Czyta się, chociaż gdyby to był mój wiersz posiedziałabym nad nim jeszcze, pozdrawiam

niezręczne to, brzmi jakby w bloku żyli tylko ci bez mieszkań /własnych/

ręka to kończyna od paznokcia po koniec ramienia, może bliżej dłoń, ale tu już się nie upieram, utarło się o ręce myśleć jak o dłoni

poczuć też jakoś tak mało poetycko, czucie - dotyk, poczuć - zapach,
czasami potrzebuje
ciepła dłoni na swoim ciele coś e ten deseń, zresztą co ja tam wiem, jak dla mnie bywało lepiej u Ciebie, ale jest fajny fragment, który z pewnością zapamiętam
" Szlaki przecierają się
i już nie są tak nieznajome"

pozdrówka

Na tle większości tutaj, ten jest bardzo poprawny. W każdym można coś kombinować więcej lub mniej, żeby był lepszym, tylko wiesz... poza poprawnością nic więcej tutaj nie czuję. Nie wzbudza we mnie emocji. Z tego cyklu zdarzały Ci się znacznie lepsze, ten na tle poprzednich wypada miernie. Przynajmniej ja tak odczuwam albo właśnie nie odczuwam.

Pozdrawiam.

Wiem, że chodziło Ci o rozróżnienie: ci z czynszówki i ci z własnego domu...

To tylko propozycja.

i znów masz "się" na końcu wersu.

Ogólnie - piękne wyznanie, usterki - pikuś. I tak nie poprawiasz

Pozdrawiam,

z.