Miłość...


Miłość - pojęcie tak dobrze nam znane. Uczucie, którego doświadczył każdy człowiek.
Rozróżniamy wiele rodzajów miłości; rodzicielska, bezinteresowna, do mężczyzny. Jest inspiracją dla poetów, malarzy i psychologów.
Wielu ludzi uważa, że jest sensem życia. Czy naprawdę jej potrzebujemy? Czy potrafimy kochać bezwarunkowo? Są to pytania na, które ciężko nam odpowiedzieć. Żyjemy w świecie gdzie liczy się miłość, ale do pieniądza. Czy jesteśmy gotowi zrezygnować ze sławy, majątku, wygody dla prawdziwej miłości?
Miłość to pojęcie wieloznaczne. Doświadczamy jej od samych narodzin. Jako pierwsi ofiarowują nam ją rodzice, rodzeństwo, dziadkowie. Jest to miłość, którą dostajemy w darze od najbliższych.
Z czasem poznajemy miłość do partnera. Do tego nie zawsze jesteśmy przygotowani, czego skutkiem jest poznanie gorzkiego smaku miłości. Cierpienie i ból są jej odwiecznymi towarzyszami. Nie ma róży bez kolców tak samo nie ma miłości bez cierpienia.
Zdarzają się chwile, że tracimy wiarę w jej istnienie. Nie chcemy cierpienia. Wyrzekamy się najpiękniejszego uczucia dla wygody, która tak naprawdę z czasem staje się przekleństwem.
Mamy także inne odmiany tego uczucia. Miłość romantyczna, egoistyczna, czy to do Boga jest tematem dzieł literackich, religijnych, filmowych. Od początku inspirowała ludzi. Jest jak narkotyk, który zniewala.
Motyw miłości w literaturze, czy sztuce występuje od samych początków ich istnienia. Liczne dzieła próbują ją zdefiniować. Nie jest to proste. Każdy spostrzega ją w inny sposób.
Ekranizacje filmowe ukazują różne oblicza miłości. Pokazując jak potrafi być piękna, a zarazem bolesna. Jednak bohaterowie walczą ze wszystkich sił, aby ją utrzymać przy sobie. Wiele przykładów znajdziemy także w chrześcijaństwie, które nakazuje miłować bliźniego jak siebie samego. Czyli bezwarunkowo.
Miłość bezwarunkowa - czy znamy jej pojęcie, znaczenie?
Jest to miłość, która nie rani, nie krzywdzi, nie dzieli. Możemy kochać wszystkich i wszystko nie oczekując w zamian nic. Taka miłość jest czysta, bez zazdrości, bez oczekiwań. Jest sztuką, którą trzeba posiąść. Jeżeli kochamy kogoś taką miłością, to za to kim jest, a nie za to co nam da w zamian. Szukając szczęścia zdarza nam się, że zapominamy o niej.
Możemy jednak to zmienić! Wystarczy tylko troszeczkę się postarać. Nikt nie powiedział, że miłość jest łatwa, że daje nam samą radość. Każde cierpienia uświadamia nam jakie popełniamy błędy. W miłości nie można być egoistycznym, trzeba się poświecić, aby poczuć jej prawdziwy smak.
Wielu ludzi zrezygnowało ze sławy, pieniędzy, marzeń dla miłości. Postępując tak udowodnili, że niema rzeczy ważniejszej od niej.
Przyglądając się starszym małżeństwom zastanawiamy się w jaki sposób przetrwali tyle lat w związku. Kiedy ich o to zapytamy odpowiadają „ miłość dała nam siłę”.
Wielu ludzi poświęciło swoje życie podczas drugiej wojny światowej. Oddali je w hołdzie dla ojczyzny, którą kochali. Pragnęli widzieć ją wolną i to było dla nich ważniejsze od życia.
Wiele ciekawych przypadków możemy znaleźć w naszym otoczeniu. Przyglądając się znajomym zauważymy ich poświecenie i radość jaką w zamian otrzymują.
Sława i pieniądze szczęścia nie dają. Służą do zaspokajania potrzeb ciała, a co z potrzebami serca? Zawsze powinno się walczyć o miłość, którą dostajemy od losu. Nigdy nie wolno się poddawać nawet w momentach, kiedy nie mamy już sil. Kiedy wydaje nam się, że sytuacja jest beznadziejna. Miłość jest warta poświęcenia, walki i wyrzeczenia.
Życie bez miłości jest puste i nie ma sensu. Bardzo pięknie ujął brak miłości św. Paweł w liście do Koryntian :
(…)
Gdybym też miał dar prorokowania
i znał wszystkie tajemnice,
i posiadał wszelką wiedzę,
i wszelką możliwą wiarę, tak iżbym góry przenosił,
a miłości bym nie miał,
byłbym niczym.
I gdybym rozdał na jałmużnę całą majętność moją,
a ciało wystawił na spalenie,
lecz miłości bym nie miał,
nic bym nie zyskał.
(…)