Gdzież ci kupcy i lichwiarze,
Których miłość śpiewała w zwojach wśród przystani i śródlądowych spichrzy?

Czy stary kupiec jest ciut bardziej bezpieczny niż marynarz wysłany, by się utopić,
Przekraczając kraniec świata w drewnianym szkunerze?
Gdzież ci generałowie, którzy złupili słoneczne miasta
I spopielili bydło i zboże?
A może polityk jest bezpieczniejszy w swoich gabinetach,
Niż żołnierz raniony w oko?

Daj sobie chwilę, by zadrżeć, aby nie poniechać refleksji,
By poczuć rozwścieczone miłosierdzia mojej przyjaźni
(Mówi śmierć) ponieważ przychodzę szybka jak przeczucie.

Zręby waszych kaców nie były nawet w połowie tak niefrasobliwe jak moja nieskończona otchłań:
Ciało nie może zmagać się z wodami które płoną gniewem w ziemi,
Ani duch spocząć w zlodowaciałej glinie!

Czymś większym niż chwilowa noc wiary, zatraconym zmarłym,
Powinna się jawić ich niekończąca się nigdy północ.

Wciąż jednak, cała moja siła jest zwyciężona dziecięcym "Zdrowaś Mario",
A wszystka moja noc na zawsze rozświetlona jedną woskową świecą!

----

Death - Written in 1944

Where are the merchants and the money-lenders
Whose love sang in the wires between the seaports and the
inland granaries?

Is the old trader any safer than the sailor sent to drown
Crossing the world's end in a wooden schooner?
Where are the generals who sacked the sunny cities
And burned the cattle and the grain?
Or is the politician any safer in his offices
Than a soldier shot in the eye?

Take time to tremble lest you come without reflection
To feel the furious mercies of my friendship,
(Says death) because I come as quick as intuition.

Cliffs of your hangovers were never half so dizzy as my
infinite abyss:
Flesh cannot wrestle with the waters that ire in the earth,
Nor spirit rest in icy clay!

More than the momentary night of faith, to the lost dead,
Shall be their never-ending midnight:

Yet all my power is conquered by a child's "Hail Mary"
And all my night forever lightened by one waxen candle!