Witaj Klaudyno! Widzę, że nikt jeszcze nie podzielił się swoimi uwagami odnośnie tekstu więc dodam coś od siebie. Poruszasz temat przemijania i przedstawiasz czytelnikowi piękną, chwilami smutną, wzruszającą historię. Można po tym poznać, że posiadasz szczyptę poetyckiej wrażliwości i dostrzegasz detale składające się na całość obrazu, potrafisz je skomponować i wytworzyć swoją własną inspirację, namacalną i wyczuwalną. O ile treść i przekaz są moim zdaniem ciekawe, o tyle nad formą można popracować.

Wiersz możesz skoncentrować, żeby nie był taki rozjechany - czytanie stanie się przyjemniejsze a przekaz bardziej klarowny. Zastanów się również nad inwersjami, takimi jak:





wkradają Ci się tu również wielokropki - ich pozbyłbym się całkowicie, głębokość można osiągnąć bez takich ozdobników, a tekst wiele na tym zyska - nieumiejętnie użyte wielokropki mogą spowodować więcej szkody niż pożytku

spację dajemy po, a nie przed znakami interpunkcyjnymi:


Poniżej prezentuję Ci jak przykładowo można by skonstruować wiersz:

Cytat:

na maleńkiej stacyjce na końcu peronu
siedziała staruszka w szarym płaszczu
zgarbiona, milcząca, spięła włosy

przyjechał pociąg, z wielkimi torbami
wysiedli ludzie

przez moment patrzyła za nimi
przyjechał następny, w nim dzieci
pozdrowiły ją biedną uśmiechem
trzymając maleńkie plecaki

To oczywiście tylko moja wariacja, chcę żebyś zobaczyła jak inaczej można zbudować tekst. Do poczytania na dziś polecam:

K. K. Baczyński, Ballada o pociągu
http://www.baczynski.art.pl/wiersze/214-W.html

Pozdrawiam i czekam na następne!