Tak to jest z tłumaczeniem piosenek: Muszą się pojawić zaimki, powtórzenia, jest banał zwyczajnego, a przecież dla każdej miłości - nadzwyczajnego wyznania miłości.
To duża sztuka - wpasować się w nastrój oryginału, nie uchybić rytmowi, żeby z polskim tekstem piosenka zaśpiewała własną melodię. Trzeba nawet zachować archaiczne "swe"...

W tytule zachowałabym rozróżnienie: "Słońca blask, słońca błysk".
Choć to nie jest takie oczywiste.

A z tego prostego tekstu wynika sobie piękna stoicka filozofia, łagodne pogodzenie ze śmiercią, nadzieja, że spotkają się "tam", i będą razem.

Piękna piosenka. Nie uchybiasz oryginałowi, zachowujesz jego urodę. Zamieść koniecznie link, Zapominku.

pozdrawiam,

z

poznalem troszkę wcześniej, teraz mogę powiedzieć, potrafisz i choć to drzewiej bywało to romantyzm bije po oczach, pozdrawiam Cię serdecznie

A ja, oprócz tego, że się podoba, ach! , wspomnę o refleksji, która łańcuszkiem zaczępiła się na początku historii i zaprasza do zaglądania w jej mniejsze i wielkie "oka" , tak, myślę, że warto. Pozdrawiam ślicznie!

Zajrzałam tak przez ciekawość - do tego działu, a do tego akurat tłumaczenia, to już zupełny przypadek. Lecz nie żałuję -. Niemieckiego nie znam, więc nie mogę porównać, ale to, co rozumiem - jest w rytmie, ma płynność, a skoro to pieśń - również do śpiewania. Pewna "ckliwość" uchwytna, lecz nie nachalnie, przydaje urokowi całości. Myślę, że poza tym wszystkim odnajduję styl "epoki", co jest ogromnie ważne.
Pozdrawiam serdecznie

P.S Odsłuchałam pieśń, ten link jest doskonałym pomysłem, cieszę się, że nie musiałam zmieniać niczego w odbiorze tekstu -