moje pierwsze świadomie przeczytane słowo, to woda, nawet popełniłem coś na ten temat, tu widzę bohatera z większą wiedzą, świadomego dystansem jaki minął od opisanego momentu; zgadzam się z puentą/podsumowaniem, w młodym wieku tęsknota ma inny charakter, nie bywa ukierunkowana w przeszłość /przynajmniej u mnie/, a jeśli już to bardzo płytko z racji wieku, no i nie zwraca się uwagi na pewne szczegóły z życia, które docierają do nas później; dobra refleksja o przemijaniu w trzech odsłonach. pozdrówka

znacznie, znacznie później i znacznie świadomiej.

obcowanie z toaletkami, kotarami i etc zawsze mnie odstręczało. być może z powodu przewlekłej starości przedmiotów. teraz, z racji pracy muszę przezwyciężać ową słabość. madame mają różne przyzwyczajenia. a to przybory do golenia męża, pozostawione, jakby miał wrócić na poranną toaletę. a to lupa ojca, przez którą już nic nie widać - chyba, że mój wadliwy wzrok płata figle. duperele, bibeloty i pamiątki. przedmioty o bliżej nieokreślonej wartości sentymentalnej. mają swoją moc - tajemnicę. i na tym zakończę.

dorzucę jeszcze, że bardzo się podoba, oraz, że "brzmienie kolorów" było inspiracją do wiersza za co serdecznie dziękuję.

pozdrawiam.