Slavku,

przełożyłabym kolejność 7. i 8. wersu:



Ponadto zabrałam Ci kilka przysłówków i takich tam drobiazgów. Zobacz.
Oczywiście moja propozycja nie musi Ci się podobać.

Pozdrawiam,

z.

Slavku, to pierwszy Twój utwór, który przeczytałam. Jestem, że tak powiem, tu nowa, dopiero od miesiąca. Staram się jak mogę, czytam, komentuję i piszę.
Przede wszystkim zainteresował mnie tytuł wiersza. Tak półcienie mają w sobie coś magicznego. Ja lubię magię literatury. Nie zawiodłam się na Twoim wierszu. Jest niesamowity i mówię to z przekonaniem o jego wyjątkowości.
Wiele okien, półcień niby jeden, ale ma możliwość przybierania różnych form, mimo iż nadal jest tym samym półcieniem. Ciekawa koncepcja na rzeczywistość. Bo półcień to zjawisko optyczne, jednak nierozerwalnie związane z realnością. Ileż to tajemnic ukrywa nasza Ziemia, Wszechświat. Mamy szczęścia, że istniejemy. Otaczają nas światło, ciemność i pogranicze tego - półcienie.

"tam chodzą ludzie
wokół cienie uciekają przed światłem
mówią że jest dobrze
choć gdzieś w głębi obawiają się śmierci i utraty"
Tutaj zadziwiający zabieg stylistyczny. Cienie i ludzie potraktowani na równi.
Pewnie wszyscy jesteśmy cieniami, jak w grocie Platona.
Niczego nie można być pewnym, na tym najpiękniejszym ze światów.

Zakończenie, smutne. Ona krąży, poznała kogoś, ucieka przed tym, co zna, ryzykuje wejście w nieznane. Ale tak to już jest. Niczego nie zmienimy, jeśli będziemy tkwić w miejscu.

Tylko, krążąc można się zagubić, drogę później trudno odnaleźć, tę dobrą, bo bezdroża mogą zgubić i wciągnąć jak bagno, jak mgła.
Co jeszcze? Cienie uciekają, bo na słońcu przestają być półcieniami.
Znasz baśń Andersena "Cień" ? Jeśli nie to polecam. Jest super. Bardzo mądra, bo Szwed był bardzo inteligentny, spostrzegawczy i warto poznawać jego baśnie, nieraz okrutne, ale to okrucieństwo ma jakiś sens, czemuś służy i to jest najważniejsze.
Mam nadzieje, że nie pogmatwałam Ci w głowie, mimo tylu różnych spostrzeżeń na temat Twojego wiersza. Krótki, acz fascynujący, dający dużo do myślenia.
To tyle z mojej strony. Jeśli będziesz miał chwilę, to napisz coś na temat moich spostrzeżeń. Na pewo nie zrobiłam żadnej nadinterpretacji, tak odczytałam Twój wiersz, Slavku. Gratulują i zapraszam do moich skromnych, choć czasem poddawanych pod dyskusję, tzn. coś w sobie mają.
Ale sięrozpisałam, mam nadzieję, ze nie zanudziłam. Pozdrawiam Aronia23