Nie odbieram tego typu miniatur pozytywnie, szczególnie wtedy, kiedy nie pozostawiają we mnie jakiegoś tropu, którym mógłbym podążyć. Tak pozostaje jedynie ocena, że temat niezbyt odkrywczy dla kogoś kto pisze już parę ładnych lat i na niejednym wierszu zwoje się przegrzewały. "skrzydła stronic" - "skrzydlate słowa" jest nawet taki termin, który określa najbardziej znane cytaty i wypowiedzi. Więc jakby nic nowego, w tym porównaniu nie odnajduję. Biały kruk niskich lotów – niestety. Słabiutko.

pozdrawiam

Ładna metafora. Biały kruk - unikatowe dzieło. Bardzo obrazowa symbolika - rozpostarłem skrzydła stronic i te stosiny zdań.
Nie rozumiem tylko po co - lotne, jeśli pofrunęły to musiały być lotne.

Podoba mi się

Aha, w ten sposób.

A co powiedziałbyś na propozycję zmiany:

pofrunęły pióra słów
lotne i puchowe

hm - przekombinowane, za gęsto, "szort" musi być dla mnie krótki, dobitny, maksimum treści, minimum niezbędnych słów, jak na tablicy rejestracyjnej z macondo Barańczaka (polecam tekst, mnie sporo wyjaśnił i rozświetlił)

rozpostarłem stronice
ze stosiny zdań
pofrunęły
lotne litery i puch

propozycja na gorąco, ukryłem skrzydła i pióra, w sensie: one są, ale trzeba na nie wpaść, znaleźć je samemu, są za, zawoalowane, są, ale ich nie ma

tylko do zerknięcia, dobrego

hm - będę nadal się niezobowiązująco upierał:

argument 1
skrzydła są rekwizytem bladym, zużytym i wyświechtanym, nie mają już lekkości, bo pojawiały się w tylu motywach, wariantach, że aż boli - żeby uzasadnić dodatkowo posłużę się przykładem ze Sposobu na Alcybiadesa pana Niziurskiego otóż jeden z bohaterów, niejaki Wątłusz, po przegranej walce bokserskiej, wpada w depresję i oczywiście (oczywiście) postanawia zostać poetą - a jak już postanawia to pisze wiersz w wędzarni pani Więcławskiej (słychać "krzyk drobiu Więcławskiej nieświeży" hehe) - wiersz kończy się tak: "gdy walka na pięści ci zbrzydła" .... i brakuje Wątłuszowi rymu, ale kolega Ciamciara pomaga mu, podpowiadając: "skrzydła!" - w efekcie powstaje dwuwers: gdy walka na pięści ci zbrzydła / poezji rozwiń skrzydła ... mam nadzieję, że pokazałem zużycie rekwizytu "skrzydła" w sposób humanitarny

argument 2
zerknijmy na konotacje - co się nadaje do rozpostarcia? hm - ramiona? ok - ramiona - skrzydła? ok - skrzydła - drzewa czasami są rozpostarte, od drzewa - raczej więcej się w tak oczywisty do bólu i krwi sposób nie rozpościera,

dlatego - moim zdaniem, w kontekście tytułu, "skrzydła" są zbędnym dopowiedzeniem - czytelnik widząc frazę: rozpostarłem stronice, samodzielnie dostrzeże metaforę i zobaczy oczami duszy zawoalowane skrzydła - ponieważ jeśli kruk, to wiadomo, że skrzydła, a jeśli biały, to wiadomo, że księga - uff -

tak "mnie" się wydaje, jakby, w sensie - ale nie nalegam, Autor rządzi!

dobrego