hm... na moje ucho, to nie jest tak źle.

Dlatego napisałem "na ucho".

Do licha, masz rację. Rąbnęłam się w liczeniu.
Chyba wzrok nie ten.
- i rozróżnianiem to żywe - to martwe = 11/5/6
Przepraszam, Tycenuś.

Ale skoro już rozmawiamy, to weź pod uwagę, że jednakowa liczba zgłosek w wersach nie jest gwarancją dobrego rytmu - tu musi być także jednakowa średniówka. Inaczej zawsze będzie haczyć.
A co do pointy, to miałam na myśli jej niezręczne sformułowanie.

Pozwolisz, że się pobawię?

- co rano stawiasz // kubeczek z herbatą
w połowie zimna // przywiera do wnętrza
jak światło z głębi // dna kiedy ciemniało
potem wychodzisz // i cisza znów miękka

wciąż mamy problem // z posegregowaniem
pełnych butelek // niedopitych herbat
próbując odkryć // co żywe - co martwe
także uczucia // które ciągle zbierasz

pozornie tłoczą // więcej niż powietrze
ale szczelina // pod słowem zbyt mała
z przękąsem mówię // lub zadowoleniem
że autobusem // stałem się za tramwaj

To tak na szybko, a teraz sam możesz się pobawić albo bierz w całości.

Dobrego.

Przypomniałeś mi się, wpadam więc za tropem

Myślę, że Miladora (Maestra w końcu) świetnie radzi. Warto poprawić, bo pointa jest świetna.

Pozdrawiam w imieniu własnym i T. Williamsa.