Pierwsze Twoje spostrzeżenie jak najbardziej trafne. Tzn "okazał się" oznaczać tu ma zarówno "pojawił się w sposób nagły i niespodziewany" jak i "stał się jakimś demonem, czymś takim o co go wcześniej nie podejrzewano". Zauważ, że także "przedzieranie się" oprócz tytułu happeningu oznacza wydostawanie się z mozołem na zewnątrz jak i rodzaj hm... samodestrukcji? (przedzieranie siebie). I dlatego "mogło się doczytać" wydaje mi się znacznie bardziej demoniczne niż "można się było doczytać". W tym drugim przypadku mam wrażenie, że jakoś tam panujemy nad tym wydarzeniem, że nas nie przerosło, a o to chodzi, że to się jednak zaczęło samo dziać po pewnej reakcji łańcuchowej. Happening to jest rodzaj "dziania się", które można jakoś tam oceniać z punktu widzenia sztuki przekazu, tak? A co jeśli ten wiersz nie jest o happeningu z 1957, ale głównie o "happeningu" z 1945 roku i w poincie zawiesza pytanie o sens i do czego taka "sztuka" dąży. Megatony to nie jest określenie właściwe dla papieru. Co jeśli Murakami Saburo mógłby się równie dobrze nazywać Enola Gay, tylko że tak jest bardziej demonicznie z pewnym hm... jego przeistoczeniem. No i nie sądzę żeby to "trwały" z punktu widzenia dramaturgii przekazu było potrzebne: chwilowy rozbłysk a w jego kontekście dwie skonfliktowane strony i natychmiastowe skutki tego potwornego wybuchu.
Pozdrowienia i gratulacje za cierpliwość w przemierzaniu tych moich labiryntów