Kushi delikatność i głębia uczuć nasyca ten Twój kolejny list- namawiam do twardej okładki, i jeszcze to wplatanie świata natury jest takie na miejscu- tworzy nierozerwalną całość i przez to jest bardziej odczuwalny- nie mówię, że nic tu do poprawki, pewnie się znajdzie, ale pisze o swoich odczuciach, które towarzysza mi podczas czytania, wiesz jak to dobrze czyta się na głos- jeszcze, żebym tak miała delikatny głosik( niestety tego natura mi poskąpiła) skusiłabym się , gdybyś oczywiście pozwoliła na głośne czytanie tych listów Pisz je dalej, bo w nich Ci do twarzy Serdeczności z mojej kieszonki

Gdybym był poetą, chciałbym móc pisać w ten sposób.
By dziewczyna poczuła cały żar wersów, intensywność przekazu, magię tego, co pomiędzy.
Bo każdy z twoich listów, Kasiu, jest odrębną podróżą.
Choć zbliżoną w namiętnym przekazie, jednak za każdym razem nie mam wrażenia, że czytam coś znajomego - odkrywam bezmiar tego kochania, staram się poczuć tę melodię, którą jest owa niezwykła relacja, o jakiej piszesz.
Pięknie wplatasz elementy przyrody w wiersz - to się czuje i widzi.
Są obrazy malowane słowem, widoczne, pełne cichej, kameralnej namiętności.
Bo to u Ciebie świat zwyczajny: jej szept do niego...
Słowa niezwykłe, treścią silne.
O miłości trzeba mówić tak, jak twoja bohaterka: namiętnie, choć delikatnie, delikatnie, choć intensywnie.
Twój wiersz maluje mi się bardzo wyraźnie, bo widzę to wszystko, o czym piszesz.
Każde słowo ma tu swój sens i swoją wymowę.
I dlatego wiersz jest bardzo intymny, i poprzez to każdy, kto kochał lub kocha, poczuje go.