Witaj.



Usunąłbym zbędne nocą. Zamieranie kojarzy się ze śmiercią, a śmierć z ciemnością. Wiem, że peel/ka w wierszu dosłownie nie umiera, ale noc to zbytnie już dopowiedzenie.



Tutaj zamiast niedomkniętych dałbym uchylone, jedynie poprzez podobieństwo tematów słów "zamykać" i "domykać"



Tutaj jest zła odmiana - powinno być: "by pozbawić złudzenia światło, które zagląda".



Ogólnie przyjęto, że wchodzenie polega na czynności, polegającej na zmianie swojego położenia z zewnątrz do wewnątrz, czyli nigdy nie mówimy wchodzimy na zewnątrz. Tutaj mogłabyś spokojnie usunąć "do środka", bo to logiczne.



Powtórzenie tematów.



Tutaj już taka moja luźna propozycja, jak ja bym to widział: żeby pozbyć się tego wymieniania "ja robię, ja mówię, ja zasłaniam", można by przekształcić to w ten sposób: "Rzęsa zasłania wyostrzony obraz, bezsilnie / mnie razi." Oczywiście, do przemyślenia przez Ciebie, bo to tylko taki dodatek kosmetyczny.



A gdyby tak: "Dziś nie potrafię wstać - miękkie łóżko depresyjnie / kusi"?[/quote]



Tu jest pewna niekonsekwencja. O ile mówimy "z niesmakiem", o tyle na pewno nie powiemy "z smakiem", tylko "ze smakiem". Popracuj nad tym fragmentem, bo z dwuznaczności, którą chciałaś uzyskać, i tak wychodzi przymusowa jednoznaczność.



Powtórzenie: "potrafię-potrafię". Podejrzewam, że wcześniejsze można zamienić na: "Dziś nie mogę wstać", to samo znaczenie.

Pozdrawiam, mam nadzieję, że nie zraziłem ilością zmian - wszystko dla Ciebie, nic dla mnie. Krystian.

..."do siebie, by pozbawić siebie" ... Wodniczko,wspominając naszego wspólnego Morfeusza, czytajac ten wiersz przypomniał mi sie mój sprzed wielu lat... "podczas kiedy dotykam bosą stopą wspomnień otwierając oczy z rana"... Nigdzie nie był pokazywany. Może puszczę Ci go na PW. Jak już kiedys w kom. zauważyłam nasze wiersze mają coś wspólnego, może osobowośc, cos w nich jest wspólnego. Chociaż Muszę ! zaznaczyć zdecydowanie- daleko mi do Twego warsztatu twórczego. Podoba mi się bardzo. Świetmy

"Brzydzę się brudnej podłogi/ i rzeczywistości" - bardzo mi się podoba!Jest więcej smaczków i miło było poczytać. Pozdrawiam.

Ten tekst zrobił na mnie niesamowite wrażenie- być może dlatego, że jest mi bardzo bliski- ponury i oskarżycielski. ( co mam na myśli mówiąc oskarżycielski- otóż, chodzi mi tutaj o podmiot mówiący w wierszu- jest on nieszczęśliwy i mam też wrażenie, że samotny. Oskarża siebie samego.)
"Tylko ja potrafię taką zaparzyć

i życie. "- fragment, który podoba mi się najbardziej
Pozdrawiam.