Jest coś tajemniczego w tym wierszu, przyciąga, może tym żeby się dowiedzieć czego szukała, co to jest ten inny brąz. Przeszkadzają mi jednak inwersje.

Dzień dobry.
Zostałam pogryziona przez pretensjonalne banały stłoczone w pierwszej strofie - spoko, ja też lubię oczy, palce, policzki i płomienie, zdarza mi się wciskać je do tekstów, ale żeby tak wszystko naraz?
Dalej pojawiają się też dłonie, później powtórka oczu. Nie wiem, może marudzę, ale dla mnie to spłyca przekaz, nie pozwala skupić się na tekście, zasłania ewentualne interesujące elementy.
kawałki istnienia też nie wyglądają zbyt ładnie. Inwersje również nie.
Cóż, nieprzekonanam. Może którymś z następnych razów.
Pozdrawiam.