"Ach, ach - mówiła boleśnie kolorowa, pstrokata, upaćkana świątecznymi kurczaczkami wydmuszka. - Ach, ach, jak pięknie będę wyglądała ludziom w te święta!" - i dodawała piąte "ach" w środku świątecznej sesji zdjęciowej. A Autor Świątecznych Widokówek studził milczeniem jej wydmusze zachwyty, kiedy wyginała swoje wzorki, ciapki, zawijasy, kiedy prężąc się oraz strosząc na lewo i prawo, dodawała kolejne „achy”. I kiedy wybiła za trzy sekundy północ, właśnie wtedy, prawie-prawie właśnie wtedy miała dodać szesnaste "ach", ale była już zbyt zmęczona, więc nie dodała. Rankiem, z bladego, niepozornego, siwego jajka, leżącego spokojnie obok koszyka, wykluło się pisklę orła. Orzełek prychnął „O, reszka!” i wyfrunął przez otwarte okno w stronę Bulwaru Wschodzącego Słońca. Już nie słyszał życzeń trenowanych do lustra przez wydmuszkę „Wesołych Śniąt, Wesołych Śniąt, Wesołych Śniąt!". Nad miastem Taki Los Angeles rozległ się donośny śpiew nowego dnia.

03.01.2013