(1)


Odnaleźliśmy się w końcu na pływalni,
wśród wszystkich tych ludzi,
których poniekąd znaliśmy.

Nie miałam powodów, by myśleć,
iż byłeś bardziej mój
niż kogokolwiek innego.

Pływałam w te i we w te,
a obraz zacinał się i musiałam
w nieskończoność powtarzać
te same ruchy.

Patrzyłeś na to i uśmiechałeś się
lekko. Potem taśma przewinęła się
już zbyt daleko.

Z dachu budynku widziałam cię
przez przeszklone ściany,
stojącego kilka pięter niżej.

Wyciągnąłeś ręce, jakbyś chciał
przyciągnąć mnie do siebie.

Pokój zalało jasne,
oślepiające słońce.


(2)

Pokój zalewa jasne,
oślepiające słońce.

Poruszasz ustami, prawie słyszę,
jakbyś mówił: krewetki,

które zasypiają w morzu,
zawsze znosi prąd.

Złapałbyś mnie?

Biorę rozbieg i przez chwilę
wierzę, że mogłabym skoczyć.