No, Slavku, jestem pod wrażeniem
Ileż tu prawdy o ludziach ulicy (dobrze czytam?), o tych, którzy wyałtowani na peryferia bytu żyją obok nas, jakby w zwolnionym tempie, odarci z marzeń, uzupełniający płyny *procentowe*, grzebiący w śmietnikach, często proszący o drobne...
Znam ich wielu, znam od lat i patrzę, jak krążą wokoło, jak cienie dawnej świetności, jak marne duchy, zjawy żałosne...
Dobrze to oddałeś, krótko, zwięźle, prawidłowo.
Celnie, to jest chyba najlepsze określenie.
Prawda jakże uniwersalna, bo ludzie ulicy zawsze będą istnieć, zawsze będzie samotna, smutna ławka w parku, i reklamówka pełna czego?
Właśnie, czego?
Fotografia naszych czasów, gdzie obok mega bogaczy żyją ci, których nie stać nawet na dobre piwo...

Za celność, lapidarność pozytywnie przeze mnie rozumianą, za klarowny przekaz - max

Kiedyś komentowałeś mój wiersz WOJOWNIK ŚWIATŁA - ta sama tematyka

Faktycznie, smutne i dosadne aż boli. Żeby przekazać tyle treści w tak niewielu słowach, trzeba mieć niebagatelny talent.
Chyba po raz pierwszy komentuję Twoje dzieło, Slavku, ale możesz być pewien, że nie ostatni
Pozdrawiam

Witaj Slavek. Świetny tekst.....cholernie wymowny.
E - to uważasz że tylko beztaleńcia piszą krótkie teksty? No może....Pozdrawiam.

Wiolin przecież wiesz, że nie
Poke Kieszonka

dzięki ludziska

dawno nie byłam i jak widzę poziom poszedł znacznie w górę Wiesz Sławku, zawsze potrafiłeś mnie czymś zaskoczyć, mistrzowsko strzelasz w środek ;D pozdrawiam

bardzo mi miło, dziękuję

i passi

hej, dzięki przem, ech, kiedyś to pisałem