Witaj Popsuty.

Mogłabym zrobić z pierwszej strofy dwie, ale po rozdzieleniu traci sens, każda bowiem stanowi całość, trzy obserwacje, dwie dusze i łącząca je więź. Wiersz to nie jest skondensowane mleko i nie trzeba zawsze, na siłę dążyć do skrócenia. Bywa, że czytelnik przestaje rozumieć. Uważam, że lepiej zachowywać równowagę.

Co do herbaty. Cóż. To, że jesteśmy ludźmi nie oznacza, że wszyscy jesteśmy tacy sami, a herbata herbacie nierówna. Oraz herbata z napisem herbata, nigdy nie będzie tetley.

Owoż, dziękuję za uwagi i poczytanie.

Serdeczności.

tetley a tetley niekoniecznie oznacza to samo.

W kategoriach smaku: jedni lubią zmanieryzowane salony, a inni ciszę leśnych ostępów - prawo wyboru.

Koriacie, upiorna pretensjonalność i chamski oksymoron jako argumenty nie robią nie mnie wrażenia.

Samostanowienie, po konsultacjach i próbach uznałam jako najwłaściwsze: samostanowi, samo się stwarza, niezależny byt, w pełni świadomy swoich pragnień i decyzji.

Pusty koszyk wypełniony po brzegi - jedni mówią kocham cię, a inni stoją w tasiemcowej kolejce po zapomniany drobiazg: cukier, herbatę, kawę. Miłość można okazywać na wiele sposobów. Wolę więcej życia z życia w poezji.

Swego czasu znajomy i znajoma z klubu literackiego prowadzili spór o jeden z moich wierszy. Ona nie mogła się wgryźć a on bronił go bardziej niż ja. Pogodziłam oboje. Wiersz pozostał w niezmienionej formie dla niego, a dla niej napisałam trzy nowe - trzy strofy, z każdej nowy wiersz.

Kończąc powiem, że przyjmuję Twoje argumenty, ale też ich nie przyjmuję dziękuję za zaangażowaną krytykę

Żeby nie było, pomyślę nad po herbacie, istotnie można się bez niej obejść.

Serdeczności!