Koncert na dąb i olchę - Figiel
Pojawiła się na północy: niewinna i biała. Początkowo przywodziła na myśl puchowe pióro łabędzie zagubione w przestrzeni błękitu, by za chwilę przybrać kształt damy otulonej mgiełką tiulowej tkaniny, nieuchwytnym gestem zmieniającej jaskrawy błękit nieba w stłumioną biel.
Płynęła niecierpliwie, pospiesznie, a z każdą chwilą jej suknia ciemniała gniewem niczym oczy dumnej kobiety.
Utkane z niepokoju tiulowe falbany, kłębiąc się, raz po raz sięgały słońca, aż w końcu przynaglane wiatrem zasłoniły jego twarz brunatnym czadorem. Jeszcze ostatnie promienie zatańczyły w konarach drzew, a miodowe cienie musnęły korę, gdy kaskady deszczu z hukiem opadły na gałęzie.
Zalśniła złota lanca, tnąc niebo na części, ryknął grzmot, a ziemia odpowiedziała głuchym dudnieniem. Wiatr, szemrząc złowrogo, tańczył w gałęziach, targał je niecierpliwie, z pasją smagając deszczem, aż liście ze smutkiem opadały na ziemię, wirując w ostatnim walcu. Niebo pękało raz po raz, trzask grzmotu niczym wymierzony w gniewie policzek, wznosił się nad śpiewnym szumem wiatru i deszczu, ale w powietrzu już zawisł nieuchwytny zapach orzeźwiającej świeżości.
Wrogie odgłosy cichły powoli, a w końcu stały się tylko głuchym pomrukiem, odległym echem wykrzyczanych słów.
Czy warto było budzić gniew kobiety?
Poleć
Pobierz
RSS
- Poleć ten artykuł znajomemu
- Znajomy został poinformowany
Figiel · dnia 14.07.2013 20:37 · Czytań: 709 · Średnia ocena: 4,29 · Komentarzy: 24
Inne artykuły tego autora:
Komentarze
Toż to poezja a nie proza! Czyli ambrozja bogów a nie woda kranowa. Z poezją mam ten problem, że nigdy jej nie pojmuję. Dobrze, że dodałaś ostatnie zdanie.
Nie, nie warto budzić gniewu kobiety. Lepiej odejść, bo nie każdy musi lubić twarde jabłka.
Pozdrawiam poezyjnie
DoCo
Nie, nie warto budzić gniewu kobiety. Lepiej odejść, bo nie każdy musi lubić twarde jabłka.
Pozdrawiam poezyjnie
DoCo
Podoba mi się tytuł.
Podoba mi się Twój poetycki sposób pisania.
Dzianie w Twojej miniaturze jest bardzo ruchome, migotliwe, głośne.
To się słyszy i widzi.
Przeczytałam tekst wielokrotnie i ciągle nie mogę się zdecydować - burza to burzowa, czy burza gniewu. Sprytne.
Pozdrawiam zamyślona
Podoba mi się Twój poetycki sposób pisania.
Dzianie w Twojej miniaturze jest bardzo ruchome, migotliwe, głośne.
To się słyszy i widzi.
Przeczytałam tekst wielokrotnie i ciągle nie mogę się zdecydować - burza to burzowa, czy burza gniewu. Sprytne.
Pozdrawiam zamyślona
Ładnie napisane, bardzo ładnie. Ostatnie zdanie nadaje całości przewrotnego kształtu.
Dziękuję wszystkim za dobre słowa:-)
Dobra Cobro,
wot, szutnik z Ciebie. Gdzież mi do poezji pretendować, jak ja prosta baba jestem, więc prozy się wszystkimi pazurami chwytam. Tak mi się jakoś poetycko udało... Z naciskiem na udało.
Pozdrawiam:-)
al-szamanko,
dzięki wielkie za odwiedziny. Ogromnie się cieszę, że odczuwałaś potrzebę kilkakrotnego czytania, bo to najlepszy wyznacznik zasadności powstania tekstu. Uśmiechnęłam się widząc, że podoba Ci się tytuł. Mnie spodobał się tak bardzo, że tekst powstał do tytułu, a nie po ludzku, na odwrót. Pierwszy raz zrobiłam taki myk, ale autentycznie żal mi było tych słów, że mogą nie zaistnieć na papierze.
Pozdrawiam:-)
shinobi,
dziękuję za pochwałę :-) Przewrotne? Baba pisała, to przewrotne być musi, bo baby są przewrotne. I gniewne, czasami...
Pozdrawiam:-)
Dobra Cobro,
wot, szutnik z Ciebie. Gdzież mi do poezji pretendować, jak ja prosta baba jestem, więc prozy się wszystkimi pazurami chwytam. Tak mi się jakoś poetycko udało... Z naciskiem na udało.
Pozdrawiam:-)
al-szamanko,
dzięki wielkie za odwiedziny. Ogromnie się cieszę, że odczuwałaś potrzebę kilkakrotnego czytania, bo to najlepszy wyznacznik zasadności powstania tekstu. Uśmiechnęłam się widząc, że podoba Ci się tytuł. Mnie spodobał się tak bardzo, że tekst powstał do tytułu, a nie po ludzku, na odwrót. Pierwszy raz zrobiłam taki myk, ale autentycznie żal mi było tych słów, że mogą nie zaistnieć na papierze.
Pozdrawiam:-)
shinobi,
dziękuję za pochwałę :-) Przewrotne? Baba pisała, to przewrotne być musi, bo baby są przewrotne. I gniewne, czasami...
Pozdrawiam:-)
Poczynając od tytułu na puencie kończąc ślicznie. Jak ja lubię takie pisanie, które mnie gdzieś tam drażni
Pozdrawiam serdecznie
Pozdrawiam serdecznie
Dziękuję, green i również pozdrawiam ciepło:-)
Oto przykład, że w prozie też można zawrzeć poezję.
Miło mi Cię gościć, swistakos:-) No cóż, poezja to kompletnie nie moja działka, ale czasem zdarzają mi się poetyczne incydenty. Taki haust delikatności okraszony niepokojem, czy pensjonarską nutą nie trąci.
Pozdrawiam.
Pozdrawiam.
Cieszę się podwójnie: że jesteś znowu i że będę mogła czytać Twoje piękne teksty!
Pozdrawiam serdecznie.
Pozdrawiam serdecznie.
Dzięki za wysoką ocenę. Też się cieszę, że wróciłam:-)
Już tytuł mi się spodobał.
Potem równie ładnie, pomysł na puentę dodaje sensu całości, która nie jest już tylko opisem żywiołów natury w dosłownym znaczeniu.
Ale... no ja się trochę poczepiam. Przecinki zostawię w spokoju, o czym innym napomknę. Mianowicie o brzmieniowym nachodzeniu na siebie niektórych słów. Być może był w tym zamysł i celowość, jednak do końca nie jestem przekonana...
Nie twierdzę, że wszystkich trzeba się pozbyć, jednakowoż zwracam uwagę, żeby i na to podczas pisania zwracać uwagę
A tutaj z szykiem bym pokombionowała:
No i wspomnę o przecinkach jednak, dając wskazówkę ogólną przy okazji - chodzi mi o przypadek z imiesłowem przysłówkowym; gdy zdanie posiada takowego osobnika, trzeba myśleć o przecinku; przykład z tekstu:
Czasem można też przemyśleć powtórzenia - np. dzianie się czegoś raz po raz czy niczym.
O, i tyle mniej więcej.
Pozdrawiam ze słoneczkiem.
Potem równie ładnie, pomysł na puentę dodaje sensu całości, która nie jest już tylko opisem żywiołów natury w dosłownym znaczeniu.
Ale... no ja się trochę poczepiam. Przecinki zostawię w spokoju, o czym innym napomknę. Mianowicie o brzmieniowym nachodzeniu na siebie niektórych słów. Być może był w tym zamysł i celowość, jednak do końca nie jestem przekonana...
Cytat:
naprzód przywodziła na myśl
- naprzód/na myślCytat:
zagubione w przestrzeni błękitu, by za chwilę przybrać kształt damy w białej sukni, sunącej w mgiełce tiulowej tkaniny, nieuchwytnym gestem zmieniającej jaskrawy błękit nieba w stłumioną biel
- poprzez owo nieśmiałe (ale śmiało sobie tu poczynające) "w" robi się nadmiar tej samej formy/konstrukcjiCytat:
ciemniała niczym oczy
- do tego ci nachodzi lekko na czCytat:
białej sukni, sunącej
- sukni/sunącejCytat:
musnęły korę, gdy kaskady deszczu z hukiem runęły / Błysnęła
Cytat:
zawisł niemal nieuchwytny zapach
Nie twierdzę, że wszystkich trzeba się pozbyć, jednakowoż zwracam uwagę, żeby i na to podczas pisania zwracać uwagę
A tutaj z szykiem bym pokombionowała:
Cytat:
a z każdą chwilą jej suknia ciemniała niczym oczy dumnej kobiety gniewem
- może: a z każdą chwilą jej suknia ciemniała gniewem niczym oczy dumnej kobiety (w ten sposób stworzy się też ładna metafora :suknia ciemniała gniewem; według mnie)No i wspomnę o przecinkach jednak, dając wskazówkę ogólną przy okazji - chodzi mi o przypadek z imiesłowem przysłówkowym; gdy zdanie posiada takowego osobnika, trzeba myśleć o przecinku; przykład z tekstu:
Cytat:
tiulowe falbany kłębiąc się raz po raz sięgały słońca,
tiulowe falbany, kłębiąc się, raz po raz sięgały (może też być drugi przecinek dalej - zależy od tego, co się chce powiedzieć: tiulowe falbany, kłębiąc się raz po raz, sięgały)Cytat:
Błysnęła złota lanca(,) tnąc niebo
Cytat:
Wiatr(,) szemrząc złowrogo(,) tańczył
Czasem można też przemyśleć powtórzenia - np. dzianie się czegoś raz po raz czy niczym.
O, i tyle mniej więcej.
Pozdrawiam ze słoneczkiem.
Wasinko,
za czepianie się bardzo dziękuję a nawet proszę częściej. Zamysłu w zakresie brzmienia rzecz jasna nie było, ale widzę, że stosowałam z podziwu godnym uporem. Interpukcja - jak często u mnie - i tu kuleje, imiesłowy przysłówkowe już na wieki karbuję w pamięci. Powtórzeń obiecuję unikać:-) Metafora z suknią, przyznaję, zdecydowanie lepiej brzmi.
Cóż, będę próbować, może kiedyś wyjdzie lepiej.
A w ogóle, jak Was w poezji podczytuję czasami, to mi wstyd i czuję się jak pień ociosany siekierą, który słucha kanarka, bo o takiej finezji prawicie:-)
Pozdrawiam cieplutko
za czepianie się bardzo dziękuję a nawet proszę częściej. Zamysłu w zakresie brzmienia rzecz jasna nie było, ale widzę, że stosowałam z podziwu godnym uporem. Interpukcja - jak często u mnie - i tu kuleje, imiesłowy przysłówkowe już na wieki karbuję w pamięci. Powtórzeń obiecuję unikać:-) Metafora z suknią, przyznaję, zdecydowanie lepiej brzmi.
Cóż, będę próbować, może kiedyś wyjdzie lepiej.
A w ogóle, jak Was w poezji podczytuję czasami, to mi wstyd i czuję się jak pień ociosany siekierą, który słucha kanarka, bo o takiej finezji prawicie:-)
Pozdrawiam cieplutko
Figiel napisała:
jak Was w poezji podczytuję czasami
Ale ja nie Poetka, zwykły prozaik jestem.
Wiem, Wasinko "Was" w sensie innych użytkowników, chyba niezgrabnie to ujęłam.
"Was" w sensie innych użytkowników, chyba niezgrabnie to ujęłam.
"Nazywasz huragan imieniem kobiety
Choć zerwał ci z domu dach"
Do tego właśnie pasuje mi Twój tekst Porównanie kobiecego gniewu do burzy uważam za bardzo udane, a tu jest do tego pięknie, poetycko to wszystko przedstawione
Pozdrawiam
Choć zerwał ci z domu dach"
Do tego właśnie pasuje mi Twój tekst
Porównanie kobiecego gniewu do burzy uważam za bardzo udane, a tu jest do tego pięknie, poetycko to wszystko przedstawione Pozdrawiam
Ago, każda kobieta jest huraganem, tylko kwestia tego, kiedy objawi swoją niszczycielską moc.
A jeśli nie huraganem, to przynajmniej porządną burzą. Pewnie dlatego wszystko co niszczycielskie nosi babskie imię
Dzięki za odwiedziny
Pozdrawiam
A jeśli nie huraganem, to przynajmniej porządną burzą. Pewnie dlatego wszystko co niszczycielskie nosi babskie imię
Dzięki za odwiedziny
Pozdrawiam
Fajnie to sobie wymyśliłaś. Do samego końca nie wiemy, czego się spodziewać. To tak, jakbyś trzymała w zamkniętej dłoni jakiś przysmak przed czytelniczym pyskiem, a kiedy już myślimy, że rozpoznaliśmy zapach, Ty mówisz: "Nie tak szybko, kochani". Bo najpierw dajesz do powąchania tytuł, potem treść, a potem i tak wszystko wywracasz. I dobrze.
Stylistyczny cukierek.
Stylistyczny cukierek.
Cytat:
trzask grzmotu niczym wymierzony w gniewie policzek(,) wznosił się nad śpiewnym szumem wiatru
Morfinko, ja tego nawet nie wymyślałam Wkurzona byłam niemożebnie, za okno mi się spojrzało, a tam pogoda mniej więcej w podobnej tonacji, wiec ostatecznie ja grzmiałam, za oknem grzmiało i nie ma siły, żeby się jedno z drugim nie skojarzyło. A potem spróbowałam to w opisie połączyć.
Cieszę się, że spodobało się, przecinek melduję na właściwym miejscu
Dzięki.
Pozdrawiam
Wkurzona byłam niemożebnie, za okno mi się spojrzało, a tam pogoda mniej więcej w podobnej tonacji, wiec ostatecznie ja grzmiałam, za oknem grzmiało i nie ma siły, żeby się jedno z drugim nie skojarzyło. A potem spróbowałam to w opisie połączyć.Cieszę się, że spodobało się, przecinek melduję na właściwym miejscu
Dzięki.
Pozdrawiam
Cytat:
trzask grzmotu niczym wymierzony w gniewie policzek, wznosił się nad śpiewnym szumem wiatru i deszczu, ale w powietrzu już zawisł nieuchwytny zapach orzeźwiającej świeżości.
Wrogie grzmoty cichły powoli,
- nauczona komentarzami na PP, nie umieściłabym tak blisko siebie owych grzmotów, ale to tylko mała uwaga.Wrogie grzmoty cichły powoli,
Normalnie to jest przecudne, burza jest piękna, gromy z błękitnych oczu też śliczne, a kiedy znowu w nich słoneczny blask, to wtedy jest łagodność i tkliwość. Ot, kobieta, istota nieokiełznana.
Pozdrawiam
No, masz rację, amso. Zrobię z nich "odgłosy" i lepiej zabrzmi.
Pewnie. Wszak kobieta zawsze jest piękna i nieokiełznana. Ktoś śmie zaprzeczyć?
Pozdrawiam
Cytat:
Normalnie to jest przecudne, burza jest piękna, gromy z błękitnych oczu też śliczne, a kiedy znowu w nich słoneczny blask, to wtedy jest łagodność i tkliwość. Ot, kobieta, istota nieokiełznana.
Pewnie. Wszak kobieta zawsze jest piękna i nieokiełznana. Ktoś śmie zaprzeczyć?
Pozdrawiam
Tytuł jest powalający, a potem jest jeszcze lepiej z każdym zdaniem. Grzmot jak wymierzony policzek dotyka i mnie (tyle, że nieco łagodniej). A puenta? Puenta przyciąga ogromny uśmiech i ciche przytaknięcie. :-)
Dzięki, Roxanno za odwiedziny i cieszę się, że miniaturka przypadła Ci do gustu. Puenta, no cóż, gniew jest jak burza. Żadna w tym odkrywczość, ale za to pociecha że szybko mija, i to pozwala przetrwać burzowy czas. I jeszcze potem pięknie pachnie świeżością ozonu
Pozdrawiam
Pozdrawiam
Ostatnio dodane recenzje
- Czy guguły mogą być smaczne?
- Samotność Boga – Antoni Grycuk
- „Zabójca w bezpiece”, czyli proza niedoceniona
- Poetycka opowieść o wojnie w Donbasie - recenzja książki S. Żadana "Internat"
- Recenzja książki portalowej koleżanki
- Kazimierz Junosza „Buntownik” - recenzja książki
- Kompot. Trudny powrót do życia - recenzja książki
- Jezioro
- Król
- Pokora
- Niewolnica Isaura
- Stołówka
- Przestępczy debiut Alka
- Sen o stołku
- Kuzynka
- Co to za mundury?
- Marionetki (fragment)
- Saudade - fragment
- Prostytucja w PRL cz. 5
- Na nieznanym globie 20 lat później. cz.2
- Problemy byłego więźnia cz. 4
- Bajka o królu Srulu
- Żydek
- Dykciarze i inni, cz.3/3
- Dykciarze i inni, cz.2/3
- Dykciarze i inni, cz.1/3
- Nieporadnik przed wypłynięciem na szerokie wody pisarstwa
- Na nieznanym globie 20 lat później. cz.1
- FILIPEK CONTRA FILIP. HISTORIA MAŁO ROMANTYCZNA
- COME BACK
- Tęsknota za łzami
- Przedwieczorny seans
- Benek
- Urodziny
- Korzenie
Proza: Dolna Półka
- Ukryte Pomieszczenia Świata
- Mężczyzna z uschniętą różą
- Egzaminator 07
- Domorosły detektyw.
- Wszyscy jesteśmy różami
- Winowanie
- Egzaminator 06
- Sto donośnych słów
- Golda. Rozdział 2 Siedem razy TAK
- Żywoty świętych 2
- O wieczności
- O ludziach
- O nienawiści
- Golda. Rozdział 1. Mgła nad Miastem.
- Umierają nawet cmentarze
- Zamknięty krąg
- Prezent dla Mikołaja
- Egzaminator 05
- Stanik testowy
- Współlokatorzy
- Serynetka
- wizja z national mall
- Bluebird II
- wehikuł czasu (dane wejściowe plus teoria chaosu)
- świątynia
- Rzecz o pisarstwie *
- Nie da rady
- Niedomoga
- Wyrapidlo
- Myśli niezespolone
- Plaśnięcia
- Solarpunk
- Dnoryt
- Fosfeny
- Co słonko widziało *
- Dowody nieobecności
- o zmarłych albo dobrze
- Na wiosenne życia tchnienie
- Ostatni wieczór
- plamy słońca i cienia
- jesteś. jestem
- Poezjo, ty moja..
- jakie to proste
- Zapalniczka
- Taszczyciele wymiarów
Poezja: Dolna Półka
- Dziękuję
- ciało podatne na dotyk
- pęknięte lustro
- Dawniej znane, zapomniane
- Zabawa
- Marzenie o niebie w gębie
- nic o pokoju
- Serce jak z lawy
- nogami w chmury
- Z optymizmem na garb lat
- Niesamowite
- rozkwitanie
- Niedoskonałe
- kartki z kalendarza
- Niekontrolowane
- Do wytrącenia z oczu
- upadek Ikara
- O przedświątecznym myciu okien
- Żółtoróżowe
- Erotyk o nienasyconym
Galeria
Polecane
Nawigacja
-
Promocja -
Społeczność -
Konkursy -
Przydatne Linki -
Nasze Antologie
Ostatnie komentarze
- Marek Adam Grabowski
- 24/04/2024 13:46
- Fajny odcinek. Dobra jest ta scena w kiblu, chociaż… »
- Gabriel G.
- 22/04/2024 20:04
- Stasiowi się akurat nie udało. Wielu takim Stasiom się… »
- Gabriel G.
- 22/04/2024 19:44
- Pierwsza część tekstu, to wyjaśnienie akcji z Jarkiem i… »
- Gabriel G.
- 22/04/2024 19:28
- Chciałem w tekście ukazać koszmar uczucia czerpania, choćby… »
ShoutBox
- Leszek Sobeczko
- 02/04/2024 18:12
- Komu po drodze -Zapraszam [link]
- Zbigniew Szczypek
- 01/04/2024 10:37
- Z okazji Św. Wielkiej Nocy - Dużo zdrówka, wszelkiej pomyślności dla wszystkich na PP, a dzisiaj mokrego poniedziałku - jak najbardziej, także na zdrowie ;-}
- Darcon
- 30/03/2024 22:22
- Życzę spokojnych i zdrowych Świąt Wielkiej Nocy. Wszystkiego co dla Was najlepsze.
- mike17
- 30/03/2024 15:48
- Ode mnie dla Was wszystko, co najlepsze w nadchodzącą Wielkanoc - oby była spędzona w ciepłej, rodzinnej atmosferze
- Yaro
- 30/03/2024 11:12
- Wesołych Świąt życzę wszystkim portalowiczom i szanownej redakcji.
- Marek Adam Grabowski
- 30/03/2024 10:46
- Składam wam wszystkim serdeczne życzenia świąteczne
- Kazjuno
- 28/03/2024 08:33
- Mike 17, zobacz, po twoim wpisie pojawił się tekst! Dysponujesz magiczną mocą. Grtuluję.
- mike17
- 26/03/2024 22:20
- Kaziu, ja kiedyś czekałem 2 tygodnie, ale się udało. Zachowaj zimną krew, bo na pewno Ci się uda. A jak się poczeka na coś dłużej, to bardziej cieszy, czyż nie?
- Kazjuno
- 26/03/2024 12:12
- Czemu długo czekam na publikację ostatniego tekstu, Już minęło 8 dni. Wszak w poczekalni mało nowych utworów(?) Redakcjo! Czyżby ogarnął Was letarg?
Ostatnio widziani
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
Gości online:0
Najnowszy:Usunięty
Najnowszy:Usunięty
© Copyright by Portal Pisarski 2006-2024
Ważne: Regulamin | Polityka Prywatności | FAQ
Polecane: | montaż anten Warszawa | montaż anten Warszawa Białołęka | montaż anten Sulejówek | montaż anten Marki | montaż anten Wołomin | montaż anten Warszawa Wawer | montaż anten Radzymin | Hodowla kotów Ragdoll | ragdoll kocięta | ragdoll hodowla kontakt