Witaj Karolu, pozwolisz? Ja czytam sobie Twój tekst tak:

to miłe że odwiedzasz mnie
chociaż raz w miesiącu
tak tu pusto bez ciebie

białe ściany mają jedną wadę
zawężają pole widzenia

pamiętasz tę tapetę w kwiaty
ile było w niej ciepła

a na serwantce po babci
stała stara pozytywka

chłonąłem tę melodię jak
kwiaty wiosenny deszcz

lubiłem kiedy delikatnymi jak alabaster dłońmi
dotykałaś moją zwichrzoną czuprynę

teraz tylko metalowe łóżko
i obrzydliwie biała pościel

miło że odwiedzasz mnie
chociaż raz w miesiącu
tak tu cicho bez ciebie


Tak jakoś czyta mi się płynniej na głos. Tak jak proponuje Malpica, zmieniłabym koniecznie "tą" na "tę"

Z tą tapetą, z tą melodią, ale - tę tapetę i tę melodię.

Jedno 'jak' zamieniłabym na 'kiedy', tak jak powyżej.

Przystanęłam pod tekstem, lubię takie pisanie, prosto, wyraźnie i treść, która wiele dla mnie wyraża. Biel ścian, metalowe łóżko - w połączeniu z tytułem zastanowiły.

Pozdrawiam serdecznie

Dla mnie wiersz jest tu:

Życie jest jak narkotyk

miło że odwiedzasz mnie
chociaż raz w miesiącu
tak tu pusto bez ciebie

lubiłem jak delikatnymi dłońmi
dotykałaś moich włosów
tutaj jest tylko metalowe łóżko
i obrzydliwie biała pościel

miło że odwiedzasz mnie
chociaż raz w miesiącu
tak tu cicho bez ciebie

Żadne nie wiem jakie cudo, ale wściekle przylega do tytułu: niepozorny, a hipnotycznie jednostajny, litanijny, oddala, oddala i może wsysać. Właśnie jak narkotyk.

Dobrego.

p.s. W zależności od tego, czy dopełniacz czy biernik, zmienia się znaczenie:
dotykać kogo/czego? włosów = dotyk; fizyczne lub psychiczne zbliżenie
dotykać kogo/co = ranić; wyrządzać krzywdę
Tu chyba jednak chodziło o dopełniacz?

A mi ten wiersz przywiózł na myśl z tytułu wiersz Rybowicza o narkomanach (nie pamiętam dokładnie tytułu) i Białe Gołębie. Strasznie to jakieś powywijane w słowach. Chociaż może dałoby się jak powyżej coś z tego zrobić. Myślę, że warto wziąć na warsztat, ale temat w sumie znany. Ale to nic. Pozdrawiam!

Dziękuję wszystkim za poczytanie i cenne uwagi.