Były sobie misie trzy

i był czwarty ciągle zły.

Że lubiły misie druha,

chciały misia udobruchać.

Niosły miodu dzbany całe,

malin mnóstwo - duże, małe.

A on wiecznie miny stroił,

choć się każdy dwoił, troił.

Jak tu misia rozweselić?

Czym tu jeszcze się podzielić?

Były sobie misie trzy

i był czwarty ciągle zły.

Dały kwiatów pełen wazon

a on ciągle jest obrażon’.

Myślą, głowią się michasie,

czym rozbawić misia da się?

Może grzybków albo jabłek?

Rozpogodzić misia jadłem.

Nektar z kwiatów albo słód?

Nie pomaga nawet miód.

Były sobie misie trzy

I był czwarty ciągle zły.

Placek, pączki może keksy.

Który pomysł będzie lepszy?

Za swe łebki ciągle łapią,

w misie czółka często drapią.

Stoły pełne pysznej strawy

a tu ciągle brak poprawy.

Nic pomysłów już nie mamy ,

może misia wprost spytamy.

Były sobie misie trzy

I był czwarty ciągle zły.

Czego pragniesz na pociechę:

miodu, placka, kwiatów wiecheć?

Misio wzdycha pełen bólu:

Wczoraj, misie, byłem w ulu.

Sprawa drąży we mnie głębię.

Żaden miód jej nie wypełni.

Pszczoły - w raju, a ja na dnie.

Bo ja strasznie polatać chcę!

Były sobie misie trzy

i był czwarty nadal zły.

Misiu biedny, misiu miły

twoje męki się skończyły,

bo my wiemy, co zrobimy

i cię zaraz rozbawimy.

Wzięły misie wielką siatkę,

posplataną w mocną kratkę,

przyczepiły z gumy linę -

zbudowały trampolinę.

Były kiedyś misie trzy

a ten czwarty ciągle zły.

Wszystkie misie w górę skaczą.

Pszczoły w niezłym szoku patrzą,

bo te misie ciężkie, grube,

mają w locie niezły ubaw.

Czwarty wreszcie w szczęściu buja.

Fruwa prawie w niebie, w chmurach.

Teraz misiu żyje lepiej

i tę radę ma dla ciebie:

Zdradź marzenie! Nie siedź w złości!

Podaj rękę dziś radości!