Witaj!

Podoba mi się refleksja* zawarta w drugiej (świetnej) zwrotce - usta puste gdy pochłania się (trawi, traci się) życie / wszystkie rozumy. Subtelnie zawoalowane, piękne.

Ale najpierw jest pierwsza zwrotka, moim skromnym zdaniem - przegadana, a potem ostatnia - zbyt oczywista.

*(jeśli się mylę i nie ma tam żadnej refleksji - napisz, puknę się w głowę, choćby wirtualnie!)

Kamea.

Szalonko,

ostatnio przedstawiasz portrety ciekawych ludzi: są to indywidualności i indywidua.
Początek wiersza wskazuje na mędrca, który częściej słucha niż mówi, mąż zaufania, w końcu traci natchnienie i nawet już nie pisze. W poincie - okazuje się "bankrutem" i budzi litość. Tak to sobie poczytałam.

A więc - nie ma ogonka

Kolejny udany portret w Twojej galerii. Tak sobie myślę, że na szczęście umiem już pływać

z.

A nie mogłabyś nam go zaprezentować, Szalonka, w formie linku?
Chyba że się nie da...

Zoleńka już go nieźle rozszyfrowała, więc tylko pokiwam głową, że ponownie wróciłaś do motywu "brzękającej miedzi".
- mie­dzią za­brzę­kły stół i łoże
więc po­zo­sta­ły puste - bez miłości każdy stół i łoże jest puste...
Cóż mędrcowi po "srebrze i złocie", skoro w jego życiu zabrakło uczuć?
Rozdał wszystko, lecz gdyby była w tym także miłość, ktoś na pewno włożyłby mu obola do ust.

Przy okazji zastanawiam się jeszcze nad:

Pewnie bym się pokusiła o zmianę tego ostatniego imiesłowu.

Sądzę, że "zabrzękły" jest celowe, a jeżeli nie, to prawidłowo byłoby "brzęknęły".
No i to, co już Sisey zauważył - puste/usta - wpada lekko na siebie.

Faktycznie zaczynasz pisać coraz dłuższe wiersze.

Buziaki

Atutem wiersza jest umiejętność łączenia powiedzeń w ciekawą metaforykę. Bardzo sprawnie skonstruowany. Fajny język będący kopalnią złotych myśli przerobionych pod wiersz. Muszę przyznać, że zręcznie tego dokonałaś.
Tytuł też przyciąga. Nie ma w nim nic nachalnego, co w jakiś sposób odrzucałoby potencjalnego czytelnika. Ogólnie bardzo mi się podoba.
Pozdrawiam serdecznie i do następnego razu

ajw, dziękuję pięknie

Wasinko, miło Cię widzieć pod moim tekstem (ostatecznie zostaje, bo to takie ostateczne ostatecznie od spraw ostatecznych)

Pozdrawiam serdecznie

a dla mnie ładny wiersz .
zgrabnie skrojony i może tylko to jedno słowo o którym Wasinka wspomniała "ostatecznie" trochę mnie zmyliło. tyle, że koniecznie powinno zostać. to słowo - to co wcześniej i później łączy . pozdrawiam Szaloną