Genialny tekst, cudownie łączący meteorologię, codzienność, naukę, pisanie i ablucje w "zwyczaj zwany życiem". Które, może jest tylko higieną mordercy?

Szczególnie mnie powaliło:


Serdecznie!

Witaj,
Czytając, czułam w poszczególnych wersach napięcie, to „za swoje człowiek ma zawsze pretensje do drugich" brzmi jak wyrzut, przeszywa. Takie przybieranie, ubywanie, roztapianie do karmelu licznych rud zebranych z oczu, ust i pracy, może, choć nie musi towarzyszyć niejednemu związkowi.
- tak, zdecydowanie tak.

Piękny, subtelny, wyważony.
Pozdrawiam.

Pewnie tak, jednak wydaje mi się że (ący) nie znalazłby miejsca po trzykroć w jednym wersie. U kogo jak u kogo, w Twoim nie.
Co do wiersza. Oczywiście, karmel, słodzimy, dajemy d... tak to też interpretuję. Zbyt? Naraziłem się? Tak czytam i już. Pięknie ujęte, czy subtelnie? Ja nie wiem. Czytam i to czuję tak nie inaczej.
Pozdrawiam Moniko.

Witaj Coca....Pociągasz leciutko za cieniutkie niteczki wyobraźni...., jeno zmuszasz mnie do sięgania po tłumacz.....Wiesz jak taki wiersz się długo rozbiera? Ech Coca - ładnie go kochasz.....Pozdrawiam.

Milu,
to za koleją


zmienię i zobaczę jak się uleży. w końcu to nie druk ;P


jeśli zdecyduję się poprawić, to nie od razu, dam sobie czas a potem pomyślę nad zamiennikiem.


można to czytać na różne sposoby w pierwotnej wersji był drugi myślnik, ale usunęłam. może przywrócę, choć bardziej mi leżą kropki. podumam.

a tu sobie się pozwolę nie zgodzić powtarzam za słownikiem francuskim Le Petit Robert - wydanie 2010
diploma, zapożyczone do francuskiego (i używane w niezmienionej formie do 1617 r.) wprost z łaciny a łacina zapożyczyła z greki. w 1617 roku przyjęto formę diplomat, a w 1721 słowo uległo małej kosmetyce, zmieniając końcówkę na typowo francuską - diplome.
diploma w pierwotnym znaczeniu (z greki) to dokładnie: kartka papieru złożona na pół, czyli list. można również czytać (bardziej współcześnie) - nota dyplomatyczna, wiadomość, poufna informacja, albo dyplom, uznanie, etc.

a ponieważ litteras oznacza również tyle samo co litery, lub w liczbie pojedynczej - podpis graficzny, a po francusku des lettres można też czytać jako litery - co zupełnie mi nie pasuje do treści, stąd zdecydowałam się właśnie na diploma, które pozwalają na bogatszą grę słowem, gdzie list niekoniecznie oznacza to, co się wydaje na pierwszy rzut

mam nadzieję, że nie zawikłałam zbytnio

dziękuję za poświęcenie uwagi, doceniam bardzo. zwłaszcza, że niechciane rymy są jak złośliwe chochliki cieszy niemiernie również, że zaintrygowało i przystanęłaś. i uczynię małą prywatę, czas to cykl, zaczynający się od poniedziałku, więc jeśli znajdziesz chwilę, serdecznie zapraszam!

Wiolinku,
a wiesz, ile przyjemności daje długie rozbieranie? oraz owszem, miłość występuje z brzegów, licznie i oby niezmiennie. jak Ty wiesz...


paryskie uśmiechy i pozdrowienia dla was.

Odczepię się, jeżeli dodasz takie wyjaśnienie w przypisach, Monia. )))




Cmok krakowski

PS. Głosuję na kropki.

Treść kreuje opór materii intelektualnej, a co z tym się wiąże, zachęca do "ugniatania". Treść egzystuje niezależnie od odbioru, a jeżeli jego brak jest najmniejszą z przewin, to należy to rozumieć jako nadprodukcję intelektualną.

Jak widzisz Autorko poza przypisami na "recepturze życiowych wypieków" dopisałaś - zaczyn dodawać ostrożnie lecz bez wahania.
Raz jeszcze napiszę innymi słowami, to co kiedyś już zostawiłem pod Twoim wierszem - wypiekasz ten chleb, czy sprzedajesz?
My w pierwszej dawały specyficzny nastrój, brzmienie. Myślę, że sama to czułaś i co więcej podobało Ci się to. Co do przypisów uważam, że należy być ostrożnym w negowaniu czegokolwiek, bez dogłębnego zapoznania się, z choćby genezą lub istotą znaczenia.
Zmusiłaś mnie na samym początku do wczytania się, poczucia istoty peela, empatycznej podróży w przeszłość i domniemaną przyszłość, a później...eh
Nie warto Coca... Sądzę, że ten jeden był ważny dla Ciebie.

Reszty się domyślasz :]

Pozdrawiam Sinner.