Myśl. Czym jest myśl? Skąd pochodzi Myśl? Czy ktoś dowiedzie prawdy (o) myśli? Kaznodzieja, psychiatra, filozof, wróżka, wiedźma, czarownik... Czy to podświadomość, jaźń, aniołowie, bogowie i diabły wysyłają nam informacje perfidnie wtłaczając je w nasz umysł, przez co kłócą się zdania i kłócą się słowa niezgodne z przekazem jednym, czy drugim. Myśl nie jest jednostajna; bywa długa, a walka o nią samą – zacięta; bywa krótka, jakby urwana w połowie. Gubi się czasem człek, istota śródziemia znajdującego się pomiędzy niebem i piekłem, błądząc wśród wielości ich barw. Nie dojdzie do prawdy, bo prawda jest niejedna; prawd jest nieskończenie wiele i każda z nich tworzy jedność z kolejnym wszechświatem odkrywanym przed otwartymi oczyma w bezustannie rozgrywającej się bitwie. Myśl jest bytem w nas wtłoczonym. Jest jak pieczęć, która nadaje rytm, tworzy rys tworzący nas samych w najgłębszej istocie. Jej znaczenia bagatelizować nie sposób, ponieważ zapomniana odkłada się niczym niewidzialna wierzchnia warstwa wilgotnego drzewa. Nie można jej odkleić, oderwać od pnia, korzenia, czy liści, bo stworzymy nie-spójność, nie-całość i nie-ciągłość. Bywa szumem morza, bywa huraganem, bądź odciśniętą dłonią na delikatnym podłożu, aczkolwiek zawsze pozostanie sobą, choć niejednokrotnie (o)sobą chaotyczną. Myśl.