Zanim zapomnę słońce - julanda
Poezja » Wiersze » Zanim zapomnę słońce
A A A

dziwne jak łatwo się oswaja
wiatr we włosach
światło w źrenicach
kiedy łapane do płuc powietrze
zapomina o ciszy którą mościło do snu
za ścianą lasu

ptaki opowiedzą pisklętom
jak siada rześki świt by ulecieć w przestrzeń
gdy pora przybierze głębię sowich oczu

przeczuwam kolory
chwilę w której wleją się w obraz
jakby od zawsze były zapisanym punktem

może kiedyś znajdziemy czas
na zapatrzenie w siebie
jarzębiną dojrzałą w koralach

chmury znów się śpieszą
brzozy w niezapisanej korze wciąż na biało
milczą o wrastaniu w ziemię

Poleć artykuł znajomym
Pobierz artykuł
Dodaj artykuł z PP do swojego czytnika RSS
  • Poleć ten artykuł znajomemu
  • E-mail znajomego:
  • E-mail polecającego:
  • Poleć ten artykuł znajomemu
  • Znajomy został poinformowany
julanda · dnia 30.07.2013 17:30 · Czytań: 722 · Średnia ocena: 4,6 · Komentarzy: 15
Komentarze
Zachary Ann dnia 30.07.2013 19:22
Cytat:
jak siada rześ­ki świt by ule­cieć w prze­strzeń
gdy pora przy­bie­rze głę­bię so­wich oczu


Jak tak spojrzałem, to stwierdziłem, że wprowadziłbym jednolity czas
(najpewniej przyszły).

Cytat:
za­pa­trze­nie w sie­bie
ja­rzę­bi­ną doj­rza­łą w ko­ra­lach

bardzo dziwne tworek, nie na moje ucho.


Pozdrawiam,
Ann.
marukja dnia 30.07.2013 20:11 Ocena: Świetne!
Witam :)
Rzeczwiście coś nie brzmi w tej jarzębinie, może za duże nagromadzenie samogłosek nosowych?
Cytat:
ja­rzę­bi­ną doj­rza­łą
a do tego 'korale' - dla wielu ciągle zmora dykcyjna. ;)

Sam wiersz odbieram bardzo pozytywnie, bije od niego ciepło i spokój. Piękne metafory, piękne obrazy, niepowtarzalne i oryginalne skojarzenia:
Cytat:
po­wie­trze
za­po­mi­na o ciszy którą mo­ści­ło do snu
za ścia­ną lasu

'mościć' kojarzy mi się od razu z jakimś zwierzakiem-pluszakiem, a 'ściana lasu' z pewną granicą.
Cytat:
gdy pora przy­bie­rze głę­bię so­wich oczu

pewnie to zamierzone z Twojej strony, aby tak właśnie określić 'porę', bo jest tu swego rodzaju niedomówienie, a sowa otwiera drzwi do jakiejś tajemnicy?
Cytat:
prze­czu­wam ko­lo­ry

zauroczyło mnie szczególnie, może też nawiązanie do tytułu?

Co do tytułu właśnie...hm... trochę zastanawia, intryguje, ale to na plus. Dla siebie słońce znalazłam jako
Cytat:
świa­tło w źre­ni­cach
... i tu kończę, pozdrawiając w ciszy.
:)
kolbertyna dnia 30.07.2013 21:53 Ocena: Świetne!
Cytat:
może kie­dyś znaj­dzie­my czasna za­pa­trze­nie w sie­bie
, zanim zapomnimy jak wygląda słońce. - te słowa odbieram bardzo osobiście.
Brak czasu na kontakt z innymi, z przyrodą, jakie to dziś powszechne. I trudne do pokonania.
Bardzo piękny i malowniczy jest Twój wiersz Julando, przemawia do mojej zaplecionej na kilka supełków duszy, by nie zapomnieć o tym, o tamtym. A wszystko nieważne, jeśli spojrzeć z oddali. Drzewa i tak będą rosły w milczeniu.
julanda dnia 30.07.2013 21:55
Dużo cytatów w komentarzach. Dziękuję, nic tu już raczej nie zmienię, bo czas i metafora takie miały być. Smutno, cieszę się, że pomimo wszystko daje się odczuć ciepło. Jestem pewna, że prozą można to opowiedzieć tak, jak wygląda w obrazach autorki, niestety, na nią nie ma czasu, zostają teksty szkice, jak ten. ;)
Pozdrawiam Ann i Marukjo. A Kolbertyno, widzę, że pisałyśmy równocześnie, dziękuję, że zaglądasz, pozdrawiam zasolona Bałtykiem. :)
Abi-syn dnia 31.07.2013 00:16
Wiesz?
może coś bym wyciął, coś skrócił, coś dodał, byłby to mój wiersz a nie Twój:

W zakamarkach każdego piszącego tkwią myśli obce czytelnikowi, przelewają się na papier i są oczywistością, właśnie tak widzę ten wiersz, wiersz pełen światłocieni i niedopowiedzianych do końca myśli, za to z nieprzeciętną poetyką.

Ukłony
Usunięty dnia 31.07.2013 02:50 Ocena: Dobre
Treść ma potencjał i ciekawy dyszkant, ale sama w sobie potyka się o nieuwagę autorską. Smuci deklaracja zamknięcia szkicu w takiej postaci. Co to jest szkic?
Dobre to to szkicowanie i tak pozostanie w mojej ocenie, a szkoda.
Siema.
julanda dnia 31.07.2013 07:13
Abi, dziękuję, ta poetyka..., a jeśli wspominasz o obcych myślach, to tak w ogóle uważam, że nie powinno się komentować wierszy, jeśli nie przylegają do duszy. I tu się zaczyna problem, bo czasem powinno się coś napisać, tu na Portalu, na sztukę, tymczasem, jak to zrobić, kiedy światy to ogległe galaktyki? Tak jak z wiekiem marzę o ciszy, unikaniu zbędnego gadania, również czuję, że dotykanie przestrzeniu innych powinno być nieinwazyjne. Publikowane teksty są światem autora, chce o czymś powiedzieć i mówi, zgodnie ze swoim rytmem, pulsowaniem energii w konkretnym momencie. Jednego dnia coś pasuje, drugiego już wyda się inne, obce. Tak mikroewolucyjny jest człowiek. Każda sekunda staje się zapisem, szumem lub decydującym dźwiękiem. To zrozumiałe, że chociażby istotna różnica między nami, jaką są życiowe role (on, ona ;), już stanowi inny wymiar wypowiedzi. Tak też Twój wiersz byłby jang, mój jin, chyba, że próbowałabym mój zjangizować, a Ty swój pozbawić energii. Widzisz jak uchyliłeś drzwi małym rozważaniom? Obce myśli? Te o śmierci, daj Boże, niech będą obce. Pozdrawiam, już się kończy lipiec, ale ten czas pędzi, jak tu nie myśleć o umieraniu... Nie ma co, na razie słońce!
Borek707 dnia 31.07.2013 07:18
Twoje wiersze są dla mnie czymś w rodzaju odpoczynku, kominka, przy którym mogę się ogrzać. Poczucie estetyki, jakie posiadasz znajduje się na innym biegunie, niż moje, może dlatego tak mnie tutaj ciągnie, do ciepłoty i miękkości :). Światłocieni jest dużo, utwór drży niczym impresjonistyczny obraz, widzę dywizjonizm, niesamowitą świetlistość i pełnię. Bardzo tutaj miło :). Pozdrawiam, julando.
julanda dnia 31.07.2013 08:15
... Borku, mogłabym się rozpisać, opowiedzieć-odpowiedzieć, tak bardzo Twój komentarz poruszył we mnie dawno nieotwieramy świetlik, nieprawdopodobne, ile można jeszcze w duszy, ile słowem, dlatego są takie ważne. Dziękuję i ja pozdrawiam.
I jeszcze, że dostrzegłeś "impresjonistyczny obraz"... :)
Zola111 dnia 01.08.2013 02:31
Cytat:
dziw­ne jak łatwo się oswa­ja wiatr we wło­sach
świa­tło w źre­ni­cach
kiedy ła­pa­ne do płuc po­wie­trze
za­po­mi­na o ciszy którą mo­ści­ło do snu

za ścia­ną lasu
ptaki opo­wie­dzą pi­sklę­tom
jak siada rześ­ki świt
by ule­cieć w prze­strzeń
gdy pora przy­bie­rze głę­bię so­wich oczu

prze­czu­wam ko­lo­ry
chwi­le
w któ­re wleją się obrazy
jakby od za­wsze były za­pi­sa­ne

może kie­dyś znaj­dzie­my czas
na za­pa­trze­nie w sie­bie
ja­rzę­bi­ną doj­rza­łą w ko­ra­lach

chmu­ry znów się śpie­szą
brzo­zy w nie­za­pi­sa­nej korze
wciąż na biało mil­czą o wra­sta­niu w zie­mię


Julando, tak sobie połamałam ten tekst, z niewielkimi zmianami.
Zobacz, jak tekst zyskuje na kompozycji.

Może się mylę. Ale tak jest wg mnie przejrzyściej.

Co nie zmienia faktu, że wiersz mi się bardzo podoba, i jestem z niego bardzo zadowolona.

Buziaki i pozdrowienia,

z.
julanda dnia 01.08.2013 08:32
Zoleńko, tak! Takie łamanie również było. Ten pisany w telefonie przeszedł ich kilka, zdarza mi się łamać do nastroju czytania, poprawności geometrycznej, długości oddechu. Jako laik, bawię się jak dziecko, które nieświadome narzędzi i technik, sięga po intuicję. Jednym z przykładów łamania poprawnie równego wiersza i stworzenie czegoś zupełnie wizualnie jest jeden z moich rytmicznych do antologii. Poetka połamała dokładnie w miejscach moich oddechów, doprawiając dużymi literami i dekoracyjną interpunkcją. Tymczasem ja wybrałam wersję "pod sznureczek", z powodów estetycznych. Podsunęłaś teraz myśl, aby dawać czytelnikowi... rozsypane słowa? Oczywiście w pierwotnej kolejności, później może eksperymentować. Chyba warto to opatentować, zanim jakiś producent zaproponuje takie puzzle z... chińskimi wierszami!!! (Zdaje się, że u mnie pora na prozę, jeśli już mam takie pomysły;)
Pozdrawiam pięknie!
bosski_diabel dnia 01.08.2013 12:18 Ocena: Świetne!
bez wchodzenia w szczegóły techniczne ?brak uprawnień/ skupiłem się na tym co chce mi przekazać autorka a przekazała te klimaty które sa mi bardzo bliskie dla mnie bardzoooo...
al-szamanka dnia 01.08.2013 23:03 Ocena: Świetne!
Nie zapominaj słońca, Julando, a przynajmniej zatrzymaj w sobie jego wspomnienie jak najdłużej.
Bo jeśli ma Ciebie inspirować do takich wierszy... :)
Twoje chmury, co się spieszą i brzozy milczące o wrastaniu - po prostu cudne.
Jak zawsze.

Pozdrawiam :)
gitesik dnia 04.08.2013 13:36
Mi też się podoba tekst a zwłaszcza nadawanie przyrodzie ludzkich cech.
Cytat:
brzo­zy w nie­za­pi­sa­nej korze wciąż na biało mil­czą o wra­sta­niu w zie­mię

dla mnie te brzozy tak jakby cos mówiły nie tylko o wrastaniu ale cos więcej. Kiedy ja tak obcuję z naturą to przychodzą mi rożne myśli i czasami się zastanawiam co takie drzewo mrówka czy źdźbło trawy chciałoby mi powiedzieć. W ogóle to uwielbiam roślinki i zwierzątka różne.
Upalnie i serdecznie pozdrawiam.
julanda dnia 05.08.2013 20:50
:) Gitesik, właśnie tak, każda rzecz, najmniejsze stworzenia są elementem całości i chociaż nie znają słów, odbieramy ich świat, a one nasz, bo jest on jeden, wiecznie do końca niepoznany.
Dziękuję i pozdrawiam. :)
Polecane
Ostatnie komentarze
Pokazuj tylko komentarze:
Do tekstów | Do zdjęć
Kazjuno
27/03/2024 22:12
Serdeczne dzięki, Pliszko! Czasem pisząc, nie musiałem… »
pliszka
27/03/2024 20:55
Kaz, w niektórych Twoich tekstach widziałam więcej turpizmu… »
Noescritura
25/03/2024 21:21
@valeria, dziękuję, miły komentarz :) »
Zdzislaw
24/03/2024 21:51
Drystian Szpil - to i mnie fajnie... ups! (zbyt… »
Drystian Szpil
24/03/2024 21:40
Cudny kawałek poezji, ciekawie mieszasz elokwentną formę… »
Zdzislaw
24/03/2024 21:18
@Optymilian - tak. »
Optymilian
24/03/2024 21:15
@Zdzisławie, dopytam dla pewności, czy ten fragment jest… »
Zdzislaw
24/03/2024 21:00
Optymilian - nie musisz wierzyć, ale to są moje wspomnienia… »
Optymilian
24/03/2024 13:46
Wiem, że nie powinienem się odnosić do komentarzy, tylko do… »
Kazjuno
24/03/2024 12:38
Tu masz Zdzisław świętą rację. Szczególnie zgadzam się z… »
Zdzislaw
24/03/2024 11:03
Kazjuno, Darcon - jak widać, każdy z nas ma swoje… »
Kazjuno
24/03/2024 08:46
Tylko raz miałem do czynienia z duchem. Opisałem tę przygodę… »
Zbigniew Szczypek
23/03/2024 20:57
Roninie Świetne opowiadanie, chociaż nie od początku. Bo… »
Marek Adam Grabowski
23/03/2024 17:48
Opowiadanie bardzo ciekawe i dobrze napisane.… »
Darcon
23/03/2024 17:10
To dobry wynik, Zdzisławie, gratuluję. :) Wiele… »
ShoutBox
  • Kazjuno
  • 28/03/2024 08:33
  • Mike 17, zobacz, po twoim wpisie pojawił się tekst! Dysponujesz magiczną mocą. Grtuluję.
  • mike17
  • 26/03/2024 22:20
  • Kaziu, ja kiedyś czekałem 2 tygodnie, ale się udało. Zachowaj zimną krew, bo na pewno Ci się uda. A jak się poczeka na coś dłużej, to bardziej cieszy, czyż nie?
  • Kazjuno
  • 26/03/2024 12:12
  • Czemu długo czekam na publikację ostatniego tekstu, Już minęło 8 dni. Wszak w poczekalni mało nowych utworów(?) Redakcjo! Czyżby ogarnął Was letarg?
  • Redakcja
  • 26/03/2024 11:04
  • Nazwa zdjęcia powinna odpowiadać temu, co jest na zdjęciu ;) A kategorie, do których zalecamy zgłosić, to --> [link]
  • Slavek
  • 22/03/2024 19:46
  • Cześć. Chciałbym dodać zdjęcie tylko nie wiem co wpisać w "Nazwa"(nick czy nazwę fotografii?) i "Album" tu mam wątpliwości bo wyskakują mi nazwy albumów, które mam wrażenie, że mają swoich właścicieli
  • TakaJedna
  • 13/03/2024 23:41
  • To ja dziękuję Darconowi też za dobre słowo
  • Darcon
  • 12/03/2024 19:15
  • Dzisiaj wpadło w prozie kilka nowych tytułów. Wszystkie na górną półkę. Można mieć różne gusta i lubić inne gatunki, ale nie sposób nie docenić ich dobrego poziomu literackiego. Zachęcam do lektury.
  • Zbigniew Szczypek
  • 06/03/2024 00:06
  • OK! Ważne, że zaczęłaś i tej "krwi" nie zmyjesz już z rąk, nie da Ci spać - ja to wiem, jak Lady M.
Ostatnio widziani
Gości online:0
Najnowszy:Usunięty