Kolejna łamigłówka, ale aż się boję próbować ją rozwiązać publicznie, bo ostatnio trafiam niecelnie. Zostawię tylko swój ślad, że czytałam, niejeden raz i że po swojemu rozumiem, choć może inaczej niż byś chciała. Pochwalę tylko wieloznaczność pierwszego wersu. Gdyby nie tytuł (ciekawie rozbity), czytelnik odebrałby rzecz raczej jako "graffiti" na klatce schodowej.
Pozdrawiam.

W Twoim pisaniu istotą języka jest mistrzowski minimalizm, przy czym nie unikasz piękna - kryjówek - dla słów/esencji, podkreślając w ten sposób ich współgranie. Tu również, słowa
splatają się niby przypadkiem, by zaskoczyć nieuchronną koniecznością.

Mede_o,

moja niechęć do tłumaczenia wierszy wynika wyłącznie z tego, że wolę, aby pozostały wieloznaczne. Cieszę się, że tak właśnie odbierasz ten tworek Serdeczności


Ajw,

a ja lubię je pisać i lubię, gdy mnie odwiedzasz Pozdrawiam ciepło


Liathio,

za każdym razem zadziwia mnie, jak głęboko czytasz moje wiersze, towarzyszące mi przy pisaniu emocje. Tu właśnie czułam pewną nieuchronność. Bardzo, bardzo mnie cieszy Twój tak pozytywny i wnikliwy odbiór mojej skromnej twórczości Pozdrawiam ciepło


Milu,

podoba mi się bardzo Twoje otwarte czytanie, cieszę się ogromnie, jeśli moje tekściki pozwalają zobaczyć różne sprawy w innym świetle Serdeczności okołopółnocne

Julando,

żebyś wiedziała, jaki ja mam dziurawy umysł - czasami to wręcz jedna czarna dziura Cieszę się ogromnie z Twojego pozytywnego odczytu i miłych słów, pozdrawiam serdecznie

Marukjo,


wiń moich Rodziców, Marukjo. )) Pamiętam, że gdy kiedyś mój Ojciec odwoził mnie w podstawówce do szkoły, w radio leciała akurat piosenka "La luna" Belindy Carlisle, a Tata spoglądając w niebo żartował "O, 'La luna' - zaraz lunie." Oboje Rodzice do dziś uwielbiają gry słowne

Cieszę się bardzo z Twojego poczytania i odwiedzin, pozdrawiam ciepło