Wiersz całkiem dobrze "brzmi", można go przeczytać jednym tchem. Ma w sobie pewien urok, ale ma też co najmniej dwie słabe strony. Zaczynając od początku:

"tęcze pełne nieba"

Bardzo to subtelne, gdyby nie fakt, że zarazem tandetne.

"zapach łez"

Łzy nie mają zapachu...

- to mi się bardzo spodobało, najlepszy wg mnie fragment tego wiersza, bardzo liryczny i to osiągnięty bez posługiwania się modlitwą, tęsknotą, dotykiem, tęczą - co niestety w pozostałej części wiersza nie wprowadza nic interesującego

co dzień
szukaliśmy się między słowami
nienapisanych jeszcze wierszy

to ujmuje piękno tego utworu, cudownie poetyckiego, moim skromnym zdaniem amatora.

Czuć prawdziwe wierszowanie, z głębią i liryzmem.
Nie pozostałem obojętny

Subtelnie o tęsknocie, niespełnieniu, z goryczą i nie mam wierszowi za złe
"śladów łez", melancholii.

Kiedy przeżywa się podobny stan (bądź tylko nastrój) - trzeba o tym napisać.

Pozdrawiam,

z.

Przeczytałam wiersz kilka razy i za każdym razem "przemawiała do mnie" inna linijka. Jest w nim coś pięknego. Wiem, że zabrzmi to dennie jeśli napiszę, ze wiersz jest liryczny..., ale kurczę, jakoś nie mogę znaleźć innego słowa
Chociaż nie, mam odpowiednie słowo. Nostalgiczny... Tak, właśnie tak go czuję...

Pozdrawiam

Witaj Kushi
Pomimo tych dopełniaczówek jestem na tak - bo masz ciekawe metafory. Ja to już pisałam nie jeden raz, Ty mówisz, że wiesz ale powtórzę jeszcze jeden raz, żebyś napisała - ja wiem... że bez dopełniaczówek pisałabyś wiersze o niebo lepsze - choć już takie są - ale wtedy dotykały by już tych najwyższych piętr - a tak czasami czytając wdrapuję się a tu mi się szczebelek wyłamie i spadam. Ale stosujesz delikatne metafory i często dość oryginalne.
Pozdrawiam serdecznie i bdb zostawiam - wiesz czemu nie świetnie.