<<Żeby nie wywoływać następnej dyskusji nadmienię tylko, że w przypadku "nie nazwana" jest jednak inaczej.>> Miladora

Nie rozumiem, Miladoro, takiej postawy: jestem taka subtelna, wszak to inni są napastliwi, nie chcę zatem znów wywoływać dyskusji, a jednak nie umiem jej zakończyć bez puenty: TO JA MAM RACJĘ.
A jej nie masz, Miladoro, po powyższym komentarzu tym bardziej, bo w dyskusji o "nie nazwana" nie roztrząsałaś funkcji imiesłowu, czy mamy tu do czynienia z : 1. której dotąd nie nazwano czy 2. która jest nie do nazwania, bo tak skomplikowana, a od razu zmieniłaś autorowi na „nienazwana”, nie znając jego intencji, w dodatku podpierając się internetowym słownikiem języka polskiego, nawet nie ortograficznym, który podawał tylko jedną z poprawnych możliwości, więc uznałaś „nie nazwaną” absynta za błąd. A potem usilnie przekonywałaś, iż stosowanie nadal rozdzielnej pisowni z imiesłowami przymiotnikowymi jest absolutnie passe i czas się było przyzwyczaić do nowej zasady. Teraz jakby Ci się nieoczekiwanie zmieniło Powyższy przykład ze zróżnicowaniem znaczeniowym „nie nazwana” , jak również ten z „nie wstrząśnięta”, pokazuje, jak mocno pozbawia się precyzji język, gdy stosuje się wyłącznie pisownię łączną z imiesłowami przymiotnikowymi. Bo jednak „nienazwana” to zupełnie co innego niż „nie nazwana”. Ale jeśli to zróżnicowanie nie jest z kontekstu jasne jak słońce - nie można uznać żadnej z form za błąd i należy przyjąć znaczenie wynikające z pisowni.

<< Jak wytrawne martini sączę słowa”- wyjątkowo oklepane: i zużyte: „sączyć słowa”, i „wytrawne martini”- jako wytarty synonim pewnej jakości.
Jednakże zestawienie tej frazy z dalszymi słowami wiersza rozbija doskonale banał i nadaje mu oryginalne znaczenie: słowa nie są moje, są z cudzych ust, a ja je smakuję, delektuje się nimi.
Dalsze dwa wersy- super! Świeże i smakowite. Pozostałe również, poza: << wyrafinowanym przepisem rozbudzasz wyobraźnię>> - tu mi trochę zgrzyta. Bo to już nie przepis, to co się dzieje, to już WYKONANIE. Opuściłabym „przepisem” lub jakoś to zmieniła, ale to ja, a to Twój wiersz. Poza tym: Świetne!

Milo - bardzo chętnie wymienię się z Tobą Oprócz "Białego Dogona" mam też drugi tomik "Szafirowa magia".Co do pisowni - faktycznie, tutaj jest zupełnie inna para kaloszy. Cieszę się, ze nie mam błędu, bo sama mam problem z pisownią z przeczeniem 'nie' , ale dzięki wczorajszej dyskusji wiele się nauczyłam

Wiolinie - bardzo dziękuję za uznanie

mede-o - zgadzam się, że oklepane i zużyte, ale starałam się, by poszło w dobrym kierunku. Namiętność czy miłość sama w sobie jest banalna, ale jak zauważyłaś chciałam je odbanalnić

mike - jak ja kocham Twoje komentarze. Są bogate w treść jak Twoje opowiadania

O, szafirowa magia przemawia do wyobraźni - lubię szafiry, magię też.
To co - chcesz "nakarmić wiatr" - wiersze?
Czy "Opowieści wierutne" - miniatury prozatorskie?
Bardzo się cieszę.



Wybacz, Medeo, ale nie dam się wciągnąć w następną dyskusję.

Bardzo podoba mi się koniec, ma to coś.
Całość przemawia cichym, wiarygodnym głosem.

Pozdrawiam!

darek i mania - wolałbyś, żeby wszystko skończyło się jak w bajce: ' żyli długo i szczęśliwie uprawiając seks jak marchewkę'? Niestety w życiu bywa inaczej - mniej banalnie, choć banał byłby bardzo wskazany. Pozdrawiam serdecznie

mike - dzięki, Tobie też gratuluję

Milu - poproszę obie i ja wyślę obie, ok?

marukja - tak, szczególnie puenta jest cichym głosem ..Pozdrawiam

Margareta - dobrze myslisz Mózg to bardzo erotyczna część ciała

Kasiu, a może napisałabyś w końcu jakiś wiersz zamiast tych "rymowanek dla koleżanek"? Praktycznych rad zawsze udzielała mi babcia, a Ty chyba młode dziecię jesteś jeszcze?

Kaśka, przyjemność to mi ślubny robi Przecież to żarty tylko, a nie sarkazm. Dziękuję

rozumiem