Środek ulicy.
Mgła kazała się przeżegnać
i przejść na jej chodnik.
Zasłoniła wszystko parawanem
żeby jej zbyt wcześnie nie zobaczyć.
Krzyczy bym się pospieszył
gdyż jedzie samochód
ciężarowy. A ona chce mieć mnie
żywego.

Bycie opornym przysparza
kilka dodatkowych punktów
w konkursie na poznanie świata
lecz nie przysporzy zwycięstwa
w tejże... nie łudźmy się - loterii.

Hazardzie dobrego wyboru
postawienia na odpowiedniego konia
z uwzględnieniem bankructwa.

Tylko... czy nie żegnać się,
czy nie przechodzić?

Zwątpienia krążą jak sęp nad umarłym
bawołem. Po drugiej stronie
splot pajęczyn - z których nie będzie powrotu.
Po prawej stronie mgła się rozrasta
W walizce przynosi widzącym ślepotę.