W każdym z nas tkwi dziecko, czasem nadchodzą chwile ludzkiej bezradności i poczucie tęsknoty za radą, pomocą Tych, którzy już tylko w naszych myślach... A miłość do Matki i jej do nas jest ponadczasowa. Wzruszające.

puenta mnie piekielnie wzruszyła, pięknie, też kiedyś się bałem zjaw, baby-jagi ( : Pozdrawiam

Kochana ajw, nie mogę zmienić na "zamykam w dłoniach wszechświat", bo to to Jej dłonie, Jej obecność stanowiły mój cały świat, wszechświat i moją polisę, że mi się nic złego, gdy ona jest, stać nie może. Tak było do końca.
Powtórzenie "dobry" świadome: Bóg mojej Matki był nieskończenie dobry, miłosierny i łaskawy, nie taki, którego należy się bać, ale taki, który zawsze przygarnie z czułością najbardziej marnotrawnego syna, taki, co sprawia, że nie dopuszcza się zła nie ze strachu, ale by go nie zasmucać. Istnieje jeszcze inny Bóg, chłoszczący grzeszników i wysyłający ich w ogień mąk piekielnych. Przed którym należy drżeć. To nie Bóg mej Mamy.

Panowie: Hallamie i Bosski - dziękuję serdecznie za obecność.
PS. Mike - nie ma większego szczęścia niż mieć matki, o których można tak powiedzieć, jak my. Ja miałam swoją tylko 26 lat. Byłam bardzo późnym dzieckiem. Staram się uciekać od piosenki Villas. Zawsze przy niej płaczę. Jak teraz.

Ja też nie jestem w stanie jej słuchać, i też płaczę.
To za mocna piosenka.
Nigdy nie udało mi się zaśpiewać jej nawet do połowy.

Na wykreślenie "dobry" przy wróżkach - przystaję. A co do Córki... Ja też bym tak chciała.

Lajk it very much!

DoCo

Jak miło gościć naszych prozaików. DoCo, blaszko. Wieczorne serdeczności ślę.

Przykro mi bardzo, spawngamer;( Ale mnie pociesza zawsze, ze choć na krótko - Bóg dał mi za Matkę kogoś niezwykłego. Nie tylko w mojej opinii i wspomnieniach.

Dziękuję bardzo, że się podzieliłeś ze mną tak intymną historią. Moja tez na raka - ziarnicę złośliwą.

Wdzięcznam bardzo za zatrzymanie się, Klaudyno.

Wiolinku, miło, że wstąpiłeś na chwilę.

amso - wielka czy mała litera to tylko konwencja. Ważne jakimi literami zapisane w sercu. Poprawię na wielkie.

Mede- a, twój wiersz jest piękny czystością miłości do matki, która odeszła.
Jest to epitafium z świecącymi pełnym blaskiem poezji trzema ostatnimi wersami.
Znam to uczucie - dużo już odeszło bliskich mi ludzi z mojego otoczenia.
Mało jest poetów czy poetek, które w tak piękny sposób mogły by opisać ten stan.
Ty do nich należysz.
Pozdrawiam.