Nad jednym się zastanawiam, Szalonka.
- bóg wisi w lesie/w lesie bóg wybacza -
Skoro jest "idę między drzewa", a mowa o wiszącym bogu, to może unikniesz powtórzenia lasu, dając chociażby "w górze bóg wybacza" czy coś w tym stylu?

Krótkie i wymowne. Sporo się można doszukać.
Wiszący bóg, zarżnięty gajowy, ustrzelone gęsi - śmierć za śmierć za śmierć?
A dalej utrata pewnej niewinności?
I na koniec pogodzenie się lub z czasem powolne zatarcie wrażeń, bo takie jest życie?
Bóg wybacza, bo to jego zawód - jak powiedział Heine...


Szalony buziek

Tyle mi się smutnych obrazów wyświetliło, od tych poprzetrącanych skrzydeł do wisielczych treści i zemsty. A Bóg na te ludzkie poczynania zawsze tak samo bezradny.

A jeśli chodzi o gęsi, podrzucam kilka wersów z "Ostatniego Zajazdu na Litwie"

6515

Próżno gęsi szyjami wywijając, chrypią,
Próżno gęsiory sycząc, napastnika szczypią;
On bieży osypany iskrzącym się puchem,
Unoszony jak kółmi gęstych skrzydeł ruchem,
Zdaje się być chochlikiem, skrzydlatym złym duchem.

6520

Ale rzeź najstraszniejsza, chociaż najmniej krzyku,
Między kurami. Młody Sak wpadł do kurniku
I z drabinek, stryczkami łowiąc, ciągnie z góry
Kogutki i szurpate, i czubate kury,
Jedne po drugich dusi i składa do kupy,

6525

Ptastwo piękne, karmione perłowymi krupy[473].
Niebaczny Saku, jakiż zapał cię unosi!
Nigdy już odtąd gniewnej nie przebłagasz Zosi.

*

Podwójnyym smoczym buziakiem pozdrawiam ciepło Zosię :* :*

tu byłem...

tomgatek

Mam wrażenie, że najbardziej chodzi o to, że każda zbrodnia to łańcuch konsekwencji.
Ofiara barbarzyństwa - gęś (a to jej głos słychać, ona mówi)



i nagle robi się tak, że odczytuję tekst jako wyznanie gęsi jako symbolu naiwności, łatwowierności wobec gajowego!

Ja - głupia gęś rozumiem żal Boga, który przecie rzekł: "cokolwiek gęsi uczyniliście, mnieście uczynili".

Może to zamotałam jeszcze bardziej niż Autorka? Nie wiem, Szalonko.
Tak mnie wzięło na analizę.

Ponieważ dla mnie jest to doskonały tekst, pozdrawiam i cieszę się, że wpadł mi w łapki

z.