Co wyłapałem:


cię

nienarodzone

"moje" można wyrzucić, wiadomo, o co chodzi

o tu się nagromadziło za dużo słowa: "zerwę ucieknę byle gdzie"
- tak to widzę.

drugie "mi" wyrzuć

Trochę rzeczy do poprawek, ale jest treść.
Brutalna, ale i takie życie może być.
Wojaczek pisał i szokował, więc czy my nie możemy?
Podoba mi się ten rys w wierszu, ciężki i toporny, ale ma mięsień, ma power, mówi o czymś.
Widać, że masz do powiedzenia coś, co nie musi być słodkie i fajoskie.
Tu się gotuje, i widzę, że trzeba ostro się wczytać, by poczuć sens tego buntu.
Wulgaryzmy rozumiem i czuję.
To czasem część poezji.
U Ciebie forma ekspresji, wyrazu, tego, czym chcesz uderzyć.
Sam klimat wiersza zakręcony, i wiem, że nie ma tu miejsca na letnie gadanie - chciałaś oddać na ostro emocje i coś na kształt wstrętu do tego, co między wersami, więc ja jestem obok, czuję i łapię ten klimat.
Świat ludzkich emocji i namiętności to koszmarna dżungla.
U Ciebie jak w tyglu, war...

Waldburgo,
po primo popraw literówkę

która cie karmi + nienarodzone

a po wtóre, minie jeszcze czasu, czasu zanim nauczysz się kondensować, robiąc miejsce na nowy obraz, lub przestrzeń dla czytelnika.
na razie jednak kawa na ławę bierze górę nad poezją.

dla przykładu:

albo pogrubione, albo podkreślone do usunięcia. usunęłabym pogrubione


a to takie masło nagromadzonych emocji. niepotrzebne dopowiedzenia w nawiasach i podkreślanie, że nie ma strachu, skoro jednak jest. zbyt kombinujesz. poza tym zaimki do zrzutu: ci, cię, nikt


drugą, trzecią i czwartą strofę usunęłabym całkiem, jako niepotrzebny krzyk emocji, nad którym niestety autorka nie zapanowała. trzeba uważać, żeby nie otrzeć się o śmieszność, niezamierzony komizm, jeśli używa się: ryja, płodu i wypierdalania. słowa owe potrzebują środków literackich, które umocują, czasem przez swoją pozorną neutralność, to, co chce przekazać autor.

zatem pierwsza do liftingu, plus słowo fiasko i będzie pretekst do szukania poezji w tekście.

może następnym razem,
pozdrawiam

Ach!!!!!!!! napisałbym doroślej ale w komentarzach chyba nie ma +18;/
Całość przekazu podoba mi się niezmiernie!Takie Wrrrrrrrrrrrrrrrr! choć wstęp w I wersie jak w dobrej bajce.Ciąg dalszy jak w "Opowieściach z Krypty"
No w końcu enteroza sie pojawiła, ale przejdę powolutku, po cichutku do stylistyki wiersza i wrażeń czytelniczych.
tu trochę bym pomieszał, moja opcja
"dostałam obrożę
z uwiązanym kawałkiem deski(podłogi) " -do wyboru, deska moim zdaniem brzmi bardziej brutalnie. Chciałem uniknąć zaimka osobowego Ciebie

w nawiasach częściowo wydaje mi się nadinterpretacją i dopowiedzeniem.
I zwrotka
moja propozycja-
"niech długość pozwoli
życie wygryzę bólem"---może zbyt patetycznie, ale zawsze można zmienić
II zwrotka jeszcze pobudza klimat,może ten ryj taki byle jaki.
Dalej już Poleciałaś chaosem, litania żalu,
Brak jakiegoś głośniejszego przekazu, oprócz zacietrzewienia. Nadal istnieje zaimkoza osobowa w twojej twórczości. Staraj się tego unikać. Jesteś narratorem i Pellką w wierszu, to widać. Nie dopowiadaj.
Wiersz przepełniony wewnętrznym żalem, nawet posunę się do tezy "złego dotyku", aczkolwiek jak wspomniałem wcześniej, o autorze i bohaterze w jednej osobie, ale również mogę, rzec że często narrator wciela się w rolę fikcyjną .
Ale się rozmazałem!!!!!!!!!!!!szok