morfi kontra Morfi kot - 1:0
Jak coś to ja nie mam nic do kotów
Pozdrawiam.
Tornado - raczej nie grasuje po linii prostej, ma ruch bardziej wahadłowy. Ale to takie niuanse.
Morfi kontra Morfi kot - 1:0
Jak coś to ja nie mam nic do kotów
Pozdrawiam.
nie, nie Almari [ja nic nie mam Ci za złe - ani przeciwko - masz racje] - mnie chodziło, że ciężko mi utrzymać jednolitość tekstu - bo poezja czasami bierze górę - stąd to zakończenie)). Wiem, że niepotrzbnie- ale poezja akurat tam się odezwała i niech tam już zostanie - bo nie mam pomysłu na zmianę
pozdrawiam ciepło!
] - mnie chodziło, że ciężko mi utrzymać jednolitość tekstu - bo poezja czasami bierze górę - stąd to zakończenie)). Wiem, że niepotrzbnie- ale poezja akurat tam się odezwała i niech tam już zostanie - bo nie mam pomysłu na zmianępozdrawiam ciepło!
Oke - minęłysmy się!
dzięki - zastosuję
pozdrawiam ciepło!
dzięki - zastosuję
pozdrawiam ciepło!
Witaj amsa
Cieszę się, że zaintrygował.
również pozdrawiam!
Cieszę się, że zaintrygował
.również pozdrawiam!
Ech, wodniczko... Coraz lepiej! Ciekawy pomysł, zgrabnie pociągnięty, a zakończenie rozwarstwione niezłe zaprawdę.
Mała przyczepka... sugestii:
brać to, co powierzchowne (,) większą
Łyżeczka (,) brzęcząc, wszczyna alarm
zbiegam schodami w dół - "zbiegam" znaczy, że w dół (może mknę lub coś w tym stylu?)
Jakiś schodek wyłamuje się. - w sumie jest dobrze, ale jakoś bardziej mi tu by pasowało "Któryś"
Zaczynam staczać się ciałem jak tornado. - jakoś mi nie brzmi; wyrzuciłabym ciało, a potem może zmieniła "jak" na "niczym"
Ktoś zakłada mi szal na szyję - "sz" tu się skumulowało i jednak odczuwalnie (dla mnie, czepialskiej); "na szyję" bym pożegnała więc
Kot, Morfeusz, posłusznie - wycięłabym te przecinki
Schodzę schodami w dół - to samo, co ze "zbiegam" (może zwyczajnie coś w typie: Podchodzę do schodów - wiadomo, że w dół będzie szła, gdyż wskazuje na to wcześniejszy fragment), ponadto owo "sch" wpada na siebie
Pozdrowienia wygrzane w słońcu (oczywiście w śnie... bo za oknem chmurzaście).
Mała przyczepka... sugestii:
brać to, co powierzchowne (,) większą
Łyżeczka (,) brzęcząc, wszczyna alarm
zbiegam schodami w dół - "zbiegam" znaczy, że w dół (może mknę lub coś w tym stylu?)
Jakiś schodek wyłamuje się. - w sumie jest dobrze, ale jakoś bardziej mi tu by pasowało "Któryś"
Zaczynam staczać się ciałem jak tornado. - jakoś mi nie brzmi; wyrzuciłabym ciało, a potem może zmieniła "jak" na "niczym"
Ktoś zakłada mi szal na szyję - "sz" tu się skumulowało i jednak odczuwalnie (dla mnie, czepialskiej); "na szyję" bym pożegnała więc
Kot, Morfeusz, posłusznie - wycięłabym te przecinki
Schodzę schodami w dół - to samo, co ze "zbiegam" (może zwyczajnie coś w typie: Podchodzę do schodów - wiadomo, że w dół będzie szła, gdyż wskazuje na to wcześniejszy fragment), ponadto owo "sch" wpada na siebie
Pozdrowienia wygrzane w słońcu (oczywiście w śnie... bo za oknem chmurzaście).
Witaj Wasinka
Za oknem fakt chmurzaście - dziś wena gdzieś uciekła)).
Ja już się pogubiłam co do Kot, Morfeusz, posłusznie - bo ja miałam bez - ale po zasugierowani Oke zmieniłam. Tak szczerze - to z tymy przecinkami są same kłopoty)) bo można je czasami za bardzo dowolnie wstawiać - i wtedy każdy ma inne odczucia.
to, co mi się uda poprawię.
dziękuję za podzielenie się odczuciami i przeczytanie)).
pozdrawiam słonecznie pomimo pogody))
Za oknem fakt chmurzaście - dziś wena gdzieś uciekła
)).Ja już się pogubiłam co do Kot, Morfeusz, posłusznie - bo ja miałam bez - ale po zasugierowani Oke zmieniłam. Tak szczerze - to z tymy przecinkami są same kłopoty
)) bo można je czasami za bardzo dowolnie wstawiać - i wtedy każdy ma inne odczucia.to, co mi się uda poprawię
.dziękuję za podzielenie się odczuciami i przeczytanie
)).pozdrawiam słonecznie pomimo pogody
))
O, nie czytałam sugestii innych, przyznam bez bicia. Oke po prostu uznała imię za wtrącenie, a ja nie. Zdarza się i tak :-)
Pozdrawiam z uśmiechem.
Pozdrawiam z uśmiechem.
no właśnie- te wtrącenia - kocham je. Zawsze odczyt może być inny.
Trochę już poprawiałm - resztę zobaczę później.
edyt.
zbiegam schodami w dół - cieżkie do poprwienie. Pozbycie się tego ścina zdanie i robi go jakby niedokończonym - więc pierwsze zostawiałm bez zmian - że w sensie w trakcie zbiegania w dół. Drugie trochę doszlifowałam i chyba już tak pozostawie. Potocznie chyba jest dozwolone takie dopowiedzenie. Z resztą jakby nie było to i tak brak weny))). w każdym bądź razie dziękuję
edyt.. poprawiałm, ale nie byłam przekonana do zmian (jeżeli chodzi o te schody) - nie pasowały. To już wolę jak jest po staremu.
. Zawsze odczyt może być inny.Trochę już poprawiałm - resztę zobaczę później
.edyt.
zbiegam schodami w dół - cieżkie do poprwienie. Pozbycie się tego ścina zdanie i robi go jakby niedokończonym - więc pierwsze zostawiałm bez zmian - że w sensie w trakcie zbiegania w dół. Drugie trochę doszlifowałam i chyba już tak pozostawie. Potocznie chyba jest dozwolone takie dopowiedzenie. Z resztą jakby nie było to i tak brak weny
))). w każdym bądź razie dziękujęedyt.
. poprawiałm, ale nie byłam przekonana do zmian (jeżeli chodzi o te schody) - nie pasowały. To już wolę jak jest po staremu.Ostatnio dodane recenzje
- Czy guguły mogą być smaczne?
- Samotność Boga – Antoni Grycuk
- „Zabójca w bezpiece”, czyli proza niedoceniona
- Poetycka opowieść o wojnie w Donbasie - recenzja książki S. Żadana "Internat"
- Recenzja książki portalowej koleżanki
- Kazimierz Junosza „Buntownik” - recenzja książki
- Kompot. Trudny powrót do życia - recenzja książki
- Jezioro
- Król
- Pokora
- Niewolnica Isaura
- Stołówka
- Przestępczy debiut Alka
- Sen o stołku
- Kuzynka
- Co to za mundury?
- Marionetki (fragment)
- Saudade - fragment
- Prostytucja w PRL cz. 5
- Na nieznanym globie 20 lat później. cz.2
- Problemy byłego więźnia cz. 4
- Bajka o królu Srulu
- Żydek
- Dykciarze i inni, cz.3/3
- Dykciarze i inni, cz.2/3
- Dykciarze i inni, cz.1/3
- Nieporadnik przed wypłynięciem na szerokie wody pisarstwa
- Na nieznanym globie 20 lat później. cz.1
- FILIPEK CONTRA FILIP. HISTORIA MAŁO ROMANTYCZNA
- COME BACK
- Tęsknota za łzami
- Przedwieczorny seans
- Benek
- Urodziny
- Korzenie
Proza: Dolna Półka
- Ukryte Pomieszczenia Świata
- Mężczyzna z uschniętą różą
- Egzaminator 07
- Domorosły detektyw.
- Wszyscy jesteśmy różami
- Winowanie
- Egzaminator 06
- Sto donośnych słów
- Golda. Rozdział 2 Siedem razy TAK
- Żywoty świętych 2
- O wieczności
- O ludziach
- O nienawiści
- Golda. Rozdział 1. Mgła nad Miastem.
- Umierają nawet cmentarze
- Zamknięty krąg
- Prezent dla Mikołaja
- Egzaminator 05
- Stanik testowy
- Współlokatorzy
- Serynetka
- wizja z national mall
- Bluebird II
- wehikuł czasu (dane wejściowe plus teoria chaosu)
- świątynia
- Rzecz o pisarstwie *
- Nie da rady
- Niedomoga
- Wyrapidlo
- Myśli niezespolone
- Plaśnięcia
- Solarpunk
- Dnoryt
- Fosfeny
- Co słonko widziało *
- Dowody nieobecności
- o zmarłych albo dobrze
- Na wiosenne życia tchnienie
- Ostatni wieczór
- plamy słońca i cienia
- jesteś. jestem
- Poezjo, ty moja..
- jakie to proste
- Zapalniczka
- Taszczyciele wymiarów
Poezja: Dolna Półka
- Dziękuję
- ciało podatne na dotyk
- pęknięte lustro
- Dawniej znane, zapomniane
- Zabawa
- Marzenie o niebie w gębie
- nic o pokoju
- Serce jak z lawy
- nogami w chmury
- Z optymizmem na garb lat
- Niesamowite
- rozkwitanie
- Niedoskonałe
- kartki z kalendarza
- Niekontrolowane
- Do wytrącenia z oczu
- upadek Ikara
- O przedświątecznym myciu okien
- Żółtoróżowe
- Erotyk o nienasyconym
Galeria
Polecane
Nawigacja
-
Promocja -
Społeczność -
Konkursy -
Przydatne Linki -
Nasze Antologie
Ostatnie komentarze
- Marek Adam Grabowski
- 24/04/2024 13:46
- Fajny odcinek. Dobra jest ta scena w kiblu, chociaż… »
- Gabriel G.
- 22/04/2024 20:04
- Stasiowi się akurat nie udało. Wielu takim Stasiom się… »
- Gabriel G.
- 22/04/2024 19:44
- Pierwsza część tekstu, to wyjaśnienie akcji z Jarkiem i… »
- Gabriel G.
- 22/04/2024 19:28
- Chciałem w tekście ukazać koszmar uczucia czerpania, choćby… »
ShoutBox
- Leszek Sobeczko
- 02/04/2024 18:12
- Komu po drodze -Zapraszam [link]
- Zbigniew Szczypek
- 01/04/2024 10:37
- Z okazji Św. Wielkiej Nocy - Dużo zdrówka, wszelkiej pomyślności dla wszystkich na PP, a dzisiaj mokrego poniedziałku - jak najbardziej, także na zdrowie ;-}
- Darcon
- 30/03/2024 22:22
- Życzę spokojnych i zdrowych Świąt Wielkiej Nocy. Wszystkiego co dla Was najlepsze.
- mike17
- 30/03/2024 15:48
- Ode mnie dla Was wszystko, co najlepsze w nadchodzącą Wielkanoc - oby była spędzona w ciepłej, rodzinnej atmosferze
- Yaro
- 30/03/2024 11:12
- Wesołych Świąt życzę wszystkim portalowiczom i szanownej redakcji.
- Marek Adam Grabowski
- 30/03/2024 10:46
- Składam wam wszystkim serdeczne życzenia świąteczne
- Kazjuno
- 28/03/2024 08:33
- Mike 17, zobacz, po twoim wpisie pojawił się tekst! Dysponujesz magiczną mocą. Grtuluję.
- mike17
- 26/03/2024 22:20
- Kaziu, ja kiedyś czekałem 2 tygodnie, ale się udało. Zachowaj zimną krew, bo na pewno Ci się uda. A jak się poczeka na coś dłużej, to bardziej cieszy, czyż nie?
- Kazjuno
- 26/03/2024 12:12
- Czemu długo czekam na publikację ostatniego tekstu, Już minęło 8 dni. Wszak w poczekalni mało nowych utworów(?) Redakcjo! Czyżby ogarnął Was letarg?
Ostatnio widziani
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
Gości online:0
Najnowszy:Usunięty
Najnowszy:Usunięty
© Copyright by Portal Pisarski 2006-2024
Ważne: Regulamin | Polityka Prywatności | FAQ
Polecane: | montaż anten Warszawa | montaż anten Warszawa Białołęka | montaż anten Sulejówek | montaż anten Marki | montaż anten Wołomin | montaż anten Warszawa Wawer | montaż anten Radzymin | Hodowla kotów Ragdoll | ragdoll kocięta | ragdoll hodowla kontakt