Piękny wiersz, kwiatku, ale nijak nie mogę przełknąć: wydymaj ją. I jeszcze dałabym: u stóp, zamiast: do stóp - sens ten sam, a unikniesz drugiego do.

kochanie to taki rodzaj mijania - chwyciła mnie za serce ta definicja (zapisałabym bez myślnika).

Jak zwykle urzeczona, pozdrawiam.

she - u stóp zaakceptowane wydymaj może faktycznie nie jest odpowiednim doborem słów, zostanie, póki tego nie przegryzę. A myślnik na stałe - tak czytam ten wiersz, z takim akcentem, a on nie bardzo chce wyjść gdzieś inedziej Dziękuję za urzeczona i cieszę się, że chwyciło za serce

Wiolin - rzeczywiście, mamie nigdy źle, a znaczenie zależy od tego, jak to odczytujesz - w wierszu nie ma jasnego rozgraniczenia, do kogo odnoszą się zaimki. Ale zawsze cieszą mnie własne interpretacje, od tego wiersz jest, żeby dawać do myślenia. Tym bardziej, to już rekonwalescentny

Pozdrawiam, miło Was widzieć
Kwiatek

Dawno nie czytałam nic twojego. Mimo to, niewiele się zmieniło. Myślę, że piszesz lepiej. Ba, to nawet pewne! Ale te wiersze wciąż pachną tak samo. Wciąż pachną tobą i jakimś szczególnym rodzajem myśli- może nieco ulotnej, ale w tej ulotności bardzo silnej.

Dziwną mają właściwość wiersze. Rzadko kiedy wystarczy przeczytać je raz. Zdają się prosić czytelnika o pamięć, obiecują zaskoczyć na nowo zawsze, gdy wróci. A wracać warto. Na każdym etapie życia inne nasuwają się przemyślenia, inne słowa pozostają w pamięci.

"wtedy przyjdą wszystkie deszczowe wtorki i będą łasić się
u stóp"
I niech już przyjdą, niech się łaszą. Teraźniejszość, ostatnio, nie chce tulić się do mych stóp.
Weny,
A.

Emi - nawarzyłaś, nawarzyłaś studia techniczne wpływają na mnie okropnie, jak widać. Muszę się zacząć dokształcać. Dzięki za śliczne, miło, że jesteś

Accalmie - lepiej, gorzej, zawsze jest coś do nauczenia. Najważniejsze dla mnie jest to, że rusza coś w środku i że dobrze się go czyta. Dosyć zabawna zależność - autor poprzez wiersz wyrzuca z siebie przeszłość, żeby u kogoś innego wzbudzić właśnie wspomnienia mam nadzieję, że właśnie to się nie zmieniło. Dziękuję

juanita - cieszy mnie, bo kto powiedział, że wiersz trzeba czytać w określony sposób? Każdy widzi w nim siebie i swoją własną historię, Twoja również pasuje i jest dobra, chociaż nie o tym pisałam. no i dla mnie taki komentarz jest znakiem, że ktoś przeczytał, zastanowił się i zatrzymał na chwilę. Że coś w tym wierszu jest. Chroni mnie przed nieustannym podejrzeniem, że połowa wejść na tekst jest moja

Pozdrawiam serdecznie!
Kwiatek

Pozwalam, zabierz ze sobą Dzięki za odwiedziny i zapraszam zawsze. Pozdrawiam!
Kwiatek

Jak najbardziej Tobie oceniać, wiersz jest dla każdego z osobna. Tym bardziej, jeśli pamiętasz tę plebanię. Cieszę się w każdym razie, że widać czułość, umieszczam ją w każdym. Jak chyba każdy.
Uprzedzę adminów - pogaduchy na pw, pod wierszem ma być zwięźle i na temat dzięki za obecność, M.
Nika

Świetny wiersz, na pewno będę do niego wracał. A fraza o kochaniu jest jedną z lepszych jaką czytałem na ten temat.