Nie potrafię nawet przeobrazić tego tekstu w coś lżejszego. Co to za indoktrynacja, ignorancja? To nie wiersz, ale nagromadzenie ciężko brzmiących, miejscami obco, słów. Przytłacza czytelnika. Takiego zwykłego, na szczęście nie mnie - przychodzę tu, widzę i wiem, że to nic wielkiego, jakaś taka mrzonka - żeby tylko zaświecić i pokazać maluczkim. Miłego.

PS "Do czego to doszło" i/albo "spadł deszcz".

To było takie pytanie twierdzące, czy aby na pewno te dwa ostatnie są poprawne. Teraz już wiem.
Nikt nie powiedział, że nie rozumiem wiersza. Z góry zakładasz, że mogę go nie rozumieć?
Na bieżąco poszerzam swoją wiedzę i zawsze, kiedy tylko widzę, czy to w wierszu, czy w prozie, coś intrygującego, jakieś nowe nieznane słowo czy stwierdzenie, "szperam". Ale to coś musi mnie zainteresować, a tutaj bałagan na bałaganie - nie, to nie jest interesujące, artystyczny nieład - owszem; na pewno nie mętlik.
Podpieranie się ars poezji i licentia poetica - najłatwiejsza droga, żeby czytelnika zbić z pantałyku, jeśli nie ma się nic więcej do powiedzenia. Miłego.

PS Wiersz na pewno traktuje o wielu ciekawych kwestiach. Natomiast trzeba też to umiejętnie ubrać.

zanim się wypowiem na temat tego, co przeczytałam, mam takie pytanko do autorki - czy czytałaś to na głos?

Wypiję dziś za linoskoczków, za piwnicę i za Hefajstosa. Dzięki za refleksję i uruchomienie migawki pamięci.

no to gratuluję, że jeszcze masz cały język
moim zdaniem, czytany na głos brzmi fatalnie
starałaś się, ale chyba tym razem nie wyszło
napiszę szczerze i bez owijania w bawełnę - nie podoba mi się
ale za to pozdrawiam

Neologizmy? Nieciała, w pomieszkaniu. Twoje są nieciekawe - zestawiam sobie wiele neologizmów, które mam okazję czytywać w poezji, jedne są gorsze, inne lepsze, Twoje nie przypadły mi do gustu. Odnoszę się do ogółu poezji, nie tylko do Twojego tekstu.
Słowolbrzymy? Fatamorgany, choć osobiście nic do nich nie mam i jeszcze w pierwszej strofie wyglądają jako tako, źle brzmią, jeśli rozpatrywać późniejszą treść - indoktrynowana, ignorancja, poprzedzany paradą linoskoczków (to już w ogóle supertasiemiec). Dzięki nim zatrzymuję się w miejscu, które może i ma jakieś tam znaczenie, ale albo budujesz cały wiersz, albo budujesz kontekst wiersza wokół jednej strofy, wobec tego po co cała reszta, jeśli na siłę chcesz zatrzymać czytelnika przy tych wydłużających czas czytania zwrotach i wyrazach?
Z archaizmów - tych lekkich - to jedynie miechy. I to zmurszałe brzmi bardzo staroświecko.
Powtórzenia? Powtarzają się nie tylko nogi i początek trzeciej strofy - jest powtórzenie bezdechów.
Przesyt zaimków? Mój błąd, wybacz - przyimków. Takich powtarzających się.
Wyobraźnia podpowiada wiersz, tylko że każdy posiada odrębną wyobraźnię, dlatego koncept wiersza należałoby opierać również w pewnym stopniu na realiach. A jeśli autor/ka nadal stara się obronić, zarzucając czytelnikowi, iż posługuje się uogólnieniami, świadczy źle o autorze/autorce - mówiąc: powtórzenia, mam na myśli: powtórzenia; autor nie wie, cóż to jest? Skomplikowane hasła na przykład w trzeciej strofie, nazwanej przez Ciebie mantrą. Ciekawe, kto nie połamałby języka, powtarzając na głos wciąż tę samą mantrę.
Regulamin jest jak najbardziej w porządku i widzę, że autor/ka nie potrafi wyłapać aluzji, ewentualnie ironii. Autor/ka polecił/a napisanie nie podoba mi się, bojąc się wytknięcia rzeczywistych mankamentów czy powinności odpowiadania na dobrze uargumentowane komentarze? Dlatego też chcąc zachować swój sarkastyczny ton wypowiedzi, zarzucam autorowi/autorce, iż na portalu nie wystarczy napisać nie podoba mi się, zwłaszcza, iż autor/ka jest administratorem. I niezwłocznie wyślę PW, o ile będę mieć w zanadrzu inny temat niezwiązany z komentowaniem tekstów, choć nie przypuszczam, by takowy się znalazł.
Miłego.

PS Nie zalecaj, bo się spłoszę. Jedyne, co w tej sytuacji mogę powiedzieć - vice versa.