Świat się rozsypał śniegiem na kawałki,
budzą mnie bieli blaski i odcienie,
zima nadeszła, wszystko jest jak z bajki,
Święty Mikołaj gada z reniferem.

Rudolf - łazęga miły dość w obyciu
zamknąć nie może dzisiaj słodkiej paszczy.
Jak mam być szczery, szkoda jego ryków,
skoro usłyszy: Połóż się i zaśnij.

Grubas czerwony, wstyd się nawet przyznać,
wyznał niedawno miłość pewnej pani.
Teraz dylemat w serce mu się wciska,
bo tak naprawdę dał się jej omamić.

Wszystkie marzenia mogły mu się spełnić,
aż przyszła pora życzeń i prezentów.
Ona mu dała szalik z dobrej wełny,
nie odmawiając przy tym nocnych jęków.

Mikołajowi wnet zadrżały uda
i przeleciała myśl przez głowę niecna,
bo podarunek nie dość, że podróba,
to na dodatek wzięła go od ex’a.

Święty, choć z żalem - wierzcie mi na słowo -
- kopnął ją w tyłek chyba ciut za mocno.
Chciała potrzymać sroczki dwie za ogon,
lecz teraz lata z całkiem inną sroczką.