zwróć uwagę, że tu pojawił się niedokładny rym, a wiersz biały, nierymowany.
Brzmi to ok, ale w świetle poetyckich prawideł nie powinno tak być.
Albo rymujemy na całego, albo wcale.

i tu mam dylemat: czy chodzi o naturalizm a la Wojaczek, a więc erotyzm, z gatunku ostro zakręconych, czyli kobieta (ciało), pragnąca zaspokojenia, czy też "demoniczna dama", dążąca do zniszczenia lub co najwyżej podporządkowania sobie samca.

Odpowiedź znasz Ty.
Dla mnie tekst bardzo przewrotny i hm... lekko perwersyjny
Ale poezja jest po to, by grało na wszystkich częstotliwościach, od opisów wiosny, po pokrętne meandry ludzkich namiętności.
Coś takiego tu poczułem, jeśli błądzę, daj znać.

Mała uwaga: te jaja...
To może przeszkadzać w odbiorze.
Wiesz, o co mi chodzi.
Ale z drugiej strony, czemu nie iść na całego.
Wszak poezja ma czasami szokować
To mocny punkt wiersza, albo ktoś to totalnie odrzuci, albo kupi.
Taki lajf.

Witaj Walburgo. Po komentarzu Mike, trudno coś dodać - każdy szczegół wyłapany - zauważony...Jedynie to co bym tu dodał to to że rozdzieliłbym wiersz, poszatkował dla lepszego zobrazowania treści i pozbył się przecinków...

fala niby tęcza
ogranicza nas zjawisko
pełne piękna
leczy rany pozostawia blizny

ciało mapą
beztroskie łąki i wysokie góry
jest jak droga kobieta
pokazuje szpony
łapie za jaja
zmienia kurs podróży

pionku na szachownicy
nie uciekniesz przed długami

teraz czeka prosi
niech czas mu zamknie oczy

Pozdrawiam.