Słowa jestem jest tu o trzy za dużo. Staraj się unikać wyrażeń typu:

zaplecze życia - metafory dopełniaczowe naprawdę rzadko brzmią dobrze, potrzeba wprawnej ręki żeby wpadło się na coś katastrofalnego, co dotknie i nie będzie od siebie odpychało. W ogóle lepiej uważać najbardziej na metafory związane z życiem. Życiem też nie powinno się szafować - jakie życie jest każdy widzi, nic tu nowego.

Tematyka niezbyt oryginalna, autor uzewnętrznia swoje uczucia - widzę tu odrzucenie, poczucie bycia niechcianym i chęć, aby ta druga osoba dostrzegła jak bardzo nas zraniła. Wątek stary jak świat, a jednak wciąż aktualny i przyznaję - może być ciekawie zaaranżowany. Tym razem za bardzo to uprościłaś, ale nic straconego.

Zapomnij o tym tekście, albo pamiętaj jako o przestrodze czego unikać i przeczytaj coś z XX wieku. XIX jest zbyt daleki, a XXI - zepsuty. Od siebie polecam przeczytanie poniższego fragmentu - zobacz co można robić ze słowem - tematyka może jedynie zbliżona do Twojego tekstu, jednak pozwoli dostrzec bardzo ważną dla każdego początkującego poety-nie-poety rzecz - jak nie pisać o uczuciach, emocjach, ale sprawić by czytelnik je poczuł w sobie, nie widząc ani jednej wskazówki w tekście, która by do nich prowadziła.


Chociaż nawet nie lubię miodu
od najbardziej głębokiego i siwego dzieciństwa,
ale ulice – ich sto-ule – to coś innego!
To jak świątecznie upieczone indie,
(...) Zdzieram siebie z uliczek,
obnażam się
przed tym wieczorem pożegnalnym –
bo odtąd
jestem tylko
transatlantycką
podróżną – (...)

Do muzyki Pożegnanie słowianki
poezja ukraińska w przekładzie Anety Kamińskiej

Krótko i na temat
Nakreślona liryczna sytuacja jest nad wyraz widoczna - uczucia kobiety bez dwóch zdań czytelne...
Dobrze naszkicowana pustka.
Niebyt.
Życie w "kącie", gdzie światło nie dochodzi, ale nadal się coś czuje.
I pamięta.
A wokół unoszą się wspomnienia - przekleństwo...
Dobry wiersz, o czymś, o kimś.

Bardzo ciekawie, przemyślanie, sugestywnie. Można dywagować na temat oryginalności, bo według mnie, to nie tematyka, a to w jaki sposób ktoś potrafi to ująć decyduje o tym czy wiersz jest oryginalny. Mnie ujęło tutaj "nie zapalaj światła".

pozdrawiam!

Temat "jak poezja ma wyglądać", to według mnie temat rzeka, każdy szuka czegoś innego, dlatego też każdy tworzy inaczej. Również pozdrawiam i czekam na kolejne wiersze.

Gdyby to ode mnie zależało, zostawiłbym tyle:



1. Pozbyłem się jestem x 3 - rozumiem upór maniaka, ale w mojej głowie sam 2 wers na wstępnie robi swoje.

2. Wywaliłem życie - moim zdaniem to otwiera trochę wers na interpretacje. Mi obecnie to zaplecze kojarzy się z jakimś życiem drugiej kategorii.

3. No i jeszcze półistnieniu półzapomnieniu - brzmi to trochę jak pisanie nastolatki. Tutaj nie oceniam, ale jak po paru latach patrzy się na swoje utwory, to widzi się takie rzeczy... ; )

Oczywiście to wszystko tylko "moim zdaniem" ale zachęcam chociaż do spojrzenia z mojej perspektywy. Nie mówię, że to będzie najlepsze wyjście, ale na pewno... inne.

Pozdrawiam,
Ann.