Wiolinie, dziękuję
Pozdrowienia

Powiedziałabym, że problemy człowieczeństwa i rzeczywistość natury są tutaj w mocnym kontraście. Z jednej strony walka w codzienności z naszą ułomnością, z drugiej, jakby "na marginesie" - dzianie się natury, nienachalny, zwykły cykl życia. I faktycznie, po czymś takim pozostaje jedynie ten mocny akcent, który trzeba zapamiętać. Albo którego nie chcemy zapamiętać, ale jest on zbyt nachalny, by go pominąć.
Podoba mi się forma i słowa, w jakie ujęłaś swoją myśl - trafia w mój gust

A ja jestem już któryś raz pod wierszem i wciąż ten sam trop: doświadczenia z chemio- lub radioterapią, rak piersi i być może po ostatnim wzlocie ( wznowie) już tylko puenta. Pewnie to niedorzeczne, ale w takie rejony siebie zawiodłam.
Pozdrawiam.

"odkryte piersi za-ranne
na jeszcze jeden atakujący cykl"

Atak kojarzy mi się wybitnie pejoratywnie, jako coś niechcianego, na siłę- w dodatku cykliczność atakowania i jako wynik- ranne piersi, zaprowadziły mnie, dokąd zaprowadziły. Wolałam taki scenariusz niż cykliczne gwałcenie, nawet nie w sensie dosłownym, ale jako poddawanie się czynnościom seksualnym nie do końca z własnej woli i ku własnej przyjemności, a choćby z obowiązku. Jeśli takim tropem powinnam podążyć- nie rozumiem w ogóle puenty, a zwłaszcza "po ostatnim wzlocie"- co nim mogłoby być. W sumie, wówczas nic nie rozumiem- wiersz dla mnie umarł.

dwie strofki fajne, choć zbyt dosłowne,, reszta jak dla mnie mdłą, żeby życie oddać słowami trzeba w nie wejść kopytami , twoja decyzja ( :

jestem tu, przepraszam, że tak późno.

Halllam, życie jest już tak skopane, że jeszcze kilka wyraźniejszych słów zrobiłoby z wiersza tylko krzyczącą maź... tak to widzę. i nie jestem w stanie zmienić zapisu.

tyria, motylica, dobrze czyta wiersz jak i komentarze cieszę się, że zajrzałaś i bierzesz tekst takim, jakim jest.


dla Was pozdrowienia i uśmiechy Whole

lubię jak ktoś odgrzebuje moje stare wiersze. ten jest styczniowy, choć nadal nosi rangę najnowszego. ależ ja rzadko pisuję...
morfino, jesteś niespodzianką. Twoje lubienie to dla mnie spora sprawa. big deal, jak napisaliby niektórzy.

sprawnie przeszłaś się po cienkiej linii marginesu. ale i Tobie nie odpowiem na pytaniebo widzisz, sama już nie wiem. zdaje się, że wiele ze mnie tu wypadło, ale jak to teraz pozbierać?

w każdym razie, dziękuję. miłe słowo zawsze spoko.
pozdrawiam Cię. Whole

ależ niespodzianka! po weekendowym niebycie zaglądam na swój profil, a tu ładny komentarz do mojego wierszowania.

dziękuję bardzo za wizytę. za odgrzebywanie starych tekstów.

pozdrawiam. Whole

no, Wasinko! jesteś
lubię twoje komentarze i już, już myślałam, że tu będę musiała się bez ciebie obejść

marginesy coś w sobie mają, prawda? tyle można na nich zmieścić, dopisać i wytrzymać.

dziękuję za wizytę

zawsze kochana nie śmiałabym wytykać ci pomyłki!
myślę, że spisałam coś, co każdy musi odczuć po swojemu, by ukazały się prawdziwe obrazy. wiem, że zrozumiałaś właściwie

jesteś mile widzianym gościem wpadaj częściej - możesz częściej niż publikuję

pozdrowionka. Whole