Ile głów tyle sklepów cynamonowych, a dla nich warto się poddać na chwilę żeby wracać latami. A to wiersz niecodzienny, wytkany fantazmatami ludzkiej natury i szczególnie gwiezdne jest dla mnie:



Po prostu milkyway, rozpływa się w ustach. Piękne niewymuszone brzmienie i zauważam nagle nieopatrzny świt, drogę mleczną gdzieś daleko, daleko, dalej niż Azja i Bałkany, dalej niż inni ludzie niepodobni nam i naszym czasom.

Pierwsza część, pierwsze trzy wersy już nie zachwycają tak bardzo, nie zachwycają tak jak nie zachwyca Słowacki, no po prostu czasem nie zachwyca. Ale trzymają poziom, choć jak dla mnie gnomon wystarczy a gnom niepotrzebny. I tu przypominają się lekcje przyrody w czasie późnej wiosny, a jak wiersz coś przypomina i jest to mgliste przyjemne wspomnienie to nie przejdę obok. Choć może spłycam wartość tekstu. Ciekawy i do powrotów, zaskakujący cytat warty zapamiętania i roztrwonienia na kilka chwil bliskości.

Pozdrawiam!

Nietuzinkowe porównania napisane fascynującym językiem. Dla mnie ta miniatura jest doskonała w swojej niewielkiej ramie słów. Bardzo poetycki świat, do którego chce się zaglądać.
I mnie podoba się bardzo fragment wyróżniony przez kresowiaka. Pochłaniam go całą sobą. Ale i reszta jest rewelacyjna. Do tytułu się nie przyczepiam, choć jak dla mnie przegadany.
Pozdrawiam serdecznie czekając na kolejny delikates

Jak tu gęsto, jak esencjonalnie! Masz wyczucie w posługiwaniu się słowem, język jest w Twoich rękach narzędziem idealnym.
Świetny paradoks, trochę nawet Naborowskiego poczułem, sprzeczność jest i zarazem jej nie ma, lubisz rzeczom nadawać niepewny status ontologiczny, więcej bytowi do bycia czy do nie bycia? Nie wiem czy na to też odpowiadasz, ale znalazłem tutaj coś, co mnie bardzo zastanowiło. Świetna próba zdefiniowania czasu i jego poczucia w sensie ogólnym. Pobyłem z czystą przyjemnością. Pozdrawiam.