I tak zarówno Ty swoimi, jaki i kilku innych Autorów na PP, zaszczepiacie we mnie ciekawość do zaglądania do takich właśnie wierszy. Innych niż te, które mam w sobie. Może właśnie ta inność intryguje, a jeśli, to znaczy, że jest dobrze podana.

Nazwa cyklu prowadzi mnie we wskazany wymiar i najpierw wpadam w stereotyp, który wzbogacasz treścią wiersza.
Spodobało mi się korzenie, rozwinęłam podkorowo w znaczenia językowe. Ciekawe, skąd ten cykl?
Zastanawia mnie pasja chwytania się obrazów, tematów. Ciekawość patrzenia na szczegóły, skąd? Czasem studia w danym zakresie, czasem przypadek, ale przecież za każdym razem dociekliwość badacza. Dużo w Twoich wierszach mórz, bryz - są wyznacznikiem temperatury utworów, smaku, który tym sposobem staje się słony. Natomiast powietrze, ono jest świeże, jak i spojrzenie Autora na obraz, który maluje.
Pozdrawiam.
P.S. Wygląda na to, że jestem odbiorcą, który widząc obraz nie myśli, jaki on jest, tylko "skąd się wziął".

Julando,
bardzo serdecznie dziękuję za Twoje słowa. Nie pierwszy raz, czytając Twój komentarz, leje mi on miód na serce. Wychwytujesz niuanse, a w dodatku piszesz tak delikatnie, że samo to można uznać już za prozę poetycką. A co do zastanawiania się nad tym, skąd dany wiersz się bierze, można uznać, że po prostu sięgasz głębiej, samo patrzenie na tekst może być powierzchowne, a Ty szukasz dalej. Mnie to bardzo ujęło. Pozdrawiam!

Bereniko,
dzięki wielkie. 'Ślizgoć' miała oddać to dwuznaczne wrażenie mokrego i śliskiego stanu rzeczy wypluwanych przez morze. Pozdrawiam!

Zolu, pomyślę o tym, bo prawdę mówiąc, nie zwróciłem uwagi na ten niefortunny kontrastowy trik. Dziękuję pięknie, pozdrawiam!